Wie me een beetje kent weet dat ik dol ben op menseneten. Op vakantie gaan is voor mij verwennerij omdat ik bij het ontbijt altijd een stukje kaas krijg en bij het avondeten vla. Vandaag kreeg ik ook een stukje van de stroopwafel bij de koffie. We hebben namelijk rustig koffie gedronken, de laatste twee buitjes afgewacht en zijn iets na twaalf uur vertrokken uit Bruinisse.
Lunchen deden ze terwijl ze op de sluis wachtte, helaas was ik binnen en waren zij buiten. Kon ik geen plakje van het een of ander bietsen. De sluis ging voorspoedig, al blijft het lachen om een mevrouw te zien die kleren aanheeft alsof ze in centrum Amsterdam loopt te paraderen en die stuntelig naar de landvast in haar handen staat te kijken alsof het een slang is. Hier aan boord kunnen we de humor er van in zien. Niet dat bij ons alles goed gaat, maar kapot gaan we niet en iedereen blijft kalm.
Na de sluis eerst een stuk recht tegen de wind in. Wat was ik blij dat ik in de hondenkooi lag, had ik niet zoveel last van de golven. Maar opeens voelde ik dat de motor eraf was en de zeilen op. Konden we heerlijk halve/ruime wind naar onze bestemming zeilen: Sint Annaland.
Vanmiddag mocht ik mee het dorp in. Heel veel te snuffelen, dus we gingen niet zo hard als zij zouden willen. Was markt in het dorp en daar hebben ze dingen gekocht die ik ook lekker vind. Bij het avondeten dachten ze aan me en heb ik eerst haring en daarna kibbeling en daarna kip gekregen. En toen mocht ik ook nog twee in plaats van een toetjesbakje uitlikken. Hmmmm, wat een lekker eten vandaag. Zulke dagen zouden er meer moeten zijn.
Vanavond vijf km gelopen langs de krabbenkreek het dorp uit en via een landweggetjes weer terug. Ben nu heel moe, maar zij zijn nog aan het computeren. Dus misschien gaat er zo nog een zak chips open. Dan kan ik dus nog niet gaan slapen.
Morgen gaan we weer zeilen, slaap ik dan wel bij.
Pootje van
Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten