4-8 Scharendijk

Na een week aan boord heb ik het begrepen. Mensen willen niet wakker worden zodra de zon schijnt. Dus vandaag heb ik ze tot iets voor 9 uur laten slapen. Ben ik daarna gelukkig wel meteen een stukje met Philip gaan lopen.

Na de koffie gingen we varen. Daar was dit keer iets raars mee. Opeens hoorde ik de motor niet meer, maar we lagen ook niet stil. Flapperde er een groot wit ding voor bij de boot. Dat bleek de genua. Ik moest gewoon aan mijn tuigje blijven, kon blijven liggen en wiegde dus vanaf in slaap.

Tot ik Philip opeens met mensen hoorde praten die ik helemaal niet zag. Was het via de zender aan hij praten. Wel raar hoor. Het leek wel zoiets als een telefoon, maar dan dat iedereen elkaar kan horen. Ondertussen was vrouwtje die Genua aan het weghalen, want we waren er al.

Nu liggen we in de haven van Scharendijke. Aan de overkant van de dijk (haven uit en de tegenoverliggende trap op) is een duikstek. Is Philip vanmiddag weer onderwater naar kreeftjes, krabbetjes en visjes gaan kijken. Waren alle spullen die net droog waren weer nat ;-) Vrouwtje en ik zijn lekker aan boord gebleven. Allebei een luxe kussen, ons maak je niet gek.

Het kleine meisje (4 jaar denk ik) verderop ook niet trouwens. Ze had een treuzeltechniek en die werkte. Drie keer plassen, opa en oma gedag zeggen, mee met papa de afwas doen. En maar kwebbelen. Het is dat ik van vrouwtje de boot niet af mag, maar ik had graag met haar meegelopen.

Net nog gaan wandelen met Philip. Heel ver weer. Bijna tot aan de echte zee. Ik moest wel heel dicht bij hem blijven en mocht niet eens overal (bij elke auto, grasspriet of steen) snuffelen.

Morgen gaan we naar de andere kant van de Grevelingen, want dinsdag krijgen we bezoek. Wie? Dat verklap ik nog niet.

Meike