5-8: stukje zonder titel / Borkum

Mijn idee was om dit stukje de titel " meisjes varen" te geven. Maar dat mocht niet van vrouwtje. De jongens kunnen er niets aan doen zegt ze en ik mag ze er niet mee plagen. Maar omdat ik echt niets beters weet, dan maar geen titel.

Om 7 uur schalde Jochem Myjer door de speakers dat we wakker moesten worden. Nou was ik dat al, maar toch. Het is fijn te weten dat de mensen ook wakker gaan worden. En hij zegt zo fijn nog even wat je allemaal moet doen. Al was douchen geen goed plan. 

Na het ontbijt koers gezet naar de sluis. Daar eerst in de sluis liggen wachten tot de veerboot naar Schier wegging, daarna ging de sluis schutten. Op  het zilte water van de Waddenzee meteen koers gezet naar de Noordzee. Mocht Noor sturen. De golven waren wel hoog en ik vond het wel een beetje eng. Dus heeft Philip me op de slaapzak van vrouwtje gelegd. 

Op zee gingen de zeilen omhoog en de motor uit. De jongens bedachten dat ze de haai die bij Texel en Terschelling is gezien zouden kunnen lokken door de vissen eten te geven. Vonden de meisjes niet zo'n goed idee, dus hebben vrouwtje en Noor ze naar binnen gestuurd. Hebben ze daar de rest van de reis lief liggen slapen.

Heb ik ook mijn oogjes even dichtgedaan, met de meisjes aan het roer zou het allemaal wel goedkomen. En dat klopte. Noor zette met gemak een vlaggelijntje vast, samen haalde ze het grootzeil binnen dat in de weg zat op de nieuwe ruime windse koers en bespraken ze hoe het beste de tonnenlijn van de Westereems te nemen. Vlak voor de haven kwam eerst Philip en iets later ook Tijn naar buiten. Was iedereen weer aan dek toen we Borkum binnenvoeren.

Het aanleggen was daarna nog wel een dingetje. Met teamwork hadden ze de Overstag net netjes vastgelegd, toen bleek dat ze op de plek van de kleine Pilot boot lag. Dus losgooien en naar de overkant. Maar daar had de boot geen zin in. Ze verdomde het om het gas eraf te doen. Achteruit gas geven leverende een gangtje vooruit op. Philip aan het roer, vrouwtje op de punt en met hulp van de boegschroef als rem aan de lagerwal gekomen. Daar ving de havenmeester de landvast en zo lagen we dan toch aan de wal. 

Philip is aan het klussen geweest en heeft het euvel bijna gerepareerd. Morgen moet hij nog een beetje verder frobelen, maar dan zou het allemaal weer moeten werken. Gelukkig gebeurde het in deze haven met veel ruimte en gelukkig zouden we hier toch al een dagje langer blijven. Gaan ze morgen naar stad en strand, mag ik met vrouwtje op de boot passen. Gezellig!

Catootje