Gister rond 19 uur vertrokken ze dus uit Norderney. Er waren nog wat dingetjes met diesel, maar daar trek ik me niets van aan. Ik kreeg jus over mijn brokjes en mocht de vlabakjes uitlikken, al het andere is niet belangrijk.
Het gevecht om de bank heb ik dit keer slimmer aangepakt. Ze gingen namelijk echt zeilen en dan ligt zo’n schip over te hellen. Handig dus om dan je vrouwtje te gebruiken als kussen. Zij het gevoel dat ze baas is over eigen slaapzak, ik de mogelijkheid te liggen zonder om te schuiven. Lijkt me een typisch geval van win-win.
Rond 2 uur stond ze op, waarna ik de bank voor mij alleen had. Korte tijd later voelde ik wat bonken en keerde de boot 180 graden, maar dat bleek er allemaal bij te horen. Uiteindelijk wisten ze de Elbe te bereiken. Toen moesten ze dus nog het hele eind de rivier op naar Brunsbuttel. Gelukkig waren de gordijntjes open, zodat ik (op mijn achterpoten staand op de bank) naar buiten kon kijken.
De sluis in Brunsbuttel was weer hilarisch: we lagen met 2 motorboten. Die allebei verkeerdom lagen, omdat ze eerst voor hadden vastgemaakt en dat niet goed gaat met wind van achter (he, dat weet ik zelfs). Na de sluis begon een lange tocht op de motor. Het was ondertussen al 14 uur na vertrek en ik had dus geen stukje gras gevoeld sinds gisteren 17 uur. Gelukkig vond Nico een aanlegsteigertje en kon ik even doen wat hondjes moeten doen.
Nu lig ik al weer een paar uur op mijn eigen Overstagkussen te hangen en slapen. Hoop dat ze vanavond de overkant bereiken, ben er wel aan toe mijn beentjes te strekken.
Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten