16 juli: Norderney

Ik weet niet wat mensen bezielt. Wordt het donker, komen zij opeens in aktie. Nadat we gister een hele dag rustig aan hebben gedaan en ik heerlijk naar de supermarkt ben gelopen kwam er opeens aktie aan boord. Gingen ze eerst tanken, dus kon ik nog even lopen. Na de sluis rook ik het zoute water al eerste. De loopplank daar was minder leuk, een rooster. Dus moest ik hangend in mijn nieuwe reddingvest naar de kant om nog even gras onder mijn voetjes te voelen.

Daarna hoorde ik de motor starten en gingen we blijkbaar op pad. Het vrouwtje kwam al snel naar binnen en lag toen opeens op MIJN bank. Die had ze wel eerst verbouwd om er een zeevastbed van te maken. Makkelijk, want dan kan je er niet uit vallen. Maar dat doet niets af van het feit dat we samen de bank moesten delen. Het kostte even moeite voor ik de juiste plek (haar hoofdkussen) gevonden haar.

Gelukkig stond zij rond 2 uur weer op. Had ik lekker de ruimte, terwijl zij het varen overnam van Philip. Kon ik eindelijk lekker slapen waar ik wilde. De steiger die ik voelde na aanleggen kwam me bekend voor: Norderney. Daar kan je achter konijntjes aanrennen. Jammer genoeg blijven we maar een dagje. Vanavond schijnen ze weer te gaan varen, om dan morgen overdag meteen het Kielerkanaal te doen. Ik zal wel zien.

Catootje