Ik werd meteen in de hondenkooi gezet, al begreep ik niet helemaal waarom. Weinig wind, zon, kalme zee, op de motor aan het tuffen... Rustig aan richting Kornwerd om daar af te slaan richting Texel. Ze hadden het goed berekend en dus de hele tijd stroom mee.
Waren ze bijna bij de Texelstroom zie ik eerst Philip naar binnen komen. Die gaat een boterhammetje eten (terwijl ze dat meestal buiten en samen doen), neemt zijn fruitje en trekt zijn zeilpak aan. Gaat hij weer naar buiten, komt even later vrouwtje naar binnen. Die gaat eten, neemt een fruitje en ... komt bij me liggen. Is de regen aan gegaan en moet Philip het dus alleen doen buiten. Ik moet eerlijk zeggen dat het opeens een stuk gezelliger werd binnen, hebben we samen liggen slapen. Hebben dus niet gemerkt dat het zo hard regende dat Philip de radar aan moest zetten omdat hij de volgende ton niet eens kon zien. Het onweer was wel gezien maar niet bij ons, dat was wel fijn.
Hoorde ik opeens Philip roepen, dus ik begin over vrouwtje heen te lopen om haar wakker te maken. Werkte niet zo goed. Philip had een beter trucje. Die haalde opeens het gas eraf, stond ze binnen een paar seconde onderaan de trap te vragen wat er was. Wilde hij weten op welk kanaal de haven zit.
En in die haven liggen we dus nu. Philip heeft de boot helemaal alleen aangelegd, de meneer op de boot naast ons keek ernaar en stak geen pootje uit. Ik kan heel makkelijk van boord, de steiger is wel een beetje gevaarlijk. Was ik even gaan plassen, viel mijn achterpootje er zomaar tussen. Vanavond ging dat al beter, toen ik met Philip ging wandelen. Die had ik trouwens tuc, joh. Mijn riem was lang genoeg zodat ik bovenop de dijk konden poepen, moest hij helemaal naar boven klimmen om het op te ruimen ;-)
We blijven nog een paar dagen liggen hier. Ben er nog niet uit of ik mee wil het eiland verkennen of dat ik lekker aan boord blijf. Hangt van het weer af. Dus jullie merken het wel.
Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten