dinsdag 20 augustus 2019

20-8 Numansdorp

Wat heb ik vandaag veel meegemaakt. Ga maar even rustig zitten, want ik heb veel te vertellen.

Na de gebruikelijke ochtenddingen kwam Djeeda me halen om te spelen. Hebben we op de steiger achter elkaar aangerend en ook even achter de havenmeester. Moest iedereen om lachen. Vrouwtje en de baasjes van Djeeda zeiden steeds dat twee kooikers zo leuk was. Nu heb ik heel vaak drie teckels in mijn buurt (volgens Lars zijn die heel lief) en dat is inderdaad heel anders spelen dan 1 kooiker.

Ging Philip daarna boodschappen doen en gingen vrouwtje en ik werken. Kwam hij terug met een rugzak vol spullen. Wel handig, maakt het niet uit waar we liggen de komende dagen, hebben we genoeg vers eten. Maar ja, wilde we dus weg gaan. Begon het heel hard te regenen. Niet van die miezerdrupjes, maar echte regendruppels. Hebben we dus maar even gewacht. Toen het echt harde regenen voorbij was zijn vrouwtje en ik binnen gebleven (haar gips mag niet nat worden) en is Philip vast begonnen met varen. Eerste stop: vuilwatertank legen.

Helaas. Die pomp deed het niet in Bru. Zijn we meteen naar de sluis gegaan. Die stond open en we konden zo doorvaren. Heeft vrouwtje boterhammen gemaakt, terwijl Philip een plekje in de sluis innam. Begon terwijl we geschut werden zowaar ook de zon nog te schijnen. Het leek wel een lekker vaardagje. Alhoewel ... toen we de sluis uit gingen ging een Belgische meneer in motorboot heel raar heen en weer zonder achterom te kijken. Moesten wij in de remmen en uitwijken om niet bovenop hem te knallen. Zei vrouwtje er netjes wat van, kijken ze alsof ze Zumbabwaans praatte.

Vanuit Bru op de Oosterschelde koers gezet naar de Krammersluis. Komen we daar aan, gaat de westelijke kolk open. Gaan drie motorboten (2 x Duits en 1 x de bekende Belg) zo liggen stuntelen, dat de sluiswachter uiteindelijk de deur dicht deed terwijl er nog zeker 5 boten bij hadden gepast. Ja en wij wilde ook niet voordringen. Hebben we maar netjes aangelegd (uitkijken voor een achteruit varende Belg) en gewacht tot de andere deur open ging.

Liggen we dus uiteindelijk in de sluis. Voor het idee: aan BB Duitser 1, Duitser 2, Belg en aan SB zeilboot, wij, zeilboot. Dus wij wachten op stijgen, dalen, stijgen. Dat is hier zo omdat het de scheiding tussen zout en zoet water is. Hebben we stijgen gehad, duurt het heel lang maar komt er niets. Blijkt dat er een technische storing is. Moest er een monter bij komen. Die kwam en zette blijkbaar een pomp om. Dalen we dus opeens. Duitser 2 zag dat niet snel genoeg en hing in de landvast. Weten we weer hoe het klinkt als je met een mes een landvast onder spanning doorsnijdt. Maar goed, uiteindelijk, na een uur (1 uur, dus ja 60 minuten) wachten, kwam het zo nodige stijgen en ging de sluisdeur open. Komen we eindelijk het Volkerak op.

Op het Volkerak werd de genua gezet en vervolgden we in de zon voor de wind onze weg. Heb ik heerlijk in de zon liggen slapen. We wilde slapen aan het Volkerak en gingen het geultje naar Ooltgensplaat in. Onze diepgang = 1,8 m, diepte daar soms 1,6 m. Bagger, dus doorheen te varen, al was keren wel even een uitdaging. Dat keren was nodig omdat er helemaal geen geschikte ligplaats voor ons was. Moesten we dus weer weg. Zijn we maar naar de Volkeraksluis gegaan om aan het Hollands Diep een plek te zoeken.

Op de Volkeraksluis moesten we wel 5 minuten wachten, net genoeg om de Overstag vast te leggen en  weer los te maken. Lagen we met vijf zeiljachten (allemaal aan SB) in de sluis. Het schutten ging ook wel snel, dus we konden vlot weer op pad. Zijn we het Hollands Diep overgestoken naar Numansdorp. Liggen we daar nu aan de kade, ongeveer naast het toiletgebouw en op loop afstand van het dorp. Beste plekkie van het dorp, al zeg ik het zelf. Want recht tegenover ons begint een dijk waar ik heel goed kan lopen.

Bleek de plaatselijke grillroom op een paar minuten lopen te zitten. Hebben ze dus doner en shoarma gegeten. Buiten, dus als ze wat lieten vallen kon ik dat meteen oprapen. Kreeg ik van vrouwtje ook nog een patatje. Dat lust ik dus ook, dat jullie het weten.

Heb ik net even een klein stukje gelopen en ga ik zo maar slapen. Morgen gaan we weer op pad.

Meike

Geen opmerkingen:

Een reactie posten