Oh nee he

Na een heerlijke nacht, we hebben uitgeslapen, werd mijn ochtendritueel verstoord door een boeg- en hekschroef aan bakboordzijde. Iets later hoorde ik ook een boegschroef aan stuurboord. Bleek dat we in een haven lagen waar je niet zonder gebruik van boegschroef de box uit mocht varen. Van pure ellende heeft Philip, toen we de box al uit waren, heel even de boegschroef aangezet. Want anders hoorde we er niet bij ;-)

Rustig tufde we de haven uit, ik zat lekker binnen. Hoor ik opeens vrouwtje en Philip heel hard lachen. Bleek dat Catweazle voorbij kwam varen. Bij de sluizen daarna hebben we geweten dat we weer in de buurt van Catweazle waren. De kluiverboom (grote houten stok voor op de boot, steekt uit en kan je niet in je bek nemen) was nog steeds niet opgehaald. Dat kostte ruimte.

Het Hollands Diep overvaren was overdag veel makkelijker dan in de nacht. Wel zie je nu veel beter dat aan de ene kant gekke fabrieken staan en aan de andere kant mooi groen is. Verder ging de reis voorspoedig. In de sluis kwamen er twee grote snelle motorboten (zegt de bijnaam strijkijzer jullie iets) naast ons liggen. Vrouwtje denkt (heel optimistisch) dat wij eerst mochten uitvaren omdat zij ons geen last van hun schroefwater wilde geven. Ik denk dat ze gewoon zelf niet durfde als wij nog naast ze lagen.

Het Volkerak was (weer) saai. Gelukkig kregen we bij de Krammersluis genoeg aktie. Het was er druk, heel druk. Vrouwtje stond aan het roer. Schijnen Philip en zij leuk te vinden, dat als het heel druk is zij aan het roer staat. Maar ik was aan het vertellen...

Wij varen in slakketempo richting sluiskom, liggen al veel boten in maar het licht staat nog op groen en dus denkt de sluiswachter blijkbaar dat het nog past. Om zeker te weten dat iedereen naar hem zou luisteren kwam hij zelfs zijn sluiswachterhuisje uit om vanaf de kade aanwijzingen te geven. Scheepje A nog wat naar voren, scheepje B er dan tussen en als wij met onze punt tussen schip X en Y gingen, achter schip B dan konden C en D nog net aan beide zijde naast ons. Snap je het nog? Anders hier een plaatje:

Bakboord van ons zat meneer D. Kwartel op een schip. Eerst laat hij de schroef van zijn buitenboordmotor in werking staan (ook als wij hem er drie-vier keer op attenderen). Daarna luistert hij niet als vrouwtje vraagt zijn voorlandvast even los te maken zodat die op een betere manier vast kan. En dan bij het wegvaren moet vrouwtje bijna schreeuwen dat hij los moet maken voordat wij hem kwijt zijn en de Oosterschelde op kunnen. Echt een D. Kwartel.

Ook de sluis naar het Veerse meer had een fijne medewatersporter voor ons. Lodewijk van Avezaath (google hem even) is lid van de KNR&ZV uit R'dam, heeft een oceaanwaardig jacht, een vale oranje broek (een bierbuik) en kan niet varen. Echt, het ziet er heel stoer uit, maar...

- schroef in werking laten staan aan de wachtsteiger

- je achterlandvast zo strak leggen in de sluis dat je voor niet meer kan afmeren

- op het Veerse meer (waar veel kinderen zelf varen) gas geven alsof je op volle zee zit

valt toch echt in de categorie "niet kunnen varen". Blij dat we die kwijt zijn.

Gelukkig kwamen er lieve Belgen naast ons liggen in de sluis. Die hebben ons ook getipt voor de haven waar wij nu liggen. Morgen hopen we Breskens te halen, kan ik nog steeds Nederlands blaffen.

Catootje

PS  Philip zegt dat ik snurk