vrijdag 16 augustus 2013

Van Zee naar Zeeland

Wat een dag. We hebben wel 40 nM gevaren. Je snapt dat we onderweg weer een boel beleefd hebben.

Om te beginnen waaide het niet zo hard toen we weg gingen uit Blankenberge. Eerst maar eens wat op de motor gevaren dus, hebben we die tenminste ook weer eens langer dan een half uurtje gebruikt. Dat motorvaren gaf meteen de tijd en ruimte om ons te verbazen om alle schepen die opeens naar Zeebrugge gingen. Eerst zie je er tijden niets en dan opeens ligt er gisteravond een containerschip dat geladen wordt, vaart de schip vandaag uit en komen er 2 (ja, twee!) nieuwe schepen de haven van Zeebrugge binnen. Wat een aktie, wat een entertainment.

Na Zeebrugge werd de kust een beetje saai en hebben ze dus die vogel maar weer eens gehesen. Heb ik meteen bedacht dat ik als ze zeilen liever binnen ben dan buiten. Ligt gewoon een stuk rustiger, veel minder last van het geschommel. Voordeeltje was dat het echt ging waaien, we gingen lekker hard want toen hadden we ook nog stroom mee. Wel jammer dat het zo hard waaide dat de vogel weer in zijn kooi moest en de gewone genua het werk ging doen. 

Maar het bleef waaien, dat wel. Was maar goed ook, want we moesten de beroemde (of beruchte het is maar hoe je het ziet) 3 knopen stroom doodvaren. Leken we 4,5 kts (nM/hr) te gaan, gingen we in werkelijkheid maar 1,5 kts. Heb ik alle rust de stadrand van Vlissingen kunnen bekijken. Ondanks dat allemaal waren we veel eerder dan gepland in Vlissingen en omdat het nog heel mooi weer was besloten ze door te varen. Heleen een berichtje gestuurd, naar Huys ter Schelde gezwaaid (nee, dat zie je niet liggen vanuit het Kanaal door Walcheren) en wachten op de 1e brug.

Bij ons voer tot Middelburg een foute belgische motorboot, die het doorvaren van bruggen niet snapt. Om te beginnen was de 2e brug echt hoog genoeg voor hem, dus hij had niet hoeven wachten. En daarnaast vragen ze hier of je snel wilt passeren, dus niet wachten op groen maar als het kan al bij groen-rood gaan. En de Tsunami (leuke naam trouwens) bleef steeds op groen wachten. Ik moet van het vrouwtje altijd luisteren naar de brugwachter.

Het plan was om bij Veere te gaan liggen. Maar dat plan is mislukt. Want bij Veere lag alles vol en bij de jachthaven meer west van Veere was het ook druk en niet helemaal duidelijk waar we wel of niet zouden kunnen liggen. Wie ons op de AIS volgt heeft het al gezien: we zijn omgedraaid. Vrouwtje heeft eten gekookt, terwijl Philip aan het sturen was. We moesten wel een aanlegplekkie aan de wal vinden, want ik ben mee en ik wil heel graag gras. UIteindelijk zijn we heel voorzichtig een vluchthaventje in gevaren. Liggen we nu aan een klein steigertje, heel dicht bij heel veel gras! Jippie.

Ben benieuwd welk avontuur ons morgen te wachten staat.





Catootje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten