Toen ik mijn oogjes open deed hoorde ik het al: het geluid van regen. Dus heb ik me net als vrouwtje en Philip nog een keer omgedraaid (en nog een keer en nog een keer tot ik onder de slaapzak mocht) en heb ik heerlijk nog een paar uurtjes geslapen. Tegen een uur of 10 was de regen nog niet weg maar kwam er leven in de boot. Uit pure ellende in de regen gaan plassen, dus je snapt: ik heb niet gemiept. Ik wilde gewoon zo snel mogelijk weer naar binnen.
Daar gezellig de hele dag met de mensen op de bank gezeten. Met dank aan Buienradar zijn die tussen twee buien door boodschappen gaan doen, zodat er bij de lunch gewoon weer een stukje ham voor me was. Top verzorging hier aan boord, zou ik meer hondjes aan kunnen raden.
Gelukkig roeide de dames naar zilver wat een mooi gespek op de familie-app voor vrouwtje opleverde. Aan het eind van de middag was het weer droog. Dus zijn we helemaal naar het einde van de Zeedijk gelopen en via de stad weer terug. Was een pittig stukje lopen. Zag nog een hond met een karretje, maar volgens vrouwtje zitten er bij mij pootjes aan.
Vanavond geholpen met Noor te appen. Want weet je ... die komt morgen naar ons toe! Zo gezellig. Mijn vriendinnetje Noor komt een paar dagen mee varen. Gaan we naar Frankrijk. Shoppen. Kan zij me misschien frans leren blaffen, alhoewel ... de laatste keer kende ze alleen een gedicht/liedje over katten :-(
Hopelijk begrijpt ze: Ma petite amie vient visiter.
Pootje van
Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten