donderdag 22 augustus 2019

22-8 Gouda

Volgens de mensen hier heeft WV De Lek een leuke haven, maar ik ben het daar niet helemaal mee eens. Ze hebben namelijk hondonvriendelijke steigers. Met een wildrooster links en rechts en een klein paadje van houten vlonderdelen in het midden. Daar hou ik niet van. Dus heeft Philip me vanochtend naar de poort gedragen. Terug ben ik heel langzaam met hem mee gelopen, ik wilde hier wel weg en dus naar de boot.

Rond 9 uur was het hoogwater. Kwam de buurboot (die wij gisteren bij Dordt nog hadden gezien) aan en gingen wij zo'n 15 minuten later weg. Moesten we wel lang wachten voor de Algerabrug, maar konden we met genoeg water onder de kiel de haven verlaten. Bij de brug dus maar een kopje koffie gedronken en opnieuw zonnebrand gesmeerd.

De Hollandse IJssel hebben we in een tuf-tuf-1300toeren-touristisch tempo gedaan. Dan heb je dus echt de tijd om eens goed om je heen te kijken, bijvoorbeeld naar de huizen tedie aan de waterkant staan. Er vallen dan wel wat zaken op:
- Grote ramen op het zuiden, maar niets zien door zonwering;
- Vloog er zomaar een ooievaar over het water;
- Alle boten die ons ingehaald hebben lagen later te wachten, bij de sluis/de spoorbrug/hun losplek;
- De politie deed vandaag een heel snelle inspectie. Ze zwaaien wel maar gaan echt heel hard;
- De veerpont deed een rondje van de zaak en nam zo toch nog 2 extra fietsers mee;
- Wij weten een goede plek voor een noodovernachtingsplek voor de Staande Mast vaarders.

Bij de sluis konden we zo aansluiten en ging het schutten lekker snel. Nu liggen we bij WSV Gouda. In een box, maar die is net niet diep genoeg. Liggen we dus iets naar voren en moeten we er alsnog van de zijkant af. Helaas voor vrouwtje. Die is dus eerst een rondje Havenmeester-Action gaan doen, waarna Philip ook nog even naar de A C Tion ging ;-) en naar de supermarkt.

Stond ik dus vanavond beneden, kwam opeens Bart de trap af. Heb ik heel duidelijk gemaakt dat ik blij was hem te zien en de teckels te ruiken. Heb eerst een paar minuten tegen hem aan gedanst en toen hij zat heb ik hem helemaal gesnuffeld. Kon ik Jet, Maxi en Cosy ruiken. Hij bleef eten en na het eten gingen we allemaal in zijn auto.

Gingen we naar de papa en mama van vrouwtje. Vrouwtjes mama moet morgen naar het ziekenhuis en die gingen we gedag zeggen. Hebben we eerst vakantieijsjes gehaald bij Moments. Had Lars aan vrouwtje gezegd welke smaken zijn oma lekker vindt, dat had ie goed gedaan. Weet je wat zo leuk was? Ik mocht eerst het bakje van vrouwtje uitlikken en later het bakje van haar mama.

Hebben de mensen nog koffie gedronken en ik wat water. Zag ik opeens een rode kat op de het hek zitten. Daar heb ik een keer naar geblaft, maar dat mocht niet. Heb ik die kat daarna gewoon heel goed in de gaten gehouden, had hem strak in mijn vizier.

Nu zijn we weer terug op de boot, Bart heeft ons weer hierheen gebracht. Morgen moeten we om 10 uur weg, hebben we de spoorbrug van 10.28 uur. En daarna tuffen we naar Aalsmeer.

Meike

woensdag 21 augustus 2019

21-8 Krimpen aan de Lek

Moest ik vanochtend dus mee om te lopen. Daar had ik helemaal geen zin in, bleef dus eerst een beetje bij de boot dralen. Maar ik moest toch wel nodig, dus ben ik meegelopen naar een stukje gras. Daarna wilde ik wel terug, maar Philip wilde door. Lukte het me op het zebrapad om me los te rukken. Ben ik gewoon naar de boot gaan lopen. Ik hoorde wel de hele tijd herrie achter me, zelfs een afleidingsrondje om een plantenbak haalde dat niet weg. Bleek mijn riem te zijn. Die is nu dus een beetje kapot. Hoop dat ze er zo elke keer weer aan denken dat ik soms niet mee wil.

Nadat vrouwtje naar de havenmeester was geweest en Philip de boot had schoon gemaakt konden we weg. Op het Hollands Diep de zeilen gehesen en richting de Moerdijkbruggen gegaan. Dat ging echt heel lekker tot we bij Strijensas waren. Viel de wind helemaal weg. Hebben we de rest van onze reis op de motor gedaan.

Door Dordtrecht, waar vlak langs het water een helicopter opsteeg net toen wij er langs voeren. Aan de andere kant van de spoorbrug, tegenover het centrum van Dord naast de watertoren van Zwijndrecht, waren ze aan het heien. dat is dus een heel raar geluid. Ik moest even heel goed zoeken wat ze aan het doen waren, want dit geluid kende ik nog niet. Maar we waren er snel langs en vrouwtje zei dat het niet erg was.

Via de Noord, door de brug bij Alblasserdam, die brug doet er echt 20 minuten over om open en weer dicht te gaan, gingen we uiteindelijk de Lek op. En nu liggen we bij WV De Lek. De haven is niet heel diep, we moesten echt even wat modder wegduwen om een plek te veroveren. En het is een getijde haven, dus het waterpeil zakte daarna ook nog even door. Niet erg hoor, vooral modder. Philip en vrouwtje denken aan Wangerooge en Blankenbergen, daar kwam het ook goed terwijl ze eerst wegzakte.

Het is wel alweer een superleuke niet zo grote verenigingshaven. Betaalbaar met nette voorzieningen en een lekkere douche. Met een heel lieve havenmeester die mij knuffels gaf en een mevrouw die niet alleen knuffels gaf maar die ook een hondensnoepje voor me had.

Morgenochtend gaan we op tijd weg, om 9 uur is het hoog water. Dan gaan we naar Gouda zeggen ze hier.

Meike

dinsdag 20 augustus 2019

20-8 Numansdorp

Wat heb ik vandaag veel meegemaakt. Ga maar even rustig zitten, want ik heb veel te vertellen.

Na de gebruikelijke ochtenddingen kwam Djeeda me halen om te spelen. Hebben we op de steiger achter elkaar aangerend en ook even achter de havenmeester. Moest iedereen om lachen. Vrouwtje en de baasjes van Djeeda zeiden steeds dat twee kooikers zo leuk was. Nu heb ik heel vaak drie teckels in mijn buurt (volgens Lars zijn die heel lief) en dat is inderdaad heel anders spelen dan 1 kooiker.

Ging Philip daarna boodschappen doen en gingen vrouwtje en ik werken. Kwam hij terug met een rugzak vol spullen. Wel handig, maakt het niet uit waar we liggen de komende dagen, hebben we genoeg vers eten. Maar ja, wilde we dus weg gaan. Begon het heel hard te regenen. Niet van die miezerdrupjes, maar echte regendruppels. Hebben we dus maar even gewacht. Toen het echt harde regenen voorbij was zijn vrouwtje en ik binnen gebleven (haar gips mag niet nat worden) en is Philip vast begonnen met varen. Eerste stop: vuilwatertank legen.

Helaas. Die pomp deed het niet in Bru. Zijn we meteen naar de sluis gegaan. Die stond open en we konden zo doorvaren. Heeft vrouwtje boterhammen gemaakt, terwijl Philip een plekje in de sluis innam. Begon terwijl we geschut werden zowaar ook de zon nog te schijnen. Het leek wel een lekker vaardagje. Alhoewel ... toen we de sluis uit gingen ging een Belgische meneer in motorboot heel raar heen en weer zonder achterom te kijken. Moesten wij in de remmen en uitwijken om niet bovenop hem te knallen. Zei vrouwtje er netjes wat van, kijken ze alsof ze Zumbabwaans praatte.

Vanuit Bru op de Oosterschelde koers gezet naar de Krammersluis. Komen we daar aan, gaat de westelijke kolk open. Gaan drie motorboten (2 x Duits en 1 x de bekende Belg) zo liggen stuntelen, dat de sluiswachter uiteindelijk de deur dicht deed terwijl er nog zeker 5 boten bij hadden gepast. Ja en wij wilde ook niet voordringen. Hebben we maar netjes aangelegd (uitkijken voor een achteruit varende Belg) en gewacht tot de andere deur open ging.

Liggen we dus uiteindelijk in de sluis. Voor het idee: aan BB Duitser 1, Duitser 2, Belg en aan SB zeilboot, wij, zeilboot. Dus wij wachten op stijgen, dalen, stijgen. Dat is hier zo omdat het de scheiding tussen zout en zoet water is. Hebben we stijgen gehad, duurt het heel lang maar komt er niets. Blijkt dat er een technische storing is. Moest er een monter bij komen. Die kwam en zette blijkbaar een pomp om. Dalen we dus opeens. Duitser 2 zag dat niet snel genoeg en hing in de landvast. Weten we weer hoe het klinkt als je met een mes een landvast onder spanning doorsnijdt. Maar goed, uiteindelijk, na een uur (1 uur, dus ja 60 minuten) wachten, kwam het zo nodige stijgen en ging de sluisdeur open. Komen we eindelijk het Volkerak op.

Op het Volkerak werd de genua gezet en vervolgden we in de zon voor de wind onze weg. Heb ik heerlijk in de zon liggen slapen. We wilde slapen aan het Volkerak en gingen het geultje naar Ooltgensplaat in. Onze diepgang = 1,8 m, diepte daar soms 1,6 m. Bagger, dus doorheen te varen, al was keren wel even een uitdaging. Dat keren was nodig omdat er helemaal geen geschikte ligplaats voor ons was. Moesten we dus weer weg. Zijn we maar naar de Volkeraksluis gegaan om aan het Hollands Diep een plek te zoeken.

Op de Volkeraksluis moesten we wel 5 minuten wachten, net genoeg om de Overstag vast te leggen en  weer los te maken. Lagen we met vijf zeiljachten (allemaal aan SB) in de sluis. Het schutten ging ook wel snel, dus we konden vlot weer op pad. Zijn we het Hollands Diep overgestoken naar Numansdorp. Liggen we daar nu aan de kade, ongeveer naast het toiletgebouw en op loop afstand van het dorp. Beste plekkie van het dorp, al zeg ik het zelf. Want recht tegenover ons begint een dijk waar ik heel goed kan lopen.

Bleek de plaatselijke grillroom op een paar minuten lopen te zitten. Hebben ze dus doner en shoarma gegeten. Buiten, dus als ze wat lieten vallen kon ik dat meteen oprapen. Kreeg ik van vrouwtje ook nog een patatje. Dat lust ik dus ook, dat jullie het weten.

Heb ik net even een klein stukje gelopen en ga ik zo maar slapen. Morgen gaan we weer op pad.

Meike

maandag 19 augustus 2019

19-8 Bruinisse

Het leek een heel rustig dagje te zijn vandaag, maar daar kwam vanavond verandering in. Maar laat ik bij het begin beginnen, anders snappen jullie er niets meer van.

Na de gebruikelijke ochtendrituelen ging Philip al zijn spullen klaarleggen. Hij ging namelijk vandaag duiken met Rob. Rob kwam gelukkig eerst nog even met mij knuffelen (en thee drinken), dus daarna mochten ze wel gaan.

Heb ik vrouwtje geholpen met op de bank zitten en werken. Ging ze met de computer dingen doen en mensen bellen. Kon ik gewoon heerlijk tegen haar aan blijven liggen. Beetje met mijn knuffelkonijn spelen en met de bal.

Toen Philip terug kwam, heel laat want hij heeft wel drie (3) duiken gemaakt vandaag, kwam Rob nog even mee. Kan ik horen hoeveel beesten ze hadden gezien: krabben, kreeften, zeesterren, botervis en zeepaardjes. Veel he, ik zou wel mee willen, maar ik kan niet zo goed met perslucht om gaan.

Ging Philip daarna buiten al zijn spullen afspoelen, ben ik lekker binnen gebleven. Stel je voor, misschien was ik wel nat geworden.

Na het eten zijn we heel ver gaan lopen. En ik mocht helemaal aan het begin van de steiger los en ben toen heel snel naar de goede boot gerend om een knuffel bij vrouwtje te halen. Knap he van mij. Ging Philip buiten zijn spullen opruimen, zei hij opeens tegen vrouwtje “kom eens kijken, er loopt nog zo’n model als jij hebt”. Nam vrouwtje me mee naar buiten… maakte ik kennis met Djeeda. Djeeda is net als ik maar dan 6 weken ouder. Kijk maar hoe we op elkaar lijken:


Hebben we lekker gespeeld op de steiger. Dat is best een beetje gevaarlijk, want je kan er ook vanaf vallen en dan wordt je nat. Moesten we heel goed uitkijken. Zijn we ook nog even heel braaf gaan zitten voor een snoepje (en de foto). Zijn we heel knappe kooikerhondjes, vinden we zelf. Ik wilde zelfs wel een klein stukje met haar meelopen. Ben wel snel weer naar vrouwtje gegaan hoor. Home sweet home.


Nu lig ik op de bank uit te rusten van het spelen. Misschien kom ik Djeeda morgen nog wel tegen voor we weg gaan. Dat zou leuk zijn, daar ga ik vannacht van dromen. Van spelen op de steiger.

Meike

zondag 18 augustus 2019

18-8 Bruinisse

Gelukkig regende het vanochtend, anders had ik niet geweten dat het ochtend was :-p. Maar goed, natuurlijk hebben Philip en ik gewacht op een droog moment om een rondje te lopen. Daarna gingen de mensen koffie drinken.

Omdat het zondag was, ging Philip weer met andere mensen praten die ik wel kon horen maar niet kon zien. Is wel heel raar, want ik hoorde vier mensen maar zag alleen Philip. Gelukkig kon die ondertussen gewoon voor 4 over mijn koppie aaien. Ja, dan hoor je mij dus niet klagen.

Was ook wel blij met de niet zo harde wind, nu mocht ik gewoon boven zijn toen ze op de genua van Bommenede naar Bruinisse gingen zeilen. Ging ook de zon nog een beetje schijnen, dus dat was helemaal fijn.

Hier in Bruinisse kregen we echte zon. Hebben we heerlijk op het achterdek gezeten, is Philip gaan suppen en kon ik mooi de hele steiger in de gaten houden. Hoorde we op een gegeven moment gekraak, bleek de meneer 5 boxen verderop niet helemaal schadevrij aan te leggen. Gelukkig alleen materiele schade en een gekreukt ego.

Voor het eten een rondje gaan lopen, dus na de koffie duidelijk gemaakt dat ik echt niet nog een keer mee zou gaan. Nu lekker op de bank. Met wat gepiep duidelijk gemaakt dat ik niet wil dat vrouwtje en Philip allebei tegelijk weg zijn. Philip kon me aan het eind van de steiger horen, dus ik denk dat mijn boodschap duidelijk was.

Nu is iedereen aan boord, dus kan ik lekker slapen. Morgen gaat Philip duiken en vrouwtje werken, krijg ik ook vast knuffels genoeg.

Meike

zaterdag 17 augustus 2019

17-8 Bommenede

Ik dacht dat alle regen nu wel gevallen was, maar bij het wakker worden hoorde ik de bekende druppels al op het dak. Zijn Philip en ik dus een kort rondje gaan doen toen het even droog was. Verder was het vooral slapen, lezen en puzzelen in de ochtend. En radio luisteren. Frits Spits maakt zo'n regendag wel te verdragen.

Later leek het zowaar echt even droog te blijven. Zijn we weer op pad gegaan. Helemaal om de haven heen gelopen, heen onder aan de dijk en terug bovenop de dijk. Ging het helaas toch regenen. Werd ik dus nat. Gelukkig ben ik een echt Nederlands hondje: ik was niet echt nat tot op mijn lijf, met een handdoek in 3 tellen droog en mijn haar is nu heel zacht.

Verder dus vooral geslapen en knuffels gekregen. Vanavond nog weer een kort rondje gedaan. Wilde Philip verder weg gaan, ben ik dus gewoon blijven staan. Ik vertrouw die wolken niet en een keer per dag natregenen is voldoende. Ben ik terug ook maar even verder de steiger opgelopen om de mensen die daar liggen gedag te zeggen.

De plannen voor morgen heb ik nog niet gehoord, maar als het weer regent slapen we uit zegt vrouwtje. En ze zegt ook dat het beter weer gaat worden. Nou, ik zal het wel zien. Truste.

Meike

vrijdag 16 augustus 2019

16-8 Bommenede

Vanacht gebeurde er heel rare dingen. Vrouwtje ging haar bed uit en buiten zitten. Bleek dat ze veel last had van haar maag. Ik heb even bij haar gezeten, maar omdat ik toch niets kon doen ben ik maar weer naar binnen gegaan en gaan slapen. Kwam ze een uurtje later weer bij me liggen. Ben ik heel lief tegen haar aan gaan liggen, zonder haar te krabbelen of knuffels te vragen.

Vanochtend ging Philip zonder mij weg. Kwam hij terug met croissantjes en broodjes. Gelukkig mocht ik na het ontbijt wel mee. Zijn we ook nu gewoon op het terrein van de Marina gebleven. Is hij later nog helemaal naar de supermarkt van Centerparcs gelopen, zonder mij, dat dan weer wel. Hadden we dus weer genoeg verse spullen in de boot. Konden we vertrekken. Wij vonden de Marina niet z'n gezellige haven, maar dat komt vast omdat we in het verkeerde hoekje lagen.

Eerst wat diesel in de boot en het vuilwater uit de boot gedaan. Moest ik binnen blijven. Ook later mocht ik niet naar buiten, want ze gingen echt zeilen. Vrouwtje had me al gezegd dat Catootje dan altijd helemaal achterin de hondenkooi ging liggen, op haar slaapzak. Dat heb ik vandaag uitgeprobeerd. Moet zeggen, dat ligt wel lekker als we echt heel schuin gaan. Maar eigenlijk wil ik liever bij de mensen buiten zijn.

Ging wel heel hard dat zeilen. Want ik kon maar heel even miepen en toen ging de motor al weer aan omdat we een haven in gingen. We liggen nu in de haven Bommenede. Dat is een oude werkhaven van toen ze de Brouwersdam gingen aanleggen. Het is hier heel rustig en ... hondjes mogen rennen.

Eerst vanmiddag, terwijl Philip naar Brouwershaven reed voor een duikding, bij vrouwtje gaan liggen. Die ging wat slaap inhalen van vannacht. Hebben zij en ik dus lekker een paar uur geslapen. Bleek dat Philip niet alleen de boodschappen al had gebracht, maar dat hij ook een stuk naar de andere kant was gaan fietsen. Hebben wij dus allemaal gemist. Heb vanavond tijdens onze wandeling wel een stukje van de omgeving gezien hoor. Het is niet dat ik niet wil. Er moet alleen altijd een mens mee.

Vanavond nog even meegeluisterd met de gesprekken die vrouwtje had met opa, oma en Bart. Hoorde ik dat Lars en Gijs heel lief hadden gelogeerd bij opa en oma. Hadden ze gewoon een ijsje gehad en chocopasta en knackworsten. Ondertussen had Isis echt een superlieve aktie voor haar ouders uitgevoerd (Ga lekker niet zeggen wat. Kan ik ook niet want dat heb ik niet zo goed gehoord, maar ik begreep wel dat opa en oma heel trots op haar waren en als die trots zijn, dan ben ik het natuurlijk ook) ;-) Ga haar gewoon knuffelen als ik haar weer zie.

We blijven hier een paar dagen. Het bereik is erg slecht, dus we moeten wel uitrusten. Vrouwtje hoopt dat ze dit bericht kan plaatsen. Ja, doei. Ik doe al de moeite om het te typen, moet je me niet ook nog gaan lastigvallen met de techniek van het plaatsen. Ieder zijn taak.

Meike

donderdag 15 augustus 2019

15-8 Port Zelande

Vanochtend werd ik wakker omdat ik de regen heel hard op de boot hoorde komen. Maar ja, met zoveel regen gaat Philip toch niet met me lopen. Dus heb ik een ander plekje op vrouwtjes slaapzak gezocht en ben ik verder gegaan met slapen. Uiteindelijk duurde de regen zo lang dat de mensen zelfs gewoon gingen ontbijten in plaats van te wachten tot het droog werd. Ben ik na het ontbijt met Philip gaan lopen.

We hadden onze drie nachten aan de Archipel gehad en moesten dus weg. De keuze was Ouddorp of Port Zelande. Kan vast verklappen: is Port Zelande geworden. Dat was wel een rot stuk varen. Helemaal op de motor, recht tegen 25 knopen wind in. Moest ik de hele tijd beneden blijven. Janken, piepen, blaffen, niets hielp. Ze waren onverbiddelijk. Heb uiteindelijk mijn oogjes maar dichtgedaan en ben een beetje gaan slapen.

We liggen nu in het wat rustiger gedeelte van de haven, maar wel vlakbij het sanitair. Dat is handig voor vrouwtje. Die is vanmiddag gaan werken. Het voordeel daarvan is dat ik heerlijk op de bank tegen haar aan kan liggen. Was niet zo blij dat ze heel lang met Hennie ging bellen, dus toen heb ik even een pootje over haar gezicht gehaald. Philip was ondertussen op de fiets naar Renesse om een duikbril op sterkte te kopen. Heeft hij gewoon Circus Renz en het treintje gezien.

Het eten was vandaag bijzonder. Ze gingen naar de yachtclub om spare-ribs te eten. En ik mocht mee! Had de mevrouw daar gewoon lekkere hondensnoepjes in haar schort. Had ik goed geroken en toen ik netjes ging zitten kreeg ik er een. Ik mocht van vrouwtje niet piepen om meer, ik moest netjes onder de tafel gaan liggen. Heeft ze gewoon haar trui op de grond gelegd zodat ik daarop kon liggen. Dat was wel heel moeilijk hoor, om zo lang stil te liggen. Gelukkig had vrouwtje ook lekkere botjes meegenomen. En als ik mag kluiven kan ik wel op mijn plek blijven. Dus toen lukte het al beter. Maar ik moet nog wel even oefenen hoor. Zag andere honden waar het al wel heel goed ging. Hoop alleen dat het vrouwtje geen hondenkinderwagen voor me gaat kopen, dat had de mevrouw bij de tafel naast ons voor haar hondjes en dat lijkt me dus helemaal niets.

Na het eten wilde Philip met me gaan wandelen, daar had ik niet zo'n zin in. Gingen we maar gewoon naar de boot. Even later mocht/moest ik weer mee. Heb ik maar braaf gedaan wat ik moest doen. Had alleen geen zin het terrein af te gaan, daar mijn pootjes even in de remmen gegooid. Mocht ik op de terugweg niet snuffelen, nou dan niet. Poeh.

Nu wordt mijn Tractive weer opgeladen, net als de telefoons en computers. Morgen gaan we hopelijk weer naar een plek waar hondjes los mogen rennen.

Meike

woensdag 14 augustus 2019

14-8 (het beste plekje van) Archipel

We liggen nog steeds bij de Archipel. Sinds een uur of drie vanmiddag regent het bijna de hele tijd en blijven we dus voornamelijk binnen. Tijdens het avondeten was het even droog. Heeft Philip gewoon zijn toetje even laten staan om toen met mij een rondje eiland te lopen. Lief he.

Vanochtend was het heerlijk weer. Hebben we lekker in het zonnetje gezeten. Vrouwtje met een puzzelboekje, Philip ging surfen en later snorkelen en daardoor kon ik op zijn kussen liggen. Heb ik heerlijk gelegen. Philip heeft rondjes om de andere twee eilandjes gesurft.

Wij gaan niet weg, want wij liggen op het beste plekje. Kwam zelfs vanochtend een mevrouw vragen hoe lang we nog bleven, omdat zij zo graag op ons plekje zou willen liggen. We mogen nog 2 nachtjes blijven en blijven er in ieder geval nog 1. Jammer voor haar, ging ze later maar helemaal weg.

Kwam op een gegeven moment een boot naast ons liggen. Ging die mevrouw me zomaar even kriebelen. Kon precies, dat ik met mijn pootjes in de kuip bleef en zij toch bij mijn koppie kon. Nu liggen die mensen voor ons, want daar kwam een plekje vrij. Hebben ze ook vrienden naast zich gekregen. Dat is wel fijn, want de wind is iets gedraaid en dus houden ze ons samen netjes uit de wind.

Vanavond heeft Philip een hele tijd met een vriend gekletst over de zender. Was wel raar, zat hij aan de kaartentafel te kletsen, hoorde ik iemand terugkletsen, maar ik zag helemaal niemand. Het is maar goed dat ik van vrouwtje wat te snacken kreeg, anders was ik nog onrustiger geweest.

Nu raast de wind om de verstaging, hoor ik de regen op het dak en kruip ik dus straks lekker onder de slaapzak van vrouwtje. Tot morgen.


Meike

dinsdag 13 augustus 2019

13-8 Archipel

We liggen nog steeds aan hetzelfde eilandje. Heel veel spannends is hier niet te beleven. Dus is wat ik 's-nachts doe:

Bijna gelijk aan wat ik overdag doe:


Natuurlijk zijn Philip en ik een paar keer gaan lopen vandaag. Verder heb ik vanaf het achterdek gekeken naar het buurmeisje met een mooie roze vlieger. Supermeisje met de mooiste naam van de wereld: Meike. En met een geduldige opa, die haar elke keer weer de vlieger op laat gooien. Want opgooien is het leukste van vliegeren, dat in de lucht zijn is een beetje saai. Philip is zelfs vanavond pnog even met zijn Borkumse vlieger mee gaan vliegeren.

Ging Philip vanmiddag een rondje suppen. Ben ik helemaal naar de punt van de boot gelopen en weer terug om hem te zoeken. Dacht vrouwtje dat ik met hem mee wilde. Ging ze mijn reddingsvest bij me aandoen en wilde ze me naar de sup tillen. Nou, snel vier pootjes in de remmen. Daar had ik geen zin in, dan wordt je misschien wel nat! Ik wil gewoon piepen omdat niet alle mensen binnen een straal van 2 meter om me heen zijn.

Bij het eten kreeg ik een stukje komkommer. Dat is dus heel leuk om mee te spelen. Kan je als een muis in de lucht gooien en dan weer opvangen. Maar opeten moet je het niet hoor.

En verder heb ik dus veel geslapen en geknuffeld.

Meike

maandag 12 augustus 2019

12-8 Archipel

Werd ik vanochtend heel vroeg wakker omdat het heel hard regende en ik Philip hoorde. Deed hij gewoon het luik boven zijn hoofd dicht, draaide zich om en sliep weer verder. Ben ik ook maar weer op vrouwtjes bed gesprongen om verder te slapen.

Een paar uur later was het wel tijd om wakker te worden. Gingen we wandelen, ging het opeens regenen. Werd ik nat :-( Volgens vrouwtje krijg ik dan krullen in mijn haar.

Nadat de vuilwatertank was geleegd, de drinkwatertank was gevuld en de boodschappen waren gedaan zijn we vertrokken uit Den Osse. Hebben we heerlijk kunnen zeilen, dat was fijn.

Nu liggen we bij eilandjes die ze Archipel noemen. We liggen aan het grootste eilandje, op de mooiste plek. Helemaal in de luwte van het eiland en vlak bij het gras om te rennen. Lagen we net, begon het hard te regenen. Dat was een goede timing.

Vanavond hebben ze koffie kunnen drinken in de zon. Philip heeft zelfs de sup weer opgepompt en is om de twee kleinere eilandjes gaan suppen. Liepen vrouwtje en ik gewoon een klein rondje op dit grote eiland.

Nu regent het weer. Da's niet erg, de boot is waterdicht. Ga ik zo maar weer slapen.

Meike

zondag 11 augustus 2019

11-8 Den Osse

Dat eiland, Ossenhoek, had ik dus wel gezien. En dat heb ik vanochtend ook heel duidelijk gemaakt. Ben eerst nog braaf meegelopen, een hond moet toch de blaas legen, maar op een onbewaakt moment ben ik gewoon heel snel door het riet de steiger opgelopen. Helemaal naar het eind van de steiger. Om daar met mijn neus in de wind te laten zien welke kant ik wel op wilde: naar buiten.

Het duurde even, uiteindelijk werd er naar me geluisterd. Begin van de middag werd de motor gestart, werden de landvasten losgemaakt en mocht ik in mijn tuigje genieten van het uitvaren van het haventje.

De reis was van niet al te lange duur, we gingen namelijk naar Den Osse. Na krap een half uur werd ik naar binnen verbannen omdat ze aan moesten leggen. Als ze denken dat dat makkelijker is als ik niet buiten ben ... ik heb gejankt zodat ze hun best moesten doen zich te concentreren. Mijn wraak is Ahoeeee.

Hier verder rustig aan gedaan. Er zijn twee tassen met was weer schoon en droog. De boot is gestofzuigd, niet mijn hobby ik maakte dat ik weg kwam. Verder hebben Philip en ik het terrein rond de haven verkent, is Philip bij de duikstek in de buurt zijn fles gaan vullen en heb ik net een lekker botje gegeten.

Ze hebben nu zo'n vlag waarmee we op allerlei steigers mogen aanleggen, dus dat gaan we komende week doen. Ik zal wel een seintje even als ik denk dat we ergens te lang liggen.

Meike

zaterdag 10 augustus 2019

10-8 Ossehoek

Vandaag hadden de weermannen en - vrouwen het goed: we hebben de beloofde windkracht 8 gehad. Niet dat we daar veel van hebben gemerkt. We liggen hier wel goed met de kop in de wind. Met uitzicht op de golven op de plas, genietend van de luwte van het eiland.


Ben ik dus wel vandaag een paar keer met Philip meegeweest om een rondje eiland te lopen. Kon ik lekker rennen. Verder heb ik me vooral veel laten knuffelen en heb ik geslapen. Was wel gezellig want de mensen bleven ook veel aan boord. Hoewel, Philip is nog even gaan zwemmen bij het strandje. Dat was in de luwte en de zon scheen, dus best lekker zei hij later.

Ik heb vooral aan de ene kant

en aan de andere kant

de wind door mijn haren laten gaan.

Morgen gaan we weer weg hier.

Meike

vrijdag 9 augustus 2019

9-8 Ossehoek

Dus en Weerplaza en het KNMI en Buienradar hadden het vandaag fout. Maar ... het was wel een foutje van de bank in ons voordeel.

Vannacht rond 1.30 uur begon het te waaien en regenen. Werden vrouwtje en ik wakker omdat de achterburen allemaal hun boot nog waterdicht moesten maken. Dat ging niet heel soepel, na een avond met BBQ, Duitse schlagers en bier. Maar we konden toch niet helpen, dus zijn we weer op bed gaan liggen. Tot ik rond 5.30 uur wakker schrok en even heel hard moest blaffen tegen een man in zwart gewaad op de trap. Bleek Philip in ochtendjas die het luik dicht deed, de wind was gedraaid en anders regende het binnen. Dus ik mijn bed weer in. Nog wel boegschroeven en motoren gehoord en me steeds omgedraaid. Rond 8.45 uur maar eens gaan kijken hoe de haven er bij lag.

Nou, gisteravond lag het dus vol (23 boten), vanochtend werd dat rap leger en leger en nu zijn we nog met vijf (5) boten over. De 'harde kern' zal ik maar zeggen. Dat terwijl het dus niet koud was vandaag en niet hard waaide. Maar er was voor de hele dag regent verwacht. Wij waren er klaar voor, wij hadden de spullen in huis en toen ... bleef het droog en ging zelfs de zon regelmatig schijnen. Als we vandaag in totaal, verdeeld over een stuk of vier periodes, anderhalf uur regen hebben gehad, dan is het veel.

Hebben we dus in de zon wat kunnen drinken, heb ik mijn rondje gelopen in de zon en kon Philip in de zon de sup opruimen. Alleen het verhalen van de boot heeft hij in de regen gedaan, zodat we ook met de (weer) draaiende wind niet aan lagerwal lagen.

Dat rondje lopen vanavond was heel bijzonder. Ik hoefde van vrouwtje namelijk niet aan de riem. Was gaaf, kon ik overal net zolang snuffelen als ik zelf wilde. Moest wel af en toe rennen om weer bij ze te komen, maar dat had ik graag over voor snuffelvrijheid.

Morgen blijven we hier liggen. Als de verwachte windkracht 7 komt hebben we top uitzicht en anders kan ik lekker zonder weg te waaien in de zon liggen.

Meike

donderdag 8 augustus 2019

8-8 Watersporteiland Ossehoek

Vanochtend heb ik even heel duidelijk gemaakt dat ik niet meer in Herkingen wilde blijven. Gewoon 4 pootjes in de remmen bij het uitlopen van de haven was wel voldoende denk ik. Liepen we daarna het kleine rondje, snel retour naar de boot. Of het geholpen had wist ik niet meteen, er moest eerst gegeten worden. Maar na de koffie werd het snel duidelijk: we gingen inderdaad weg.

Moest ik bij het uitvaren beneden blijven. Helemaal ongezellig alleen. Ik heb mijn meest harde wolvenhuil in de strijd gegooid en dat heel lang volgehouden. Mocht ook ik uiteindelijk de wind door mijn haren voelen. Dat is toch het echte varen, als je de wind door je haren voelt gaan met je snuit recht in de wind. Later ben ik er bij gaan liggen, maar ons koersje was zo dat ook toen ik de wind nog kon voelen.

Zijn we helemaal naar de andere kant van de Grevelingen gegaan. We liggen nu aan Watersporteiland Ossehoek. Vlakbij Port Zelande en de Brouwersdam. Dat is een eiland dat ze speciaal gemaakt hebben voor de watersporters om de echte natuurgebieden te ontzien. Maar geloof me, er zijn gewoon heel veel bomen en struiken met duindoorn. Het ziet er gewoon uit als natuur.

Is Philip vanmiddag gaan surfen en suppen, terwijl vrouwtje en ik aan boord bleven. Vanavond zijn we alledrie op het eiland een rondje gaan lopen. Philip en ik verder dan vrouwtje, maar wij hebben dan ook gezonde pootjes.

Morgen gaat het regenen, zeggen ze. En overmorgen heel hard waaien. Wij blijven lekker hier liggen, in de beschutting van het eiland met uitzicht op open water. Liggen we mooi eerste rij. Ik zal vrouwtje blaffen foto's te maken, dan kan ik die delen. Tot morgen,

Meike

woensdag 7 augustus 2019

7-8 Herkingen

Wat ben ik blij dat mijn vriendjes en vriendinnetje gister zijn geweest, vandaag waaide het heel hard en was het koud. Dan hadden we nooit leuk kunnen spelen. Ja, samen spelen. Dat hebben we gisteren ook gedaan. Lars en Isis hebben me geleerd om met de bal te spelen, dus nu ren ik af en toe door de boot achter mijn bal aan. Grappig om te zien, volgens vrouwtje.

Had ik dus alle tijd voor vandaag. Het waaide namelijk steeds harder dan de apps zeiden en dus besloten ze rond 11.30 uur dat ze gewoon nog een dagje gingen blijven hier. Als het heel hard waait kan vrouwtje namelijk niet zo goed uit de (gips)benen, dus dan moet Philip alles alleen doen. En dat is niet echt het vakantie-gevoel.

Gingen ze alleen vanmiddag opeens rare dingen doen. Ik weet niet eens meer hoe het kwam, volgens mij was het omdat vrouwtje een kopje soep wilde, maar opeens gingen ze allemaal spullen uit de bank halen. Kon ik nog net op een hoekje liggen, maar stond de hele tafel vol met zakje en bakjes, blikjes en pakjes. Hebben ze alles schoongemaakt, gekeken wat er echt deze vakantie op moest, spullen weggegooid en daarna alles weer in de (nu veel legere bank) teruggezet. Als ik het zo opschrijf duurt het niet zo lang, maar ze zijn er echt wel een paar uur mee bezig geweest. Zei vrouwtje dat het eigenlijk een klusje voor "als het regent" was, begon het prompt hard te regenen.

Ze waren voor 16 uur klaar, dat weet ik omdat toen Philips alarm ging voor een Cup-a-soup-moment. Gaan we nog veel meer horen deze vakantie, dat alarm.

Maar goed, de soep was net op toen er bij de boot naast ons iets gebeurde dat onze aandacht trok. Wat er was gebeurd was niet meteen duidelijk, maar dat er iets in het water lag wel. Kwam de meneer eerst in zijn snorkelset en later met een kleine fles perslucht naar buiten. Is Philip heel stoer gaan vragen of hij kon helpen met duiken. Nou dat wilde ze wel, meneer zijn bril lag in het water.

Heeft Philip zijn duikspullen, die net weer droog in de tas zaten, aangedaan en is hij gaan helpen. Hij zag er onwijs stoer en professioneel uit met een heel duikpak, een grote fles perslucht en een zaklamp. Is hij steeds naar beneden gegaan om te zoeken. Hij vertelde later dat het heel donker was beneden en dat je als je je arm uitstak niet eens je hand kon zien. Heeft hij nog wel 18 minuten gezocht, maar helaas niets kunnen vinden. Gelukkig waait het nog steeds hard en zijn zijn duikspulen nu al weer bijna droog. Kan hij morgen gewoon weer het water in ;-)

Vanavond tijdens het eten kwam de betreffende buurman vragen of vrouwtje en Philip vanavond koffie kwamen drinken. Dat zijn ze gaan doen. Lieten ze mij zomaar alleen op de Overstag, met een botje maar toch. Vertelde vrouwtje dat dat die mensen in Voorschoten wonen, vlak bij de ijsbaan. En dat hun boot normaal gesproken in Hellevoet ligt. Hebben ze dus en 2 kopjes koffie gedronken en een frisje en wat lekkers gesnoept, terwijl ik maar 1 botje heb gekregen.

Je snapt dat ik geen zin had om te doen wat zij willen, als ze me zo in de steek laten. Dus toen Philip wilde gaan lopen, ben ik uitgebreid overal gaan snuffelen. Eerst vandaag 'mijn' bank verkleinen, dan me in de steek laten en dan verwachten dat ik meewerk. Een kooiker is niet gek.

Ga zo lekker uitgebreid op vrouwtjes bed liggen, heel veel plek innemen. Dan snapt ze misschien hoe het voelt als iemand de plek waar jij ligt heel klein maakt. Ik laat morgen weten hoe dat ging.

Meike

dinsdag 6 augustus 2019

6-8 Mosselbank eilandjes

Ik ben een beetje moe, ik wilde net niet eens met Philip een rondje lopen. Dat komt omdat we vandaag visite hadden. Mijn vriendinnetje Isis en mijn vriendjes Lars en Gijs kwamen met hun papa en mama een dagje mee varen.

Ze waren er om een uur of twaalf. Hebben ze eerst iets gedronken en een Zeeuwse Bolus gegeten. Heel flauw, ik mocht niet eens een hapje. Daarna gingen we naar een eilandje varen. Ze hebben hier een soort Marrekrite en daar had vrouwtje een weekkaart voor gehaald. Tussen Herkingen en Bruinisse liggen de eilandjes Mosselbank en daar zouden we een middag aan een van de steigers gaan liggen.

Vrouwtje mocht wegvaren, daarna mocht eerst Lars

  toen Gijs

en tot slot Isis sturen. Bij het eilandje hebben we aangelegd aan het einde van een steiger, konden ze later van de boot afspringen.

Isis mocht suppen en dat kan ze dus al echt heel goed. Ze ging helemaal alleen en de sup zat niet aan de boot vast. Later gingen Lars en Gijs met haar mee. Mochten ze achterop het supboard liggen. Bleef Isis ook de hele tijd gewoon doorvaren. Stoer he. Daarna ging ze met Philip samen snorkelen. Hebben ze krabbetjes en kwalletjes en visjes gezien.

Lars kon echt heel hard in het water springen, kwamen er heel veel spetters. Hij mocht ook op het supboard, alleen zat het toen aan de boot vast. Kon hij gewoon aan het touw trekken als hij terug wilde. Hij ging ook nog heel ver over de grote stenen lopen. Dat was wel een beetje gevaarlijk, ik zou het niet durven. Lars wel en hij keek heel goed uit. Had hij wel een beetje bloed toen hij terug kwam, maar dat is niet erg.

Gijs ging heel lang gezellig bij ons blijven. Maar later liet hij zien dat hij met zijn reddingvest aan ook heel goed in het water kan springen en dat hij al wel een beetje kan zwemmen. Je kan zien dat hij al een "Eendje" heeft bij zwemles. En dat vind ik als Kooiker dan weer extra leuk.

Frank en Philip gingen ook zwemmen. Philip ging zelfs heel ver suppen, helemaal om het eilandje heen. Vrouwtje moest aan boord blijven. Suus heeft een klein stukje gesupt en verder ging ze samen met vrouwtje naar iedereen kijken.

Ik vond het allemaal wel een beetje druk. Lars kan mij al wel de trap optillen, dus ik ben wel regelmatig boven geweest. Toch ging ik dan elke keer gewoon zelf weer naar beneden en op vrouwtjes bed liggen. Kwamen ze allemaal kusjes, knuffels en kriebels aan me brengen. Daarvoor hoef je dus helemaal niet boven te zijn.

Aan het eind van de middag was het even heel stil. Waren alle Valkjes aan het krabbetjes vangen met een knijper en een plakje spek. Toen de krabbetjes daar genoeg van hadden en het spek op was zijn we weer naar de haven gevaren. Nu mocht Gijs eerst en toen Lars en toen Frank, Philip heeft weer netjes achteruit aangelegd.

Gelukkig gingen ze niet meteen weg, kon ik nog even met Lars en Frank gaan lopen. Toen de mensen patatjes gingen eten moest ik beneden blijven. Heb ik eerst nog even gepiept, maar daar reageerde ze niet op. Ben ik maar weer op bed gaan liggen.

Nu is het heel stil en ben ik heel moe. Dus ga ik lekker slapen.
Truste,

Meike

maandag 5 augustus 2019

5-8 Herkingen

Vannacht werd ik 2 keer wakker. Eerst door de regen, maar daar zei vrouwtje van dat die buiten zou blijven. En daarna van Philip, maar die zei zelf dat ik nog maar even moest gaan slapen. Dus heb ik braaf gewacht tot hij vroeg of ik mee ging. Natuurlijk, ik stond er meteen helemaal klaar voor,

Het wegvaren ging een beetje raar. Eerst gingen we weg en toen gingen we meteen aanleggen. En na een klein tijdje gingen we weer weg. Bleek dat we de vuilwatertank even leeg moesten laten pompen. Dat is een soort hondenpoep zakje voor mensen en dus moet je het netjes opruimen.

Eenmaal op de Grevelingen werd er snel een zeil gezet en ging de motor uit. Klom ik bij vrouwtje op schoot om goed rond te kunnen kijken. Was maar goed ook. Vanaf de grond had ik mooi die zeehond gemist. De met zijn neus boven water bij ons in de buurt zwom en die later nog echt even naar ons keek (of was dat een ander. Ik weet het niet, zo waren allebei gewoon donkergrijs). Ze heten wel zeeHOND, maar volgens vrouwtje houden ze niet van botjes. Wel van visjes, nou ... die vind ik ook lekker hoor.

Zijn we helemaal zeilend naar de andere kant van de Grevelingen gegaan. Ging heel goed, als ze zeilen hebben ze ook tijd voor kriebelen. Alleen het laatste stukje, toen ze gingen aanleggen, moest ik weer even naar binnen. Daarna kon ik naar buiten, want ik kan heel netjes op de boot blijven.


Nu liggen we in Herkingen en daar gaan we twee nachtjes slapen. Je kan helemaal naar het havenhoofd lopen, dat heb ik samen met Philip gedaan. En er wonen grote honden, maar die zitten achter een hek en zijn dus niet eng. Komt helemaal goed hier dus.

Morgen visite, heb ik zoveel zin in.

Meike

zondag 4 augustus 2019

4-8 Scharendijk

Na een week aan boord heb ik het begrepen. Mensen willen niet wakker worden zodra de zon schijnt. Dus vandaag heb ik ze tot iets voor 9 uur laten slapen. Ben ik daarna gelukkig wel meteen een stukje met Philip gaan lopen.

Na de koffie gingen we varen. Daar was dit keer iets raars mee. Opeens hoorde ik de motor niet meer, maar we lagen ook niet stil. Flapperde er een groot wit ding voor bij de boot. Dat bleek de genua. Ik moest gewoon aan mijn tuigje blijven, kon blijven liggen en wiegde dus vanaf in slaap.

Tot ik Philip opeens met mensen hoorde praten die ik helemaal niet zag. Was het via de zender aan hij praten. Wel raar hoor. Het leek wel zoiets als een telefoon, maar dan dat iedereen elkaar kan horen. Ondertussen was vrouwtje die Genua aan het weghalen, want we waren er al.

Nu liggen we in de haven van Scharendijke. Aan de overkant van de dijk (haven uit en de tegenoverliggende trap op) is een duikstek. Is Philip vanmiddag weer onderwater naar kreeftjes, krabbetjes en visjes gaan kijken. Waren alle spullen die net droog waren weer nat ;-) Vrouwtje en ik zijn lekker aan boord gebleven. Allebei een luxe kussen, ons maak je niet gek.

Het kleine meisje (4 jaar denk ik) verderop ook niet trouwens. Ze had een treuzeltechniek en die werkte. Drie keer plassen, opa en oma gedag zeggen, mee met papa de afwas doen. En maar kwebbelen. Het is dat ik van vrouwtje de boot niet af mag, maar ik had graag met haar meegelopen.

Net nog gaan wandelen met Philip. Heel ver weer. Bijna tot aan de echte zee. Ik moest wel heel dicht bij hem blijven en mocht niet eens overal (bij elke auto, grasspriet of steen) snuffelen.

Morgen gaan we naar de andere kant van de Grevelingen, want dinsdag krijgen we bezoek. Wie? Dat verklap ik nog niet.

Meike

zaterdag 3 augustus 2019

3-8 Brouwershaven

Vandaag ging Philip heel rare dingen doen. Hij ging namelijk zomaar helemaal met zijn koppie onder in het water. Kwam vanochtend Rob hem ophalen, want ze gingen blijkbaar samen. Is wel heel bijzonder denk ik. Hij nam een heel grote tas met spullen mee, een kleine tas die heel zwaar was en een grote witte cilinderfles.

Ik hou niet van water, dus ik ben bij vrouwtje gebleven. Die ging gewoon op de bank zitten en computeren. Ze moest werken, maar dat kan ze dus ook met 1 hand zodat die andere hand mij kan kriebelen. Zelfs Bart bellen kan zonder dat ik merk dat het knuffelen minder wordt. Wat is ze knap he, mijn vrouwtje.

In de middag ging de zon schijnen en kwam Philip terug. Hij was gaan duiken bij Den Osse. Dan moet je dus een heel zwart pak aan en handschoenen en flippers aan je voeten. En dan ook nog een bril op en perslucht mee. Pfff, dat lijkt mij dus heel zwaar. Hij was vandaag gewoon twee keer 'naar beneden' geweest en gaat later deze vakantie nog een keer.

In de zon tussen de drogende duikspullen buiten gezeten. Niet zo heel veel gedaan dus. Botje gegeten terwijl de mensen shoarma aten. Bijna een uur met Philip gaan lopen vanavond en geprobeert contact te krijgen met de teckels op de boot tegenover ons. Nu ga ik zo maar weer slapen. Morgen gaan we weer varen, op naar nieuwe avonturen.

Meike

vrijdag 2 augustus 2019

2-8 Brouwershaven

Een dag voor "eerste keren".

Na het gebruikelijke ochtendritueel en een kopje koffie binnen omdat het regende, zag ik opeens de overbuurman (de baas van Boef) over de steiger naar de boot van de havenmeester rennen. Dus ik gezorgd dat we buiten gingen zitten, want daar wilde ik natuurlijk het mijne van weten. Bleek dat er iemand van een boot gevallen was en die gingen ze redden. Gelukkig lag ze niet in het water, maar op de steiger. Dat scheelde, maar er was toch een ambulance nodig omdat ze last van haar rug had. Wel spannend om voor het eerst zo'n reddingsakie te zien starten.

Nu iedereen weer terug was en we toch niets konden doen, gingen we weg. Het waaide heel hard, dus ik ben eerst in de hondenkooi op haar naar vrouwtje ruikende slaapzak gaan liggen. Maar eenmaal op de Grevelingen was dat dus heel ongezellig. Ben ik gaan piepen en toen mocht ik later in de kuip. Kon ik mooi naar de golven kijken en wat slapen.

In Brouwershaven moest ik bij het aanleggen naar binnen. Ik liep in de weg, zeiden ze. Nou, ik was tenminste in de buurt om wat te doen. De nieuwe overbuurman zat rustig op zijn boot, stak geen hand uit en zei alleen tegen Philip dat hij het goed gedaan had. Ik vond onze oude overbuurman leuker.

Eind van de middag kwamen Wim en Christien op bezoek. Wim is een collega van Philip. Ik vind het leuke mensen, want ik kreeg heel veel knuffels en kriebels en aandacht van ze. Ik mocht zelfs mee naar het restaurant waar ze gingen eten. Dat duurde alleen wel een beetje lang. Ik had mijn botje al lang op toen zij nog een ijsje gingen eten. Piepen hielp niet, dus ik ben maar knuffels gaan halen.

Net met Philip nog een stukje aan lopen. Mocht ik zomaar bedenken waar we heen zouden gaan. Zie je wel, ik wordt echt een grote hond.

Meike

donderdag 1 augustus 2019

1-8 Bruinisse

Gekke mensen hier aan boord. Schijnt de zon vanochtend om 7 uur, willen ze nog niet opstaan en blijven ze nog even liggen. Pas rond 8 uur konden Philip en ik de ochtendronde lopen.

Na ontbijt en koffie werd het stil aan boord. Philip ging naar Bru lopen om boodschappen te doen en vrouwtje moest werken. Ben ik maar gewoon op de bank tegen vrouwtje aan gaan liggen. Lag zo lekker dat ik het daar de hele ochtend heb uitgehouden.

Na de lunch was er een klein buitje of twee, maar rond 15 uur werd het mooi weer. Gingen we met z'n allen naar buiten. Daar hebben ze een dek gespannen zodat ik niet zomaar naar buiten kan lopen. Gelukkig kan ik net over dat dek heenkijken. Heb wel geleerd vandaag dat ik niet mag blaffen naar andere honden die langslopen.

Wat ik ook heb geleerd is dat die blauwe kussens waar zij buiten op zitten heerlijk liggen. Nadeel is dat je er vanaf moet als ze terugkomen, maar als je snel genoeg bent kan je nog best veel tijd op zo'n kussen doorbrengen.

Vanavond wilde Philip opeens heel ver lopen. Eerst ging ik nog met hem mee, maar toen het wat later werd vond ik het gewoon niet verantwoord door te lopen. Heb ik hem aan mijn riem mee naar de boot getrokken. Op het laatste stukje na natuurlijk. Lag ik al heerlijk bij vrouwtje toen hij aankwam. Ging hij eerst nog met de overburen praten, uitleg geven aan motorboot eigenaren. Wel grappig.

Zo eerst nog wat drinken en dan slapen. Morgen gaan we weer varen.

Meike