Fouten in verleden hebben gevolgen in de toekomst

Ergens is er iets fout gegaan. Waar en wanneer precies weet ik niet. Ergens in de jaren 80 is er te weinig aandacht gegeven aan het vak geschiedenis. Hebben de leraren hun eigen "dat weten we nu wel" vergeten uit te zetten om te zorgen dat de volgende generatie het ook weet. En vandaag de dag hebben wij last daarvan.

Waar ik het over heb? Over de lessen die we hadden moeten leren van de Tweede Wereldoorlog. Ik heb op de lagere school nog bij geschiedenis soms uit eerste hand gehoord over oorlog, armoede, hongersnood, (jappen)kampen en wat oorlog betekend voor een kind. Waren het leuke lessen? Leuk is misschien niet het goede woord, maar met een leraar die kan lesgeven en vertellen waren het wel waardevolle lessen. Lessen die me hebben gevormd. Door mevrouw Vink wist ik over de oorlog in Indië voordat de media daar over begon. Meneer Van Alphen beantwoordde onze vragen en ging het onderwerp niet uit de weg.

Als ik kijk naar het nu, waarin discriminatie, antisemitisme, het uitsluiten buitenlanders, het wij-zij denken en stigmatiseren gewoon zijn geworden, dan merk ik dat niet iedereen zulke leraren heeft gehad. De generatie na mij weet minder over de Tweede Wereldoorlog, over hoe het zo ver heeft kunnen komen. Over welke waarde vrede heeft en hoe onbetaalbaar het is dat we in vrijheid kunnen zeggen, doen en laten wat we willen. 

Een uitgever wil Mein Kampf uitgeven, waarom? Om de al aanwezige grond waarin haat groeit nog meer te voeden? Omdat ze denken omzet te halen? Omdat het zo stoer klinkt? Gaan we echt met z'n allen af op een herhaling van het onbekende? De geschiedenis kennen we niet meer. Ervaring delen was niet genoeg. Is het dan echt zo dat in het nu iedereen alles zelf moet meemaken? Mannen die met banden om hun buik een bevalling nadoen lijkt grappig. Toch lijkt het meer een teken van het niet meer willen geloven, de rationalisering is doorgeslagen. Ik kan alleen maar hopen dat de spelletjes op hun computer, lasergames en paintballen voor de mannen om mij heen genoeg blijven. Want oorlog, dat wil je helemaal niet zelf ervaren.

Ergens is er iets fout gegaan. 

Naamgenoot

Er zijn best veel hondjes die Catootje heten. Zo heet Liefke eigenlijk Catootje en is er zelfs een hondsalon met de naam Catootje. Zelf ben ik genoemd naar de oma van vrouwtje. Ze zocht een leuke Nederlandse naam voor een meisjeshond. En zo kwam ze uit bij haar oma en de naam Cato. Waar o-oma trouwens een hekel aan had, ze liet zich Toos noemen ;-)

Ook vrouwtje is vernoemd. Ze heet Maria naar de moeder van opa, Antonia naar de moeder van oma en als roepnaam heeft ze Marieke, naar een leuk meisje dat bij oma op school zat toen ze lesgaf voordat vrouwtje geboeren werd.

Ik heb o-oma nooit gekend en vrouwtje kende de Marieke waar ze naar genoemd is ook niet. En nu is ze op zoek gegaan. Lang leve Facebook: ze heeft haar gevonden. Die Marieke die in 1970 ongeveer 6 jaar oud was en in Leiderdorp op school zat. Het zo is gaaf!

Binnenkort gaan ze echt kennismaken. Met koffie en oma gaat mee. De oudere Marieke wist helemaal niet dat ze vernoemd was en vond het wel heel leuk. Ben benieuwd naar de foto's

Pootje van

Catootje

Positief denken heeft grenzen

Onderzoek na onderzoek komt naar voren dat mensen niet zo goed zijn in het inschatten van risico's.  Of eigenlijk toont het onderzoek aan, dat mensen niet goed zijn in het incalculeren van onzekerheden. Ze zijn vaak onrealistisch optimistisch als ze inschattingen maken (Weinstein 1980).

Zo denken rokers dat alleen anderen longkanker krijgen. Automobilisten zijn ervan overtuigd dat ze beter autorijden dan anderen. Brandmelders hebben we niet nodig, want we gaan zo netjes om met vuur dat er geen brand komt. EHBO hoeven we niet te kunnen want ongevallen zijn er niet in onze omgeving. Sparen hoeft niet, want we hebben altijd genoeg geld.

Dat is een bewust gemaakte keuze. Mijn vrouwtje heeft geen zorgverzekering voor mij. Ik moet elk jaar mijn tandsteen laten verwijderen en dat kost 150 euro. Betaalt ze elk jaar zelf, omdat ze toen ik 11 jaar geleden puppy was geen 50 euro per jaar wilde betalen aan een verzekering. Als ik een pootje zou breken zou ze heel veel meer kosten hebben. Ze heeft blijkbaar een inschatting gemaakt van mijn brekebeenerigheid en besloten dat het zo'n vaart niet zou lopen.

Een van de zaken waar we dit ook terugzien is bij de zorgverzekeringen van mensen. Wij worden toch nooit ziek en kiezen dus voor het hoge eigen risico. Neem daarbij de budgetpolis en de ellende is niet te overzien als er wel iets aan de hand is. Zeker als mensen de mindere premie niet apart zetten, maar uitgeven. Er zijn mensen die verdienen op de zorgtoeslag: 100 euro retour en de budgetpolis met hoog eigen risico van 85 euro. Toch mooi 2+ pakjes sigaretten :-(

Het vervelende is dat mensen die wel nadenken, die zich realiseren dat er iets kan gebeuren, die voor een polis kiezen die weliswaar iets duurder is maar daardoor wel alle behandelingen dekt ... die mensen worden steeds de dupe.

Neem de uitspraak dat het eigen risico geen belemmering mag zijn voor zorg. (http://nu.nl/economie/4323305/eigen-risico-mag-geen-belemmering-zorg.html). Waarom deze ophef? Omdat er mensen zijn die voor het hoge eigen risico kiezen maar die honderden euro's niet kunnen missen. Die dus niet 12 x 5 euro (= 60 euro) meer betalen in een jaar, maar bijna 500 euro meer kwijt zijn als ze wel naar een ziekenhuis moeten.

Die zijn dan opeens zielig en daar moeten we met elkaar iets aan doen? Gaan we miljarden bezuinigen op zaken die heel belangrijk zijn en waar diezelfde mensen wel gebruik van willen maken, omdat zij niet hebben nagedacht. Het lijkt de kredietcrisis wel. Toen hebben ook veel mensen moeten bloeden voor het veel kleinere aantal dat een te hoge hypotheek naam, leende om te beleggen ofwel de risico's voor lief nam.

Jammer dat mensen niet leren van hun fouten. Neem van mij aan, het leven is risicovoller dan/als je denkt.

Het gewone leven

Ze zeggen wel dat 'het gewone leven' weer is begonnen. Maar wat is gewoon? Ik probeer van elke dag een feestje te maken, zie in elke uitdaging een kans en heb daardoor elke dag zon. Maar voor veel mensen is dat niet normaal.

De afgelopen week heb ik me verbaasd over alles wat vrouwtje mee weet te maken. Ik ben wel blij voor de studenten die haar als begeleider krijgen, dat heb ik ook en ik ben heel tevreden. Eten als ik het nodig heb, niet teveel aan een leiband lopen en af-en-toe verwend worden. Da's mijn normale leven en dat went weer snel.

Vrouwtje doet ondertussen weer twintig dingen tegelijk. Schijnt haar gelukkig te maken. Dus heeft ze verschillende klussen, is ze begonnen aan de opleiding tot docent EHBO, twijfelt ze of ze de cursus gebarentaal zal gaan doen en is ze bezig met scouting op landelijk niveau.

Ach, het houdt haar van de straat. Hoe meer achter de computer, hoe dichter bij mij om me te verwennen. Gelukkig kan ze een aantal taken thuis doen, kan ze ook nog met me gaan lopen als het net even niet regent.

Het is goed thuis te zijn!




Catootje

0826 Veel geleerd

Elk jaar overdenk ik, op het laatste stukje motoren, wat ik allemaal geleerd heb deze vakantie. Zo heb ik al eens tips gegeven om zeeziek te worden en met jullie gedeeld wat je allemaal mee moet nemen aan eten. Vandaag heb ik, terwijl er aan boord met water werd gespeeld, bedacht wat ik van deze vakantie meeneem:

=  In de sluis moet je altijd in de schaduw proberen te liggen, ook als dat halverwege is.
=  Met een motorboot moet je veel gas geven, zodat je bij de sluis kan uitrusten terwijl je wacht (op de zeilboten die normaal varen).
=  Verkeerstekens gelden niet voor speedboten.
=  Bij de Vlakebrug moet je door rood varen, anders krijg je op je kop van de brugwachtster.
=  Een middagje meezeilen kosten 35 euro p.p. in Zeeland (kassa!, is niet voor hondjes, heb ik zelf aan Philip geblaft)
=  In Zeeland stoken ze lekkere drank, Whisky en Zeekruidenlikeur zijn onze favoriet
=  Op de Westerschelde kan je op banken en zetels vissen, niet op tafels
=  De havenmeester van Zierikzee kan lekker koken
=  Als de havenlichten op drie keer rood staan moet je doorvaren (blijkbaar, dan gaan ze knipperen namelijk)
=  De haven van Alblasserdam is leuk en gezellig
=  Mensen staan heel gek te kijken als Grobbekuiken aan het roer staat en het goed gaat (hondjes niet).

O ja en op de valreep nog geleerd dat je moet afvaren als er net een binnenvaartschip door de geopende brug komt en dat je bakboord wal moet varen in onoverzichtelijke stukken.

Zo en nu uitrusten en lekker door de tuin rennen, terwijl zij gaan schoonmaken.

Tot de volgende keer!

Pootje van
Catootje

0825 Warm

Pffff, ik heb het ook warm. Net als jullie allemaal denk ik. Maar ik hou niet van water en ga dus niet zwemmen om af te koelen. En ik word al wat ouder en drink alleen uit mijn bakje als op het op de vaste plek staat. En ik ben een hondje en heb dus geen andere manier om mijn warmte kwijt te raken dan te hijgen. Klink al de hele dag als een slechte 0900-lijn. Maar wel een succesvolle ;-)

Het was wel een beetje de dag van de bijzondere bruggen en sluizen. Eerst bij het wegvaren de door vrijwilligers bediende brug in Alblasserdam. Even bellen en een kwartier later is er iemand om de brug voor je open te doen. Daarna stond bij de Algerabrug opeens een mevrouw met een megafoon. Blijkt dat ze onder de vaste onderdoorgang beton aan het storten zijn en dus moet iedereen via de sluis. Hebben we geduldig op onze beurt gewacht.

Bij de sluis in Gouda riepen we in een gok de sluiswachter op via de marifoon: dat we van buiten naar binnen wilde. Mochten we zomaar mee met de beroepsvaart omdat de sluiswachter dacht dat we de spoorbrug van 14.27 wilde halen. We zijn iets eerder afgeslagen en liggen nu in Gouda, maar dat hebben we toen niet verteld (werd ook niet naar gevraagd).

Philip hielp me nog even herinneren aan mijn zwemavonturen hier, maar dat heeft er alleen maar voor gezorgd dat ik binnen wilde blijven. Met mijn water in de buurt en mijn buik op de koude vloer. Hmmm.

Morgen een laatste dagje varen :-(

Pootje van
Catootje

0824 Twee bruggen

Vandaag een rustig dagje. Het doel was om twee bruggen te passeren (feitelijk drie, maar twee draaien samen). Dat is gelukt en nu liggen we in de onverwachte leuke jachthaven van Alblasserdam.

Na vertrek uit Strijensas op de Dordtsche Kil heerlijk rustig aan gedaan. Ingehaald door veel boten, zelf genoten van de omgeving. Met mijn pootjes op de rand van de bank kan ik net door het raampje kijken. Zag ik een waterkasteel en vissers en 2 trappen over de dijk binnen 10 meter en meneren die stenen voor de dijk aan het leggen waren.

Op de opening van de spoorbrug moesten we even wachten. Hebben we netjes bij het ponton gedaan. Geen oefening van de politiehonden dit keer als entertainment, maar de heren van Van Wees waren wat aan het rangeren met duwbakken en de RWS I ging een rondje varen toen wij net weer op pad moesten. Genoeg gezien dus.

Op de Noord ging het wel rap. Op een gegeven moment zelfs 2,7 knopen over de grond terwijl ik helemaal geen motor/schroef meer hoorde. Lekker stroompje mee dus. Waren we in ieder geval op tijd bij de brug. Kwam daar opeens het schip aanvaren waar een paar dagen geleden een kindje van boord ging de ambulance in. Goed te zien dat ze weer aan het varen waren, al was het op weg naar huis. Bij ons in het clubje voer ook een ouder echtpaar in een zeilboot die uit Alblasserdam kwamen. Daar zijn we na de brug achteraan gegaan ;-)

Kwamen we in een haventje van Lyst formaat, waar de Overstag maar op 1 plekje past. Daar liggen we dus nu. Ben lekker gaan lopen naar de Noord, bootjes kijken. Verder vooral buiten op het luxe kussen gelegen en gekeken naar de mensen die nog aankwamen en alle mensen die een snelle motorboot in het water gingen leggen via de trailerhelling. Het is wel leuk hier voor hondjes. Zag op een andere boot trouwens twee katten, die moesten aan een tuigje. Haha, dat moet ik dus mooi niet!

Morgen naar Gouda. Alweer zo'n leuk stukje varen en met 31 graden en geen wind kan ik gewoon weer op de bank naar buiten kijken.

Pootje van
Catootje

0823 1300 toeren

Ik wist het al bij het wakker worden. Vandaag zou een heerlijke dag worden. De zon scheen vanochtend al volop en de wind was nagenoeg weg. Misschien zou Tweety zelfs zijn koppie nog even laten zien.

Al snel was duidelijk dat de wind het niet wist vandaag. Variatie langs horen komen van 0,5 tot 6,7 knopen wind. En dan ook nog uit steeds verschillende richtingen. Tweety bleef in zijn tas en de motor werd op 1300 toeren gezet. Lekker rustig gangetje waar ik op de bank mocht blijven. Gezellig.

Helaas heeft dat gemotor in combinatie met een aantal sluizen voor mij een nadeel: ik weet niet wanneer we er zijn. Moesten we dit keer dus bij alle sluizen wachten. Maar dan ook weer nergens lang genoeg zodat ik niet van boord kon. Echt, ik heb nog geblaft om duidelijk te maken dat ik er ook was. Niet geholpen, helaas.

Heb wel nog een echt avontuur meegemaakt. Op het Hollands Diep gingen we oversteken en de heel grote boot waar we achterlangs gingen had ook heel grote golven. Philip had de motor al wat harder aan het werk gezet en nog. Hoorde ik, op deze anders zo rustige dag, opeens een enorme klap. Lagen we opeens een stuk stiller en kwam er een golf over ons heen. Daarna waren we gelukkig bijna aan de overkant en kon de motor terug naar de vertrouwde 1300 en de boot drogen.

Nu dus Strijensas. Vanavond, avontuurlijk als ik ben, eens de andere kant op gelopen op de dijk. Niet heel spannend.

Pootje van
Catootje

0822 WV Zierikzee

Toen ik vanochtend mijn hondenoogjes open deed en mijn koppie onder het dekbed vandaan haalde, hoorde ik regen. Heel veel regen. Ben ik snel weer onder de slaapzak gaan liggen en heb ik me nog even omgedraaid. Het bleef steeds maar regenen :-( Was het bijna half tien toen Philip riep dat hij ging opstaan. Ben ik ook meteen op de rand van het bed gaan staan, het duurde alleen nog tot na het ontbijt voor ik naar de dijk mocht.

Toen was het ook wel meteen feest. Want we gingen het clubhuis van WV Zierikzee in. Was een onwijs goede keuze. De havenmeester maakt echt een perfecte cappuccino en er zit een koekje bij waar ik een stukje van mocht en dus heel blij van werd. Niets gezegd toen er een tweede kopje werd besteld, kreeg gewoon een tweede stukje koek. Ondertussen geleerd dat de havenmeester ook lekker kan koken, iedereen raadt de spare-ribs aan en dat de jonge dochter van de havenmeester (net als Noor) heel goed kan varen.

De middag was niet heel spannend. Alhoewel ... hoorde ik opeens een helicopter in de buurt. Landde er gewoon een traumaheli naast de molen die aan het eind van de dijk staat. Hoorde later dat er een hard huilend kindje van een zeilboot kwam en de klaarstaande ambu in ging.

In de avond werd er niet aan boord gegeten maar bij de havenmeester. Blijkt die man niet alleen een goed bakkie te zetten maar ook nog eens lekker te kunnen koken. Zeker een haven om eens terug te komen dus. Na het eten naar de stad gelopen om naar een groot partyschip te kijken (wij vragen ons af of het kan keren hier). Nu lekker op de bank wachten tot iemand me naar bed brengt.

Pootje van
Catootje

0821 Iene miene mutte

Er wordt hier aan boord een heleboel 'iene miene mutte' gespeeld. Voordat ze een eindje gaan lopen, als ze naar het dorp/de stad gaan, als ze gaan douchen. En op een of andere manier verlies ik altijd.

Neem vandaag. Vanochtend ging het nog goed, het regende, iedereen bleef binnen. Heb ik mooi geholpen met ei eten bij het ontbijt, pleisters knippen, een overzicht van de CWO Kielboot eisen maken en ook nog even het laatste restje ham-prei salade gegeten (dus ja, Noor, ik eet wel groente als het maar in een lekker salade zit en niet naar groente smaakt). Ging allemaal nog goed, deden we nog met elkaar.

Na de lunch wilde zij naar de stad. De zon scheen ondertussen en dan moet je even de benen strekken. Maar ... ik mocht niet mee. Ik had verloren en moest op de boot passen. Heb ik dat braaf gedaan, keurig geblaft naar alle kinderen die bij de opti's kwamen, krijg ik een bedankje .. nou niet dus. Gaan ze de bank stofzuigen, ben van ellende naar buiten gevlucht.

Denk je alles gehad te hebben, krijg je een heel bakje lekker eten. Mag je daarna zelfs mee naar het gras om te rennen. Denk ik dus dat alles weer in orde is. Nee hoor, ook deze avond verloor ik en moest ik op de boot passen terwijl zij gingen douchen. Het lijkt wel niet eerlijk.

Net heb ik nog een keer verloren. Moet ook de komende week op de boot blijven ;-)

Pootje van
Catootje

0820 Zo'n dag

Kennen jullie dat? Zo'n dag dat alles op rolletjes loopt? Zo'n dag dat eigenlijk alles goed gaat? Zo'n dag waar dus niet zoveel over te vertellen valt? Vandaag had ik zo'n dag.

= Vanochtend heerlijk langs de dijk gerend zonder torren tegen te komen.
= Ze hadden bedacht hoe ze weg wilde varen en de wind pakte inderdaad op het juiste moment de kop. Kon de manoeuvre zonder problemen volgens het boekje worden uitgevoerd.
= Buiten de haven zetten ze alleen de genua om lekker voor het lapje naar de brug in de Zeelandbrug te varen, komen ze precies 1 minuut voor de opening aan en kunnen ze zo doorvaren.
= Vragen we in Zierikzee een plek voor twee nachtjes, krijgen we de beste plek van de haven: vlak bij de keersluis en met de huidige en verwachte wind precies in de luwte. Naast opti's!
= Hebben ze hier gewoon een winkel waar ze ook die lekkere drank verkopen die ze in Bruinisse hadden gekocht, dus kunnen ze de voorraad aanvullen.
= Wil het vrouwtje hondenbrokjes kopen, maar is dat er alleen in grote zakken en krijg ik nu dus heerlijk pate eten de komende dagen.
= Mag je meteen buiten de haven hier al lekker zonder riem rennen en is er ook nog eens heel veel dijk om langs te rennen.
= Eten ze vanavond chinees, krijg ik ook kip (en dat dus na dat lekkere hondeneten! Goed he)

Tja, zo'n dag dus.

Pootje van
Catootje

0819 Beestenbende

Lekker geslapen vannacht, we lagen op de goede plek met een grote sleepboot voor ons die de golven dempte. Rustig aan gedaan want we moesten niet te vroeg weg gaan, dan zouden we stroom tegen hebben en een dag voor springtij is dat niet aan te raden. Dus rond 10.30 rustig vertrokken. Beetje mistig in de verte, genoeg zicht om ons heen en een vriendelijk zwaaiende Loods op een bovenmaatsschip richting Antwerpen. Helaas wel allemaal op de motor, want de wind liet het een beetje afweten.

In de sluis van Hansweert hoorde ik opeens geblaf. Dat kan ik ook, dacht ik, dus blafte ik lekker mee. Zei Philip opeens dat het twee heel grote honden op een binnenvaartschip waren. Ben ik nog een beetje harder gaan blaffen, ze konden me toch niet zien en misschien werden ze wel bang van me. Had geen effect, ze bleven gewoon blaffend over hun schip springen.

Na de sluis het kanaal door en toen de Oosterschelde op. Hoorde ik opeens de motor uitgaan. Logischer wijs zouden we er dan moeten zijn, we hadden ook al vijf uur gevaren. Dus ik probeer met een klein blafje te laten weten dat ik wel graag naar buiten wil, komen ze me vertellen dat dat niet kan. Want we liggen niet stil, we zeilen. Niet zo hard, maar met hulp van Tweety (de halfwinder met een vogel erop) deden we zomaar bijna 4 knopen (door het water, helaas maar 2-en-een-beetje over de grond). Was wel lekker rustig en door het zachte gewieg op de golven ben ik ook weer lekker in slaap gevallen.

Hoorde ik de motor weer aangaan en een kwartier later uitgaan, blijken we nu in Kats te liggen. Hond-vogel-Kat, straks drinken ze nog Knientje ;-) In Kats is niet zo heel veel te beleven, maar het was de dichtsbijzijnde haven en we wilde binnen zijn voor de regen. Da's gelukt. Vrouwtje en ik konden zelfs nog droog naar de havenmeester op en neer lopen en naar het dijkje achter het haventerrein.

Vanavond is Philip, tussen de buien door, ook meegelopen naar dat dijkje. Kwam hij op de terugweg een dronken tor tegen. Die vroeg of hij een hond had, maar die heeft hij niet. De riem in zijn handen was daar gewoon. Ik was ondertussen met vrouwtje (niet Philips vrouw) doorgelopen en had me verstopt in de toiletten. Uiteindelijk ging de tor weg. Heb ik me onder vrouwtjes fleectrui verstopt om naar de boot te gaan. Had wel genoeg beesten gezien vandaag.

Nu lekker slapen. Ga maar geen schaapjes tellen en hoop dat ik geen nachtmerrie krijg.

Pootje van
Catootje

0818 Marifoon

Zoals jullie nu wel zullen weten lig ik, als er wordt gevaren, in de hondenkooi. Nu denken jullie misschien dat dat zielig en alleen is, maar niets is minder waar. Het is niet zielig, want ik heb het minste last van golven. En het is niet alleen, want ik kan de mensen boven me horen en de marifoon.

Die marifoon is dus om te communiceren op het water. Je moet er wel een papiertje voor halen want er zijn spelregels. Het rare is alleen dat niemand zich aan alle spelregels houdt. Zo leer je dat je steeds alles drie keer moet zeggen, maar in praktijk doen alleen de mensen die het papiertje net gehaald hebben dat. Wat wel belangrijk is: laten weten dat je de ander begrepen hebt. Dat doet (bijna) iedereen.

Bij het wegvaren uit Zeebrugge moet je je vanuit de jachthaven melden bij Port Control. Dat hebben wij vanochtend netjes gedaan, zelfs open rubber-/speedboten doen het netjes. Alleen onze achterbuurman deed het niet. Maar ja, die voer later ook door drie keer rood heen. Als wraak hebben we hem op zee ingehaald ;-)

De wind kwam nog steeds uit Noord-Oost, maar als afwisseling was er nu in plaats van 4-5 Bft maar 1 Bft. Alsnog motoren dus, deze keer zonder golven. Maar goed dat Noor thuis is, die had het veel te saai gevonden. Wij vonden het ook een beetje saai tot we netjes gingen uitluistern op VHF 14. Het kanaal van Centrale Vlissingen. Daar was vandaag de humor. Wat was er aan de hand:

Een schipper van een grotere boot meldde dat hij een bank had zien drijven (in de buurt van Terneuzen denken we). Waarop de centralist vroeg of het een twee- of een driezits was. Dat had de schipper niet gezien. Werd een RWS schip naar toe gestuurd. Ondertussen meldde dezelfde schipper even later dat hij ook een zetel zag drijven. Waarop de centralist zegt; " dan missen we alleen nog een tafel". Maar goed, RWS schip was onderweg en meldt dat zij de bank op sleep hebben genomen naar Hansweert, want "daar kunnen we wel een bank gebruiken". Hoor je vijf minuten later de centralist vragen of ze de bank kwijt zijn geraakt, want blijkbaar keren ze om. Waarop RWS schip antwoord dat ze een deel van de bank zijn kwijtgeraakt. Wat de centralist de opmerking deed maken of het dan soms een Ikea bank was. Wij vonden het alledrie heel grappig. Het was bijna jammer dat we er bijna waren en dus op een ander kanaal over moesten.

Nu dus weer Terneuzen, na de kentering (van vloed naar eb) slaat de stroom snel om en we hadden geen zin in tegen de stroom in varen. Gaan we morgen in de loop van de ochtend weg hebben we gewoon weer tij mee.

Vanavond tijdens mijn rondje lopen nog iets raars gezien: het cruiseschip dat gisteren om 22 uur vertrok uit Zeebrugge. Ga je dus op een cruise, vaar je van Zeebrugge naar Antwerpen! Okay, ze waren nu op weg naar Amsterdam, maar toch ...

Blij dat ik hier aan boord meer afwisseling heb.

Pootje van
Catootje

0817 bijkomen

Het was vanochtend raar stil in de boot. Okay, om 7.10 uur kwam er een lokale visser langs die het nodig vond heel veel golven te maken. Maar geen muziekje van 5 SOS om bij wakker te worden, geen gebabbel bij het ontbijt en geen meisje dat zegt dat ze niet tegen de ochtend kan maar wel heel gezellig is. Zijn van schrik tot na 9 uur in ons bed blijven liggen.

Daarna een rondje gelopen. Dat was nog even spannend want aan het einde van de gangway zit best een grote opening voor je op het balkonnetje boven bent. Bleek vanochtend dat mijn achterpootje daar precies tussen passen en dat dat gebeurd als ik gewoon met mijn voorpootjes boven ben. Gelukkig zak ik er niet helemaal door, maar het doet wel een beetje pijn. Was gewoon blij dat ik daarna rustig op de boot kon bijkomen van de schrik. De mensen zijn een nieuwe dop voor de watertank gaan kopen, de andere ligt op de bodem :-)

Na de boodschappen zijn ze de hele dag verder op de boot gebleven. Het weer was echt top, het entertainment in de haven ruim voldoende en de wind buiten nog steeds uit dezelfde hoek. Dagje "relax op een kussen en kijk om je heen" dus.
- Zag ik een aantal boten binnenkomen waar een mevrouw aan het roer stond. Werd ik helemaal blij van. Om vlak daarna te ontdekken dat de meneer aan boord mevrouw wegduwde bij het roer en toch zelf de aanleg deed.
- En ik zag de nieuwe (Nederlandse) achterburen aan komen. Natuurlijk eerst met de punt (grr), mevrouw stapt af en legt voorlandvast, meneer stapt later ook af en legt achterlandvast. Waarna mevrouw hulpeloos blijft kijken en meneer alle landvasten legt en iets wat op springen zou moeten lijken denk ik.
- Vanavond bij het eten zag ik nog een NL tweemaster die eerst niet luisterde naar port-control (2-Master: mag ik binnenvaren? PC: Ja, meneer maar houdt goed SB wal want er komt een heel grote boot uit. 2-Master: Wat bedoelt u? [5 min stilte] 2-Master: mag ik binnenvaren? PC: Ja, meneer maar houdt goed SB wal want er komt een heel grote boot uit. 2-Master: Dus u zegt dat ik nog even moet wachten? PC: U mag binnenvaren, maar moet goed uw kant houden.) En daarna tegenover ons aanleggen. Dat moet ie nog even oefenen. Is vast niet makkelijk, maar grote-boten schipper Evert-Jan doet het veel soepeler.

Vanavond een rondje om de haven gelopen, hadden we onze beweging voor vandaag gehad. Zagen we heel veel kleine bootjes wegvaren. Dus wij denken: Waarom? Het enige dat we konden bedenken was "om vuurwerk te kijken". Ik hopen dat dat vuurwerk dan niet heel dichtbij was, want ik hou niet van de knallen. Het was zo ver weg dat ik de knallen niet kon horen, maar zo hoog dat vrouwtje en Philip het wel een beetje konden zien.

Morgen gaan we op tijd weg want dan waait het hopelijk nog niet zo hard. We blijven natuurlijk wel op zout, maar zoeken een leuk plekje aan de Oosterschelde om de weekenddip door te komen.

Pootje van
Catootje

0816 Echte meiden zeilen

Gisteravond toen ik na mijn blog ging slapen hoorde ik heel veel wind. Vanochtend bij het wakker worden was dat gelukkig minder. Ging ik dus opgewekt met vrouwtje mee om croissant en brood te halen. Na het ontbijt nog een kopje koffie en toen moest ik naar binnen want we gingen weg.

Baalde wel dat ik niet, net als al die mannen en vrouwen op de boten om ons heen, kon zien hoe Noor helemaal alleen de boot wegvoer. Vrouwtje en Philip waren druk met landvasten en stootwillen en zij draait even die boot de haven uit. Leverde volgens Philip veel verbaasde blikken op en zelfs mensen die er een foto van maakte.

Op zee bleek de wind uit de verkeerde hoek te komen. Noord-Oost, grrrr. Oost was leuker geweest. En er waren wel heel veel golven van de harde wind van gisteren. Zelfs achterin de hondenkooi werd ik de golven een beetje zat. De mensen boven mij hadden nog wel plezier van wie er nat werd en wie niet. Maar ook die waren na zeven uur tegen toenemende wind in motoren (nou ja, afkruizen op 30 graden, want een zeiltje op tegen de golven) het helemaal zat. Zijn we bij Zeebrugge naar binnen gegaan. Hoorde we nog via de marifoon dat er toen een NNO 6 Bft stond. Slim besluit om de haven in te gaan dus.

Vorige keer (reis 2012 naar Normandie) deden we dat zeilend en lagen we bij de Koninklijke. Nu gewoon op de motor met Noor aan het roer en we liggen bij een nieuwe jachthaven. Daar heeft Noor ons hoogstpersoonlijk met een aanleg op de achterlandvast aan de steiger gelegd. De meneer van de boot die er al lag was zo onder de indruk dat hij een grote duim omhoog stak voor Noor en er later, toen hij vrouwtje tegenkwam bij de havenmeester, weer over begon.

De douches hier zijn echt geweldig (zeggen de mensen dan he, ik ben er echt niet onder gegaan). Zeebrugge aandoen is opeens minder erg geworden.

Noor is net door haar pappa opgehaald. Die ga ik missen de komende dagen, kon zo leuk met haar knuffelen en ze kan zo goed varen. Heb vandaag wel een extra aai over mijn bol gekregen: Dank je wel Marijke.

Philip is nu de boot aan het afspuiten, dus ik blijf binnen. Denk dat ik zo maar ga slapen.

Pootje van
Catootje

0815 Zegeningen

Vandaag was een dag om eens stil te staan bij je zegeningen. Zo ben ik een heel verwend hondje, want ik kreeg ook een stukje verse croissant bij het ontbijt. Had ik wel eerst moeten halen samen met vrouwtje, maar dat heb ik er graag voor over.

Ook ben ik een vrij hondje. Dat dat een zegening is hebben de mensen hier vanochtend zich weer eens gerealiseerd toen ze naar het museum over Operatie Dynamo gingen. En inderdaad, vrijheid is een groot goed. 338.226 mensen werden er hier in 9 dagen gered. Getal zegt niet zoveel, maar als je de foto ziet van de kade waar je net zelf gelopen hebt dan begint het te dagen.

Ik ben een hondje zonder honger. Ja, ik heb wel lekkere trek, maar honger ken ik niet. En de mensen hier ook niet. Na de koffie (en de wifi) bij de Mac, hebben ze ruim boodschappen gedaan. Geen hondebrokjes gekocht, want de mijne zijn nog niet op en vrouwtje heeft liever dat ik geen buikpijn krijg van vreemde brokjes. Wel een lekker kaasje voor bij het ontbijt, al hebben ze al afgesproken dat ze morgen weer croissants eten ;-) O ja en een stukje van het hoorntje van het ijsje waar Noor op trakteerde. Vrouwtje heeft het ijs gegeten, ik mocht een stukje hoorntje.

Dat ik geen hondenkleertjes heb vind ik een zegening. Noor en vrouwtje hebben de middag over de Braderie die hier was gelopen opzoek naar een riem en leuke kleren. Hebben ze zowaar ook allebei gevonden. Voor mij hadden ze niets meegenomen, want de speeltjes hadden rare stekels en dan wil ik er niet mee spelen. En een botje krijg ik niet, want dat wil ik dan graag verstoppen en dat mag niet aan boord.

Bovenal ben ik een hondje dat op een gezegende zee gaat varen morgen. Vandaag was namelijk de processie en de de zegening van de zee. Kwamen er opeens een heleboel bootjes langsvaren met voorop de mannen van de reddingsdienst en de pastoor. Gingen ze naar zee om te zee te zegenen en allen die op zee gebleven zijn te eren. Was wel indrukwekkend om te zien.

Morgen weer varen, gezegend.

Pootje van
Catootje

0814 Een mooie dag - une belle journee

Wat een heerlijk begin van de ochtend. We gingen zomaar naar gras! Op zich is in Oostende liggen voor mij een nadeel omdat er bij de haven geen gras is, maar vanochtend ging vrouwtje met mij met het pontje naar de overkant waar wel gras is. Werd ik helemaal blij van. Van de meneer van het pontje niet zo, die gebruikte echt heel veel zijn boegschroef en die maakt heel veel herrie. Gras maakt mij voor zelfs die herrie goed.

Bij de Overstag aangekomen bleek dat Philip verse broodjes had gehaald. Rook zo lekker. Mocht ik niet eens een stukje van, heb alleen een stukje kaas gekregen. Na de koffie werden alle landvasten binnen gehaald. Heeft Noor ons de haven uitgevaren. Kan ze goed joh. Tussen de boten uit en tussen de mooring door, om een andere boot heen en toen, rekening houdend met de uitgaande schepen, naar de zee. Zagen we onderweg Opti's die op zee gingen oefenen. Da's wel heel stoer.

Op zee ruime wind koers gezet naar Duinkerke. Onderweg werd nog een echte zeehond gespot, zo een die wel van water houdt. Nadat Noor een kopje thee had ingeschonken en de broodjes had gesmeerd ging ook het zonnetje nog schijnen. Ik lag ondertussen heerlijk te slapen en omdat het een rustig zeetje was kwam Noor me gezelschap houden en later vrouwtje en daarna weer Noor. Had ik opeens in plaats van een dag helemaal alleen een dag met leuke vriendinnetjes om me heen.

Vlak voor de haven van Duinkerke ging iedereen weer naar buiten. Heeft Noor ons weer de haven binnengevaren, lief zwaaiend naar alle locals die na een dagje vissen van zee kwamen. We liggen nu bij de havenhoofden in de buurt aan de steiger. Er is gras vlak bij het (nieuwe) havenkantoor, ik ben dus helemaal tevreden. Noor niet zo, want de wifi is niet heel goed. Met hulp van de Havenmeester is het haar wel gelukt om nu contact met de wifi te krijgen. Heeft ze meteen een hele hand codes gekregen, terwijl vrouwtje er maar 1 kreeg. Het is niet eerlijk.

Ik ben al een rondje in de buurt gaan lopen en heb lekker los mogen rennen. Ik mag dat Frankrijk wel, ik heb geen wifi nodig ;-)

Morgen blijven we een dagje hier. Gaan ze naar een museum over operatie Dynamo en daarna gaan de meisjes shoppen. O ja, en Noor gaat de mast in. Hoor je morgen meer over.

Pootje van
Catootje

0813 Dol fijn, die golven

Oh wat ben ik blij met Noor. Die begrijpt me tenminste. Dat elke avond een stukje typen op een gegeven moment gewoon pijn doet aan mijn pootjes. Bood ze vandaag zomaar aan dat zij wel een stukje wilde schrijven. Wat een girlpower! Graag. Dus hier het verhaal van vandaag van mijn vriendinnetje.

Pootje van Catootje voor Noor

Gisteravond hadden we besloten dat we op tijd weg wilden varen. 10 uur, dus om 8 uur opstaan... Hmpff... Had ik per ongeluk een heel hard alarm gezet. Dus wakker was ik! Fijn, want Tante marieke en Philip hadden het wel bedacht, Noor ging de boot varen, konden zij lekker rustig zitten en bruinbakken. Okay, dan doe ik dat wel hoor. Ik heb de boot even uit de haven gevaren en daarna ben ik niet meer weg geweest bij dat roer. En heerlijke golven. Tante Marieke vond dat minder leuk... Ze zat lekker onder het kapje om niet nat te worden. Ha! Dat is niet gelukt! Want dat was voor mij een uitdaging geworden. Bij de hoge golven net proberen die golven ietsje minder goed op te vangen. Natuurlijk weet ik hoe het wel moet, schuin door de golven varen. Kan ik wel, deed ik alleen niet. Dus de voornemens van tante Marieke heb ik een heel klein beetje om zeep geholpen. Missie geslaagd.

Nadat ik tante Marieke een heerlijk zoutbad had gegeven, (zie je nou wel, ik kan ook lief zijn hoor) moest ik natuurlijk laten zien dat ik het wel kon. Dus heb ik netjes de golven opgevangen, met hier en daar nog even een klein beetje water op de broek, gewoon, zodat ze weet dat ik er nog ben :). Na ongeveer 3 uur zelf varen werd ik toch eigenlijk wel een beetje moe van de hele tijd staan en je evenwicht bewaren, wat ik nooit zou toegegeven als je het me gevraagd had, omdat ik aan het roer staan echt het allerleukste vind op zo'n boot. En die golven maakten het eigenlijk alleen maar leuker, omdat ze hoog waren, maar net niet eng. Hadden ze gezegd dat de golven om 11 uur op z'n hoogst waren en dat het daarna dus alleen maar zou afnemen. Dat was een leugen. Ruim na 11 uur waren de golven nog even hoog, en ze werden eigenlijk alleen maar hoger. Op dat moment vond ik dat totaal niet erg en alleen maar leuker. Hoe meer golven hoe meer een blije Noor.

Maar tante Marieke en Philip hadden meer een vooruitziende blik; als de golven nu alleen maar hoger worden, vind Noor dat straks helemaal niet meer zo leuk. En is er ook veel minder van het zeilen op zee, we hadden namelijk de hele tijd de wind recht van voren, waardoor we niet konden zeilen. Jammer wel. Dus zei Philip heel subtiel: "zal ik even varen?". Dat aanbod slaan we natuurlijk niet af, de pijn in mijn benen werd namelijk de hele tijd net weer een klein beetje erger. Dus Philip heeft mijn plekje overgenomen, zodat ik ook even lekker van de zon kon genieten. Ook wel lekker. Hoor ik een beetje vaag iets van: "Zullen we hier maar gaan liggen? Kunnen we morgen lekker echt lang zeilen naar Frankrijk." Klonk allemaal als een super plan.

Wel een klein nadeeltje... Lag ik heerlijk met mijn ogen dicht van het zonnetje te genieten, maakt Philip de draai om naar Oostende te gaan om daar dus te overnachten. Zon weg. Lekker... Moeten er weer dingen gedaan worden... Na een klein tijdje, in de schaduw, gevaren te hebben, roept Philip opeens dat hij een zeehond of een dolfijn heeft gespot. En ja hoor, een mini dolfijntje. Kan ook weer van de to do list :). Daarna werd het nog leuker, ik mocht weer op mijn plekje staan terwijl Philip en tante Marieke de stootwillen ophingen. Op z'n plek leggen mocht dan weer net niet, want dat gingen we speciaal doen. Op z'n Grieks. En dat had ik nog nooit gedaan. Maar nu heb ik het gezien en kan ik het heus eens proberen als het niet zo druk is. Denk ik :). Tante Marieke en Philip hadden weer perfect team work, en hadden (samen met de lieve hulp van de havenmeester) de boot prachtig en soepel neergelegd. Even lunchen, havengeld betalen, en daarna konden tante Marieke en ik shoppen! Philip bleef op mijn vriendinnetje passen, want al dat meisjesgedoe is toch niet helemaal zijn ding. We hadden gevraagd aan de havenmeester waar de winkelstraat was en we waren er zo.

We hebben een rondje gelopen, waardoor we alle winkels gezien hebben. En we zijn geslaagd! een super leuk jurkje voor tante Marieke, en ook een jurkje voor mij (waar we nog even een witte riem bij moeten scoren om hem af te maken) en een paar slippers voor mij. (omdat ik die vergeten was..) En rara wat voor merk... Crocs! Gelijk mama geappt en die was in shock... Die denkt bij Crocs aan van die instap  muilen. Maar het zijn gewoon donkerblauwe slippers hoor mama, in je lievelingskleur :). Na het shoppen hebben we nog eventjes gelopen en op een terrasje gezeten. Daarna gingen we eten. Kebab. Heb ik dat ook eens gegeten.

Hand van,
Noor

0812 Onverwacht druk

Sorry dat ik wat later ben, maar ik had het vanavond onverwacht druk.

De dag begon nog heel rustig met uitslapen. Daarna brokjes eten, stukje lopen, ontbijten en toen rustig verder gegaan met slapen terwijl de mensen hier aan boord hun dingen deden. Philip bleef gezellig aan boord, vrouwtje ging naar de markt en naar die leuke winkel met hondenspullen. Heeft ze voor mij een nieuwe halsband gekocht. Weer een met roze en ruitjes. Zo mooi.

Toen vrouwtje thuis was hebben we eerst gelunched en daarna zijn ze samen op pad gegaan. Eerst naar de watersportwinkel. Daar hebben ze een heel sportieve vouwfiets (hier ook wel plooifiets genoemd) uitgeprobeerd. Die reed best lekker hoorde ik. Hoop dat ze wel rekening gehouden hebben met ergens een mandje voor een hondje. Daar heb ik ze alleen nog niet over gehoord. Wel over de supermarkt. Want na de thee zijn ze nog een keer weg gegaan naar een andere supermarkt om daar vlees en groente voor morgen te kopen.

Hun eten was erg lekker. Hoe ik dat weet? Nou helaas niet omdat ik mee mocht eten. Nee, gelukkig was er een beetje jus over. Kreeg ik dat over mijn brokjes en kan ik daarom dus meepraten. Had ik ook wel nodig want opeens gingen we weer een stukje lopen. Om te kijken of je in de buurt ook gratis kan parkeren. Ja, dat kan dus. Na 19 uur is het parkeren aan de straat gratis. Heeft vrouwtje Noors papa gebeld om dat te vertellen.

Na het douchen van de mensen (mij krijg je echt niet vrijwillig onder het water) was er vuurwerk. Echt Belgisch vuurwerk. Het zou om 22 uur beginnen. Om 22.15 uur werd er een eerst pijl afgestoken, om 22.20 een tweede. En inderdaad om 22.25 een derde. Daarna was het wachten, want om 22.30 kwam er geen pijl. Kwamen er gelukkig iets later een heleboel. Hebben we genoten van een kwartier vuurwerk. Zelfs ik vond het mooi want de knallen waren achter de flats en dus niet zo hard.

Na het vuurwerk kwamen Noor en haar papa en mama en Tijn. Hebben de mensen nog wat gedronken en ben ik daarna met vrouwtje samen meegelopen naar de auto. Nu ben ik dus wel een beetje moe van drie keer wandelen op een dag. Ga ik straks lekker slapen en morgen met Noor op stap.

Pootje van
Catootje

0811 Je suis un chien heureux

Toen ik mijn oogjes open deed hoorde ik het al: het geluid van regen. Dus heb ik me net als vrouwtje en Philip nog een keer omgedraaid (en nog een keer en nog een keer tot ik onder de slaapzak mocht) en heb ik heerlijk nog een paar uurtjes geslapen. Tegen een uur of 10 was de regen nog niet weg maar kwam er leven in de boot. Uit pure ellende in de regen gaan plassen, dus je snapt: ik heb niet gemiept. Ik wilde gewoon zo snel mogelijk weer naar binnen.

Daar gezellig de hele dag met de mensen op de bank gezeten. Met dank aan Buienradar zijn die tussen twee buien door boodschappen gaan doen, zodat er bij de lunch gewoon weer een stukje ham voor me was. Top verzorging hier aan boord, zou ik meer hondjes aan kunnen raden.

Gelukkig roeide de dames naar zilver wat een mooi gespek op de familie-app voor vrouwtje opleverde. Aan het eind van de middag was het weer droog. Dus zijn we helemaal naar het einde van de Zeedijk gelopen en via de stad weer terug. Was een pittig stukje lopen. Zag nog een hond met een karretje, maar volgens vrouwtje zitten er bij mij pootjes aan.

Vanavond geholpen met Noor te appen. Want weet je ... die komt morgen naar ons toe! Zo gezellig. Mijn vriendinnetje Noor komt een paar dagen mee varen. Gaan we naar Frankrijk. Shoppen. Kan zij me misschien frans leren blaffen, alhoewel ... de laatste keer kende ze alleen een gedicht/liedje over katten :-(

Hopelijk begrijpt ze: Ma petite amie vient visiter.

Pootje van
Catootje

0810 visite

Wat een top dag vandaag. Ik ben echt helemaal blij en als ik niet zo moe was, dan zou ik stuiteren van blijdschap. Vandaag zijn opa en oma langs geweest.

Na mijn wandelingetje vanochtend was er opeens aktie aan boord. De zeereling werd door Philip een beetje weggehaald en vrouwtje ging kaartjes voor de kusttram halen. Bleek dus dat opa en oma vanochtend al zouden komen en dat ze ook eerst even bij mij langskwamen. Hebben we gezelig samen koffie gedronken, mocht ik bij opa zitten. Was heel fijn, want die nam gewoon de tijd om mij te aaien.

Daarna zijn ze met z'n allen weg gegaan. Eerst baalde ik wel dat ik niet mee mocht, maar toen ik bij thuiskomst hun avonturen hoorde was ik blij dat ik gewoon op de boot mocht passen. Wat hebben die veel meegemaakt vandaag. Eerst zijn ze dus met de kusttram helemaal naar Nieuwpoort gegaan. Daar hebben ze heerlijk gelunched en het monument voor koning Albert I bezocht. Daar lagen nog allemaal bloemen van een herdenking. Oma en vrouwtje konden ter plekke niet ontdekken van wanneer en welke gelegenheid. Ik heb gezocht en op http://www.nieuwpoort.be/nieuwpoort/view/nl/nieuwpoort/toerisme/bezoeken/bezienswaardigheden staat iets over de 1e zondag van augustus ;-) Lag ook een krans van De Koning, zei oma.

Na het monument zijn ze naar Nieuwpoort Bad gegaan en daarna wilde ze met de tram naar huis. Bij Oostende bleek dat ze uit de tram moesten en erbij in de overvolle tram voor hen. Dat hebben ze niet gedaan. Toen ook de volgende tram te vol was voor opa om te zitten zijn ze de stad in gelopen om dan eerst maar wat te drinken. Dat hebben ze gedaan bij www.twaterhuis.be Volgens oma was de Kir heel lekker. Na een paar drankjes hebben ze dan toch de tram naar huis genomen. Kwam opa weer gezellig op de bank zitten om mij, samen met Philip, te vertellen over hun dag. Oma en vrouwtje gingen ondertussen shoppen op de avondmarkt.

Het was echt een superleuke dag als ik de verhalen zo hoor. Zo'n leuke dag dat Philip net een heel speciaal drankje heeft ingeschonken.

Ik hou wel van visite, misschien krijgen we nog wel meer!

Pootje van
Catootje

0809 Miepen en eten

Mijn leven bestaat uit miepen en eten. Okay, en slapen. Maar zelfs tijdens het slapen kan ik miepen. Vanochtend begonnen met een een rondje miepen: gewoon bij elke grasspriet stil gaan staan om te snuffelen. Daarna om de 30 meter drie drupjes laten vallen en je krijgt al snel te horen dat je "niet zo moet miepen". He, daar ben ik gewoon een natuurtalent in en die moet je kansen geven. Zolang ik niet te laat thuis kom of dronken de buren wakker maak, is er geen reden me naar huis te sturen.

Na het miepen gingen we weg. Het leek nog even een rustige reis te worden en ik wilde al gaan miepen dat ik geen zin had in de hondenkooi en liever op de bank lag. Maar er was helemaal geen tijd om te miepen: de motor werd gestart, ik werd opgepakt en in de hondenkooi gezet en er werd meteen weggevaren. Was ik later wel blij om. Want een rustige reis is het niet geweest. Heel veel golven, heel hoge golven en superhoge golven zijn we onderweg tegengekomen. Aan de wind met het grootzeil bij om een beetje rustig te blijven liggen op de golven, hadden we (9 knopen over de grond gaand/7 door het water) nog een hoop gebonk en geboem. Alle bordjes bleken na afloop een nieuw plekje te hebben.

Er waren zulke hoge golven bij dat het water over de buiskap kwam, de kuip een laagje water had waar vrouwtjes linkervoet in stond en er zeewater door de ventilator op het dak naar binnen kwam. Toen was ik wel heel blij dat ik gewoon op de slaapzak in de hondenkooi, lekker droog, naar de geluiden kon luisteren. Het enige wat ik niet gehoord heb is regen! Bleek dat wij de hele tijd tussen de buien door hebben gevaren. Na ons de regen over Vlissingen en Breskens, voor ons de regen op zee of naast ons de regen bij de Belgische kust. Wij hebben geen drupje gehad.

Na Zeebrugge werd de koers verlegd, ging de motor uit en hebben we nog ruim een uur heerlijk gezeild. Toen we in Blankenberge lagen heb ik van vrouwtje een stukje van haar boterham gekregen. Zij gingen daarna even een rondje lopen, heb ik op de boot gepast. Lekker op de bank gelegen. Weer terug hebben we buiten geborreld met natuurlijk ook een kleine versnapering voor mij.

Net zijn we naar het strand geweest waar hondjes los mogen lopen. Ben er wel een beetje moe van, was wel leuk om door het zand te rennen. Heb mijn hele bak water leeggedronken.

Morgen komen opa en oma!

Pootje van
Catootje

0808 Achtbaan

Ik had de afgelopen dagen bij mijn wandeling op de pier al gezien dat het er voor de havenmonding van Terneuzen bij half tij roerig aan toe ging. Grote diepteverschillen in combinatie met een neer zorgen daar voor heel veel lastige golven. De mensen hier aan boord zijn echter gek op uitdagingen, wilde niet te vroeg opstaan en wel het tij mee. Dus zijn we iets na halftij weg gegaan.

Dat hebben we geweten. Bij de eerste golf ben ik nog iets verder naar achteren in de hondenkooi gekropen en rustig met mijn koppie naar voren gaan liggen. Hoorde ik dat de ontbijtplankjes een nieuw plekje zochten in de kast, dat mijn kussen op de bak netjes helemaal in het hoekje schoof en dat de thermoskan zich nog even heerlijk in de wasbak vastzette. Ofwel: dat alles weer op het "zee"-plekje lag en ik blij was dat de mensen hier altijd voordat ze gaan varen alles zeevast neerzetten.

Gelukkig bleef Philip rustig, deed de motor zijn werk en waren we na een paar minuten uit deze branding. Konden we snel de vaarweg oversteken voordat de grote boten er aan kwamen. Om de hele grote boten te ontlopen zijn we daarna via de sluiproute gegaan. Midden tussen de zandbanken door (wel met betonning hoor). Was wel een grappig gezicht, het land kwam wel heel dicht bij. Konden ze ook de zeehonden goed zien. Die wonen hier en de kleintjes groeien goed.

Rond laagwater Breskens aangelopen. Eerst ging de motor even uit om te tanken, maar daarna ging hij weer aan om naar een mooie ligplek te gaan. Daar liggen we nu dus. Hebben we heerlijk in de zon geluncht. Ik kreeg ook een beetje, omdat ze me zo zielig vonden vanwege die achtbaan. Ha, niets van gemerkt, heb gewoon rustig gelegen. Niet verder vertellen, want de kip was lekker.

Na hun gebruikelijke rondje dorp thee gedronken met (ook voor mij) gevulde koek. Nog een heerlijk middagdutje gedaan in het zonnetje en na het eten een stukje langs de dijk gelopen. Een heerlijk dagje met voldoende aktie, beweging en rust.

Morgen gaan we echt naar Belgie hebben ze beloofd. Naar het strand waar hondjes los mogen lopen.

Pootje van
Catootje

0807 Portaal van Vlaanderen

In Terneuzen ligt een enorm sluizensomplex. Gisteravond kwamen vrouwtje en Philip erachter dat daar ook een bezoekerscentrum bij hoort en dat daar rondleidingen worden gegeven waarbij je achter de schermen mag kijken. Dat in combinatie met een verwachte 6 Bft maakte dat ze besloten nog een dag te blijven liggen.

Die dag 'blijven liggen' begon ook met blijven liggen, we hebben heerlijk uitgeslapen. Daarna rustig ontbeten, kopje koffie gedronken en ondertussen las vrouwtje informatie over seniorhonden. Dat schijn ik dus te zijn: senior. Hoor ik eindelijk een beetje bij opa en oma, jippie! Maar seniorhonden moet je dus, net als seniormensen, niet teveel opjagen en niet te actief laten zijn. Mocht ik vandaag op de boot blijven. Gelukkig heeft vrouwtje me van alles verteld en laten zien toen ze terug waren. Kan ik toch nog een leuk stukje schrijven vandaag.

Bij het informatiecentrum hebben ze van alles gelezen en bekeken. Er zijn drie sluizen: de Oost-, Midden- en Westsluis. De Oostsluis is uit 1968 en vooral voor de binnenvaart (die kan je zien vanaf de dijk waar we 's avonds lopen). De middensluis is heel oud en gebruiken ze alleen als de waterstand in de Westerschelde niet meer dan 50 cm afwijkt van het kanaalpeil of om te spuien. De Westsluis is zo groot als de oude sluizen in het Panamakanaal en dus voor zeeschepen. Ze gaan een nieuwe sluis bouwen zo groot als de nieuwe sluizen in het Panamakanaal, moet in 2022 af zijn. Op www.portaalvanvlaanderen.nl kunnen jullie meer lezen :-)

Daarna zijn ze met een gids naar de kelder gegaan waarin het contragewicht van de brug ligt en gaan kijken vanuit de toren waar de organisatie van bootlieden hun bureau heeft. Kwam er zowaar aan het einde ook nog een heel grote boot de zeesluis in, hebben ze dat ook nog even bekeken en zijn ze daarna terug naar de boot komen lopen.

Toen ze terugwaren mocht ik ook naar buiten en hebben we allemaal heerlijk in het zonnetje geslapen. Net nog even een rondje pier gelopen met z'n allen en nu zijn we al weer toe aan het slaapmutsje. Ondertussen kijken we naar het vuurwerk bij Breskens ter afsluiting van de Visserijfeesten. Daar waren vandaag Jacques Herb en de Snollebollekes, baal er wel een beetje van dat ik die gemist heb. Ben gewoon jaloers op Noor, die heeft een bierfeest en een camping :-p

Morgen gaan we weer varen. Hopen we Belgie te halen.

Pootje van
Catootje

0806 Verrassingen

De dag vol onverwachte wendingen, een dag vol verrassingen. Zo pakte de wind precies op het goede moment de kop van de Overstag vanochtend waardoor vrouwtje keurig zonder de boegschroef te gebruiken weg kon varen (wat dan weer een paar verbaasde blikken - inclusief meneer die opstaat en nog eens kijkt - opleverde). Of iets later de brugwachtster van de Postbrug die ons al aan zag komen en de brug opening zo wist te timen dat wij gewoon koers en snelheid hoefde te behouden om door de open brug te varen.

Jammer dat ze er niet bij zei dat we echt veel gas zouden moeten geven om de volgende brug te halen. Daar hebben we dus 20 minuten gewacht, wat dan onverwacht weer een mooi moment voor koffie bleek te zijn. Daarna de sluis in, de reddingvesten aan en toen de sluisdeuren open gingen de Westerschelde op. Bleek een ruig zeetje te zijn met wind tegen maar wel zon in overvloed. Dus motor tandje bij, zonnebril goed vast, ik werd in de Hondenkooi gelegd en zij bleven strak stuurboordwal in de vaargeul. Want de term bovenmaats schip is niet voor niets bedacht ;-)

Na een uurt Westeschelde de oude veerhaven,  nu jachthaven, van Terneuzen ingedraaid. Daar kwam een leuke jongen havenmeester (te leuk om naar te blaffen) al aanlopen om te helpen met aanleggen. Liggen we nu langszij de steiger met aan de andere kant een grote boot die de golven een beetje afzwakt. Een mooie plek, die ik vanmiddag uitgebreid heb ik kunnen bekijken want ik bleef op de boot passen terwijl zij de stad gingen verkennen.

Na een eerste rondje (eigenlijk zijn alle winkelketens hier wel) gingen ze thee drinken bij een restaurant bij de ingang van het kanaal (van Gent naar Terneuzen). En daarna bedachten ze "even" bij de sluizen te gaan kijken. Hebben ze bij de oostsluis en de middensluis staan kijken en daarna eigenlijk nog een rondje door de stad gelopen. Hadden zij wel weer genoeg gelopen. Hebben ze kebab en shoarma laten komen (lang leve thuisbezorgd.nl) en zijn we daarna alleen de pier even op en af gelopen. Ben ik gewoon heel veel keren van boven naar beneden gaan rennen, anders kom IK natuurlijk nooit aan mijn kilometers.

Nu ga ik lekker slapen. Morgen 7 Bft zeggen ze, dus dan mag ik uitslapen!

Pootje van
Catootje

0805 Lekkerder dan verwacht zeilen

Het zeilen van vandaag was nog beter dan ze gisteravond bedacht hadden. Al met al vandaag de beste dag tot nu toe. Waarom?

Vanochtend dacht Philip er opeens aan dat de bakker bij de haven zou zijn. Die is verse croissants en broodjes gaan halen voor bij het ontbijt. Dat bleken heerlijk luchtige volkoren croissants te zijn en volkoren kaiserbroodjes die niets anders nodig hadden dan een beetje boter. Tja, als je de dag al zo begint.

Daarna hebben we alleen maar zon gehad. De wolken zagen we wel boven het vaste land, maar wij hadden zon. En wind uit het westen kracht 4. Dus eerst op de motor richting de Zeelandbrug en toen zeilend (halve en ruime wind) het Brabants Vaarwater door. Was het ook nog rond de kentering en lag er dus een hele kudde zeehonden te zonnen op een van de zandbanken waar wij vlak langs gingen.

Aangekomen in Wemeldinge de Overstag in de binnenhaven gelegd en daarna mocht ik ook even mijn pootjes strekken. Niet te lang, want naar het dorp mocht ik niet mee. Ik snuffel te veel. Ben ik op de boot blijven passen terwijl zij eten gingen kopen. Weer terug hebben we allemaal in het zonnetje gezeten: zij op de luxe kussens en ik op mijn eigen kussen. Vrouwtje is tussendoor nog even een nieuw vest gaan kopen en Philip was bezig de buiskap schoon te maken. Dat eerste doet me niet zoveel, maar dat laatste ... daar gebruikt hij dus de hele tijd water (!) bij. Terwijl ik buiten lig. Liep ik gewoon het risico nat te worden.

Gelukkig kon ik binnen eten, weet ik tenminste zeker dat het droog is. Na het eten hebben we de Banjerroute gelopen. Mocht ik dus de hele tijd los. Kon ik rennen en snuffelen zoveel als ik maar wilde. Was wel heel lang lopen hoor, denk dat we weer een uur hebben gewandeld. Het is maar goed dat ik zoveel oefen met lopen, rennen en snuffelen bij Bart in de tuin.

Philip is nog aan het bedenken waar we morgen naar toe gaan. In ieder geval door het 150-jarige Kanaal door Zuid-Beveland denk ik.

Pootje van
Catootje

0804 Eten

Wie me een beetje kent weet dat ik dol ben op menseneten. Op vakantie gaan is voor mij verwennerij omdat ik bij het ontbijt altijd een stukje kaas krijg en bij het avondeten vla. Vandaag kreeg ik ook een stukje van de stroopwafel bij de koffie. We hebben namelijk rustig koffie gedronken, de laatste twee buitjes afgewacht en zijn iets na twaalf uur vertrokken uit Bruinisse.

Lunchen deden ze terwijl ze op de sluis wachtte, helaas was ik binnen en waren zij buiten. Kon ik geen plakje van het een of ander bietsen. De sluis ging voorspoedig, al blijft het lachen om een mevrouw te zien die kleren aanheeft alsof ze in centrum Amsterdam loopt te paraderen en die stuntelig naar de landvast in haar handen staat te kijken alsof het een slang is. Hier aan boord kunnen we de humor er van in zien. Niet dat bij ons alles goed gaat, maar kapot gaan we niet en iedereen blijft kalm.

Na de sluis eerst een stuk recht tegen de wind in. Wat was ik blij dat ik in de hondenkooi lag, had ik niet zoveel last van de golven. Maar opeens voelde ik dat de motor eraf was en de zeilen op. Konden we heerlijk halve/ruime wind naar onze bestemming zeilen: Sint Annaland.

Vanmiddag mocht ik mee het dorp in. Heel veel te snuffelen, dus we gingen niet zo hard als zij zouden willen. Was markt in het dorp en daar hebben ze dingen gekocht die ik ook lekker vind. Bij het avondeten dachten ze aan me en heb ik eerst haring en daarna kibbeling en daarna kip gekregen. En toen mocht ik ook nog twee in plaats van een toetjesbakje uitlikken. Hmmmm, wat een lekker eten vandaag. Zulke dagen zouden er meer moeten zijn.

Vanavond vijf km gelopen langs de krabbenkreek het dorp uit en via een landweggetjes weer terug. Ben nu heel moe, maar zij zijn nog aan het computeren. Dus misschien gaat er zo nog een zak chips open. Dan kan ik dus nog niet gaan slapen.

Morgen gaan we weer zeilen, slaap ik dan wel bij.

Pootje van
Catootje

0803 A warning to shipping

De wind werkt niet echt mee. Vandaag de hele dag al een windwaarschuwing 7 Bft op de marifoon en dus varen we niet uit. Dat betekende nog een dag in Bruinisse. Voor mij viel het qua regen mee. Toen vrouwtje wakker werd regende het niet, ze controleerde meteen Buienradar om te kijken of dat zo bleef. Zou het een half uurtje later gaan regenen, is ze heel lief meteen opgestaan om mij uit te laten omdat ze weet hoeveel hekel ik aan regen heb. :-)

De ochtend heb ik verder binnen doorgebracht. Zij zijn naar Bruinisse gelopen om boodschappen te doen. Het zou die periode droog zijn, helaas begon het halverwege de heenweg te miezeren. Hebben ze in het dorp bij de slijterij allemaal lekkere in Bruinisse gestookte drank gekocht. Dat wordt een paar avonden proeven, ben benieuwd welk cijfer ze deze drank gaan geven. Voordeel van uitgebreid shoppen was wel dat de zon scheen toen ze terug gingen lopen. En die is niet meer weg gegaan.

Na de lunch heeft Philip de kuip gepoetst en vrouwtje de natte cel. Ik heb me uit de voeten gemaakt en ben braaf in het hoekje van de bank blijven slapen. Heb ik zomaar gemist dat het buurjongetje met zijn papa in een opti het ruime sop koos (nadat papa alleen een verkenningsrondje had gevaren). Daarna zijn ze eens na gaan denken over een route voor de komende dagen. Wordt iets met Oosterschelde opgaan en dan richting Belgie, hoe weten ze geloof ik nog niet helemaal. 

Vanavond scheen de zon nog steeds. Mocht ik zomaar helemaal los lopen in de duinen. Heb ik meteen goed gebruik van gemaakt en zelfs een stuk zonder vrouwtje te zien gelopen. Weer terug hoorde we opeens veel geluid bij de buren. Daar is eerst een box vrij en dan ligt er een gezin uit Friesland: Heit, Mem en 3 kinderen. Was de kinderwagen (gelukkig zonder kind) in het water gevallen en moest Heit die opduiken. Da's hem gelukt! Philip heeft meteen de kap van de kuip gehaald, dat vaart morgen veel makkelijker.

Van al het rennen vanavond ben ik wel een beetje moe, dus ik ga snel verder met slapen. Heb ontdekt dat transformators heel lekker warme knuffels zijn.

Catootje

0802 24 uur regen

Ik wist niet dat het zo lang kon regenen. Gisteravond had Philip de achtertent erop gezet zodat we ook buiten een droge plek zouden hebben. Om je jas te drogen te hangen of je slippers neer te zetten. Maar gisteravond ging het tegen de verwachting in nog niet regenen, dus ik snapte niet zo goed waarom het nodig was. Vandaag heb ik gemerkt dat het heel handig was, het scheelt toch zeker twee keer een meter nat worden.

Zoals jullie al begrepen zullen hebben heeft het de afgelopen 24 uur geregend. Soms zo hard dat je het kon horen, soms met veel wind, meestal alleen maar miezer en met een beetje wind. Ik ben blij dat ik maar drie keer per dag een rondje hoef te lopen, want ik hou niet van water. En van heel de dag miezer wordt je ook heel nat. We zijn in Bruinisse gebleven en hebben er (nog) niet veel van gezien. Van een uitstapje naar de havenmeester en terug waren de mensen hier aan boord zo nat dat ik blij was dat ik niet mee mocht.

Het voordeel van regen is dat ze de hele dag binnen zijn en ik over aandacht niet te klagen heb. Gekriebel op mijn kop, aai over mijn vacht, een stukje chips, een hondensnoepje. Ik ben de dag wel doorgekomen. Zij ook. Wifi maakt een hoop goed, HvA studenten gaan gewoon door met stukken aanleveren, het koffiezetapparaat waardeerde de azijn en van app-en met de familie wordt je altijd blij. Blijer dan de kindertjes van Aquavitesse, die hadden vandaag gewoon les in hun open bootjes. Waarop een van de kids zich lopend op de steiger richt paps en mama afvroeg waarom dat moest. Zeilen was best leuk, maar in de regen niet zo. Het waaide trouwens niet heel erg de ochtend, kan me wel wat voorstellen bij zijn vraag. Dobberen in de regen is ook niet mijn idee van zeilen.

Wat we morgen gaan doen weet ik nog niet. Zij in ieder geval boodschappen in het altijd pitoreske Bru.Of we daarna gaan varen hangt af van wind en tij denk ik (en een beetje van de regen). Nog een dag verwennerij mag van mij best, maar zeilen is ook leuk.

Woef! 

Catootje

0801 Drie sluizen

Mijn verhaal over drie sluizen begint in de haven van Willemstad. Mijn verhaal begint ook veel te vroeg. Philip was vergeten zijn werkwekker uit te zetten en dus waren we vanochtend lekker op tijd allemaal wakker (5.58 uur) om ons daarna ook allemaal weer om te draaien en tot een uur of 9 verder te slapen.

Nadat de boodschappen waren gedaan en de laatste weerberichten waren bekeken werd besloten vandaag naar Bruinisse te gaan, daar liggen we de komende dag(en) goed beschut als een windkracht 5 het Zeeuwse land weet te bereiken. Ik zal vast verklappen: dat is gelukt. We liggen aan de steiger van de jachthaven van Bruinisse met de extra kap over het achterdek en de eerste regen heeft ons ondertussen weten te vinden. Ook hier geldt dat de weg er naar toe mooier was dan de bestemming. Laat ik daarom toch vertellen over de drie sluizen die we vandaag tegenkwamen en de avonturen die we daar beleefde.

Om te beginnen was daar, om de hoek bij Willemstad, de Volkeraksluis. Bij het aanvaren begon het al, wij willen even aanleggen bij de wachtsteiger en de man in de boot voor ons stapt uit ... inderdaad om naar de mensen voor hem te kijken, niet om een lijntje aan te pakken. Je mag dan ook 1 keer raden welke soort boot hij heeft. Met een groene kap, onthoudt dat. Toen de sluis openging begon iedereen te dringen, ook een Bayliner achtige boot uit Breskens. Vrouwtje maakte nog een opmerking naar de meneer dat wij altijd de sluis in gaan op volgorde van aankomst, maar dat mocht niet baten. Lag hij in de sluis precies voor ons, duurde het even voor hij zijn motor uit deed en toen stak hij ook nog een sigaret op. He, hallo, ik wil graag een levend hondje blijven. Gelukkig waren we hem na de sluis snel kwijt, wij hebben hem met veel plezier voor laten gaan.

Op weg naar de Krammersluis liepen we de boot met groene kap op. Inhalen was niet te doen, zo erg was hij aan het zwalken. Zij (ja er was ook een zij aan boord) mocht ook heel even sturen, precies lang genoeg zodat hij een trui aan kon doen en daarna nam hij het weer over. Bij de sluis lagen ze redelijk ver voor ons. Ook hier was het dringen geblazen, maar de sluiswachter zelf stond aan de kant aanwijzigingen te geven en dan komt het meestal wel goed. Lag naast ons een schip met een gezin en een hond. Het meisje vond mij heeeel leuk en mijn reddingsvest heel mooi. Vrouwtje en Philip kregen een stroopwafel van haar en ik de complimentjes. Omdat ze zo lief was heb ik niet geblaft om een stukje stroopwafel. Na de sluis moesten zij naar hun motor kijken, want die maakte opeens rare geluiden. Wij gingen door naar de volgende sluis.

Daar, bij de Grevelingensluis, was het heel druk. Zo druk dat we niet meer mee wilde (en konden) en ze dus aan de wachtsteiger zijn gaan liggen. Kon ik zomaar tussendoor even een stukje wandelen! Bij het uitvaren van de boten viel me op dat er helemaal geen vrouwen aan het roer stonden. Toen wij mochten invaren mocht eerst een heel grote boot van RWS in de sluis en daarna ging hij voor ons op groen. Wilde de meneer achter ons, die veel later aangekomen was, ons inhalen. Nou, dat liet Philip niet gebeuren. Soepel draaide hij de overstag tussen twee dukdalven door en met een extra dotje gas zo voor de betreffende boot de sluis in. Ik denk dat hij vrienden heeft gemaakt. Vrouwtje ook trouwens. We lagen in de sluis en de stewart zei tegen vrouwtje dat hij zo wel even tegen 'de baas' zou vertellen over het uitvaren. Dat liet ze zich geen 2 keer zeggen. Blijkbaar wilde hij dat zij zou varen, dus hebben ze geruild en heeft zij de Overstag de Grevelingen op gevaren. Vond de stewart ook wel stoer geloof ik.

Vanaf de meldsteiger kregen we onze box toegeroepen waar we netjes met de spiegel naar de steiger liggen afgemeerd. Straks het vaste avond ritueel en morgen weer lekker uitslapen. Als de wekker uitstaat tenminste ;-)

Tot morgen,

Catootje

0731 rustig aan

Ze hadden geen wekker gezet, toen ik wakker werd lag nog iedereen te slapen. Heb ik vrouwtje wel wakker gemaakt (lukt aardig door op haar te gaan staan en haar te likken) maar ze weigerde op te staan. Van pure ellende aan het voeteneind gaan liggen wachten tot er wel aktie kwam. 

Nog voor het ontbijt een rondje haven gedaan. De vuilnis weg gebracht, even bij de campers gekeken en ons laten informeren over de weersverwachting voor vandaag. Weer terug rustig een hapje gegeten en bedacht wat de dag ons brengen zou. Ik hoorde het al snel gaan over 'de buurt verkennen' en 'rondje lopen'. Heb me er niet mee bemoeid, want als ze zonder mij al de goede dingen bedenken ...

Het is uiteindelijk de keuze voor korte tocht en vanmiddag een nieuw stukje Nederland verkennen geworden. We liggen nu in Willemstad. Daar naartoe komen was een heerlijk tochtje. Vrouwtje mocht wegvaren nadat ze even de boegschroef had laten lopen, dat moet blijkbaar zo in Strijensas want iedereen deed het. Dat het vrouwtje en niet Philip was die aan het roer stond viel ook de buurvrouw op. Lachen joh. Ik heb het allemaal vanaf de bank binnen rustig zitten bekijken, mocht niet naar buiten, daar vinden ze het Hollands Diep te druk voor.

Met een snelheid van ongeveer 3 knopen (1000 toerenstandje) hebben we heerlijk een uur of twee gevaren. Zonnetje erbij en op het juiste moment naar de andere kant van de vaargeul gegaan, namelijk toen de regen daar weg was. Ons wel verbaasd over de in de vaargeul opkruisende zeilboten, want volgens ons mag dat niet en zou je het ook niet moeten willen. Wij hebben gewoon de motor aan gedaan.

De nieuwe haven in Willemstad heeft een avontuurlijk invaart, met een 180 graden bocht. Ik schommelde gewoon heen en weer in mijn hoekje van de bank. Dat schommelen bleef, want zelfs voor vrouwtje en Philip was het invaren van de box een uitdaging. Met een 15 kts wind op de kont, een box invaren die onder een hoek ten opzichte van de geul ligt en waar een klein zeilbootje het 'verloren' hoekje in beslag heeft genomen. Gelukkig verkennen ze altijd eerst hoe het zit en was er een meneer op de kant die snapte wat ze deden en die dus niet aan de landvasten ging trekken maar aan vrouwtje vroeg wat zij wilde. We liggen nu wel heel dicht bij het gras en de douches, hoop dat morgen het wegvaren makkelijker gaat.

Het eerste verkenningsrondje vanmiddag mocht ik niet mee. Jammer, ik begreep dat ze de binnenroute langs de vestingmuur hebben gelopen en onderweg veel hebben geleerd over de stad en haar geschiedenis. Weer terug zag Philip het goede voorbeeld van de buurvrouw en ging hij (een stukje van) de boot poetsen. Ik mocht dat bekijken vanaf mijn eigen (!) kussen op de bank buiten. Werd echt heel wit, zo wit dat hij er zijn zonnebril bij op moest doen. Gelukkig deed hij alleen een randje, want het was wel met water en akelig dicht bij mij in de buurt.

Na het eten net met z'n allen naar de stad en terug gelopen. Heb ik ook een stukje softiijs gekregen, hmmm. Nu lig ik binnen op mijn kussen. Vrouwtje heeft net 5 meter pleister in stukjes geknipt en Philip denkt na over de route van morgen (denk ik). Ze gaan zo douchen, een drankje nemen en dan slapen. Weer zonder wekker begreep ik, zal eens kijken of ik ze morgen zal laten slapen.

Catootje

0730 al weken weg

Vanochtend vroeg opgestaan om met het convooi mee de Staande Mast Route te kunnen nemen. Wij dus iets voor 8 uur helemaal klaar, kwam er niemand. Zijn we dus zelf maar op pad gegaan en hebben we onszelf tot Het Convooi gebombardeerd. Omdat het rustig weer was mocht ik buiten op de bank blijven liggen. En omdat het niet regende wilde ik dat ook wel. Zeker toen vrouwtje haar fleecetrui als kussen voor me had neergelegd. Kon ik het allemaal goed in de gaten houden. Zo kregen we later nog gezelschap van een plastic motorboot en nog een en aan zeilboot enzo.

Vlak voor Alphen liep de Leonora ons op. Die hebben we even netjes voor laten gaan. Was wel makkelijk, want met een grote boot in het convooi gaat alles net iets soepeler. Jammer dat in Waddinxveen de hefbrug precies genoeg open ging om Leonora door te laten en wij daarna moesten wachten tot de bus langs was geweest. Mocht de pret niet drukken hoor, spoorbrug bij Gouda keurig op tijd gehaald.

Na Gouda het gas erop om op tijd bij de volgende brug aan te komen. Vlak voor die brug begon de boot te piepen, maar vrouwtje zei dat ze niet moest zeuren, nam een klein beetje gas terug en na wat gesputter ging ze Overstag en deed gewoon netjes wat er gevraagd werd. Dat was: ons stroom mee naar Papendrecht brengen. Daar moet RWS trouwens echt iets aan de lampen van de brug doen. Want de groene die is vanaf noord komend gewoon niet te zien. We zijn maar door gaan varen omdat het rode licht uit was.

Snel door naar Dordt, waar we bij de spoorbrug nog een spannend moment hadden. Kwam er opeens een heel groot schip met containers van de andere kant doorheen. Was blij dat ik niet aan het roer stond. Met kalm en vastberaden stuurwerk zijn we die boot stuurboord op stuurboord gepasseerd en konden we daarna onze weg weer veilig vervolgen.

Omdat we toch snel naar zout water willen en ik vanavond wel graag wilde rennen, zijn ze naar Strijensas gevaren. Daar heb ik net naar de lichtopstand gelopen en ga ik zo weer verder met slapen. Want zo'n dagje buiten, daar wordt je dus wel heel moe van. Heb het gevoel al weken weg te zijn (en da's wel lekker).

Idee voor de komende weken is: opstaan als je uitgeslapen bent en dan daar gaan waar wind en tij je brengen. Zolang ze daar gras hebben vind ik het een goed plan!

Truste!

Catootje

0729 Klaar voor de start

Vandaag moest ik heel lang alleen binnen blijven in Vinkeveen, want ze gingen boodschappen doen en de auto naar de garage brengen en uit eten. Dat laatste ging niet zo goed. Ze hadden warme voorgerechten besteld, gezegd dat ze haast hadden @hotelbreukelen ... na half uur wachten kregen ze koude mosselen en gamba's geserveerd. Hebben ze het eten laten staan, geld op tafel gelegd en een visitekaartje van vrouwtje en zijn ze toch maar naar de Mac gegaan. Kwamen ze thuis opeten, mocht ik door de tuin rennen.

Na het eten gingen we naar Aalsmeer. Was helemaal blij toen bleek dat we aan boord gingen. Had al snel 'mijn' hoekje weer gevonden. Net nog een kleine wandeling gemaakt en nu slapen want morgen om 8 uur gaan we varen.

Tot morgen

Catootje

Reisvoorbereiding

Vandaag het vrouwtje op pas gestuurd om de vakantie maar eens te gaan voorbereiden. Ik moet toch weten of ik "Waf en Woefs" in Duits, Deens, Engels of Frans moet meenemen. Ze kwam net thuis en ik hoef geen nieuwe taal te leren. We blijven gewoon in het Nederlandstalige gebied.

Ik neem even de opties door:

1. Denemarken.Staat bovenaan de wensenlijst, maar omdat ik ook mee wil is het 5 dagen varen. Daarbij begin en eindig je zo'n tocht met een nachtvaart door Amsterdam, wat niet heel goed is voor het "uitgerust terugkomen van vakantie".
2. Wadden
   Altijd leuk, altijd wat te beleven, maar vorig jaar al geweest. Daarbij ook hier de nachtvaart en de week na terugkomst gaat druk zijn dus moeten we allemaal wel goed uitgerust blijven.
3. IJsselmeer
   Nog genoeg te zien, druk, maar bovenal : geen zout water!
4. Zeeland
   Al even niet geweest, te komen door overdag te varen, zout water en de optie Blankenberge en Antwerpen aan te doen.

Het is logisch ... We gaan naar het Zuiden! Zeeland here we come!

O nee, nog even wachten. Voor mij iets minder lang dan voor vrouwtje, die komt een paar dagen later. Ik mag vrijdagavond aan boord komen, heb er nu al zin in.

Catootje

Een weekje frisse buitenlucht

De afgelopen week was vrouwtje op scoutingkamp. Haar laatste en nog mocht ik niet mee. Flauw he. Had zo graag een hele week met al die jongens over het eiland willen rennen. Achter veldmuizen aan willen gaan, stiekem plakjes kaas willen krijgen en vooral heel veel aandacht willen krijgen. Nu is mijn kans geweest :( Dit komt nooit meer terug :(

Als alternatief ben ik een weekje bij Bart gaan logeren. Eigenlijk is dat al het goede van een scoutingkamp maar dan voor mij alleen. Rennen door de tuin, rollen door het gras, verwend worden bij het eten (met echt vlees!) en naast aandacht ook gewoon een rustig plekje onder zijn bureau om uit te hijgen na alle beweging.

Vrouwtje heeft nu dus afscheid genomen. Ze kreeg mooie speeches en cadeaus van de groep, de burgemeester van Nieuwkoop en wethouder Rozenberg van Leidschendam-Voorburg. Alle ouders die er waren kregen een bbq en als slot deden ze die avond allemaal waar het volgens vrouwtje om draait: een leuk spel voor en door de jongens.

De komende weken zal ik wel in Den Haag en Vinkeveen doorbrengen. Daarna mag ik mee zeilen. Ben benieuwd waar we dit jaar naar toe gaan.

Catootje

Uiteindelijk belanghebbende bankrekening

De Sanctiewet 1977 (ja inderdaad van ver voor mijn tijd) zegt dat verzekeraars en banken hun klanten moeten kennen. Om witwassen tegen te gaan wordt deze wet nu meer gehandhaafd en dus hebben alle banken en alle verzekeraars bedacht om hun klanten aan te schrijven.

Nergens in de wet staat dat ze dat moeten doen, nergens staat dat wij als klanten uitgebreide formulieren moeten invullen, nergens staat dat deze bureaucratie in het leven geroepen moet worden. De wet legt alleen een logische gedachte vast: als bank/verzekeraar doe je alleen zaken met mensen die je kent en waarvan je weet dat ze integer zijn.

Om 'aan te tonen' dat ze voldoen laten banken en verzekeraars ons nu zien dat ze ons niet kennen. Dus:

• Krijgt een organisatie die net met de bank alle mandaten en zaken heeft doorgenomen de standaardverklaring om in te vullen (maar ... dat hadden we toch net samen helemaal besproken en geregeld, hoezo kennen jullie ons niet?). 
• Krijgt een stichting het verzoek te verklaren wie de eigenaren zijn (maar ...  is nu niet juist het kenmerk van een stichting dat die geen eigenaren heeft?) 
• Krijgt een landelijke vereniging stukken over haar plaatselijke clubs (maar ... die zijn zelfstandige verengingen en moeten dus zelf aangeschreven worden.)

Beste banken en verzekeraars, wat jullie hebben laten zien is dat de handhaver gelijk had. Jullie kennen je klanten echt niet meer. Of de aktie die nu gedaan is bijdraagt aan het leren kennen van je klanten vraag ik me af. Als je ons echt had willen leren kennen had je verenigingen een andere brief gestuurd dan stichtingen, had je geen brief gezonden als we net alles door hebben genomen en was je er van op de hoogte geweest dat er landelijke en plaatselijke organisaties met een bijna gelijke naam zijn.

Gemiste kans!

Catootje