Thuis

Ik ben weer thuis. Lig weer op mijn eigen bank, heb gewoon weer mijn eigen rondje gelopen (waar trouwens na 2 weken afwezigheid ook genoeg te snuffelen is).

Mijn laatste dag aan boord was er een met veel actie. Eerst hebben vrouwtje en ik bij de campingwinkel brood en melk gekocht, daarna zijn we lekker aan boord blijven zitten, toen hebben we eerst naar het dorp gelopen en daarna nog naar het kanaal. Bij het begin van het kanaal was een klein strandje. Daar was een heel grote hond die wel een beetje zielig was. Want zijn vrouwtje en baasje vonden dat hij moest zwemmen, terwijl ik meteen begreep dat hij liever gewoon grond onder zijn poten voelt. Dus grote hond liep de zee in (zijn buik was zelfs nat), tilt zijn baas hem op om hem verderop los te laten zodat hij moest zwemmen, zwemt grote hond dus snel terug naar plek waar zijn poten de grond weer voelen, komt zijn baas weer om hem op te tillen en mee te nemen naar waar hij niet kon staan. Ben zo blij dat vrouwtje dat nooit doet bij mij, ik wil best pootje baden maar ben gewoon niet gemaakt om te zwemmen (en deze grote hond dus ook niet).

Waren we terug kwamen er vrienden van Philip (Rob en Joke) op bezoek. Joke is heeeeeel lief, die kan echt heel goed op je koppie kriebelen. 

Terwijl ze er waren was er veel aktie op de dijk. Er stond namelijk een auto van iemand die bij een doek voor het raam had met de tekst: "wij zijn bij iemand op bezoek, gaan straks weer weg". De mevrouw die in een van de huizen van het linkerrijtje woont was het daar niet mee eens. Dus die ging heel druk heen en weer lopen, met allen buren praten, briefjes op de ruit plakken en de politie bellen. Kon ik allemaal heel goed zien vanaf de boot. Er kwam zelfs een echte politieauto! Maar... toen bleek dart het visite was van iemand die in het rechter rijtje huizen woont. Was wel een beetje een anti-climax. Werd de druk heen en weer lopende mevrouw gewoon uitgelachen. Een beetje zielig, dat wel.

Waren Joke en Rob net weg, kwam Bart om het vrouwtje op te halen. Zoveel vriendjes op 1 dag, ik was helemaal blij en wist eigenlijk niet goed bij wie ik moest gaan zitten. Heb ik rustig over nagedacht terwijl zij gingen eten met z'n drieën. Na hun eten moest ik echt naar huis. Ben ik bij Bart achter in de auto gaan liggen en net hier weer uitgestapt. Ik mis Philip nu al!

Catootje

Laatste zeiltocht

Wat was het donker vannacht. Waar wij lagen kon ik helemaal geen mensenlichtjes zien, het was dus heel donker. Ben er gewoon van onder vrouwtjes slaapzak blijven liggen. Niet heel vroeg opgestaan hoor. Was veel te mooi daar. Lekker gelopen, gekeken naar kinderen die kwamen spelen, gekeken naar mensen die gingen wegvaren of juist kwamen aanleggen en nog een stukje gelopen. Zo vulde mijn ochtend zich in.

In de middag gingen we weg. Ze gingen zeilen, dus ik ben lekker achterin gaan liggen. Zijn ze helemaal op de genua naar de sluis gevaren. De sluis stond eerst op groen, maar ging toen opeens op rood en er kwamen 4 boten uit. Hoorde ik de sluiswachter nog zeggen dat er best meer boten bij zouden kunnen, maar dat dwars in de sluis gaan liggen blijkbaar de trend was en dat er daarom niet meer in konden. Gelukkie voor mij, want naast ons kwam een boot met drie heel leuke, jonge kindjes liggen. Mocht ik ook even naar buiten en kon ik even aandacht krijgen.

Na de sluis weer snel naar beneden gegaan, want die genua ging weer uit. Ze hebben er echt een zeildag van gemaakt hier, de motor is bijna niet aan geweest. Wel lekker rustig als je beneden ligt, zo'n motor maakt anders best lawaai.

Nu liggen we in Wemeldinge. Vanavond op ontdekkingstocht geweest, langs het strand, door het dorp. Ik weet nu dat ze hier aan boogschieten doen, toch handig om te weten. Morgen wil ik nog naar het Kanaal door Zuid-Beveland, gewoon even bootjes kijken. Hoop dat ze meegaan.

Catootje

Van Zee naar Zeeland

Wat een dag. We hebben wel 40 nM gevaren. Je snapt dat we onderweg weer een boel beleefd hebben.

Om te beginnen waaide het niet zo hard toen we weg gingen uit Blankenberge. Eerst maar eens wat op de motor gevaren dus, hebben we die tenminste ook weer eens langer dan een half uurtje gebruikt. Dat motorvaren gaf meteen de tijd en ruimte om ons te verbazen om alle schepen die opeens naar Zeebrugge gingen. Eerst zie je er tijden niets en dan opeens ligt er gisteravond een containerschip dat geladen wordt, vaart de schip vandaag uit en komen er 2 (ja, twee!) nieuwe schepen de haven van Zeebrugge binnen. Wat een aktie, wat een entertainment.

Na Zeebrugge werd de kust een beetje saai en hebben ze dus die vogel maar weer eens gehesen. Heb ik meteen bedacht dat ik als ze zeilen liever binnen ben dan buiten. Ligt gewoon een stuk rustiger, veel minder last van het geschommel. Voordeeltje was dat het echt ging waaien, we gingen lekker hard want toen hadden we ook nog stroom mee. Wel jammer dat het zo hard waaide dat de vogel weer in zijn kooi moest en de gewone genua het werk ging doen. 

Maar het bleef waaien, dat wel. Was maar goed ook, want we moesten de beroemde (of beruchte het is maar hoe je het ziet) 3 knopen stroom doodvaren. Leken we 4,5 kts (nM/hr) te gaan, gingen we in werkelijkheid maar 1,5 kts. Heb ik alle rust de stadrand van Vlissingen kunnen bekijken. Ondanks dat allemaal waren we veel eerder dan gepland in Vlissingen en omdat het nog heel mooi weer was besloten ze door te varen. Heleen een berichtje gestuurd, naar Huys ter Schelde gezwaaid (nee, dat zie je niet liggen vanuit het Kanaal door Walcheren) en wachten op de 1e brug.

Bij ons voer tot Middelburg een foute belgische motorboot, die het doorvaren van bruggen niet snapt. Om te beginnen was de 2e brug echt hoog genoeg voor hem, dus hij had niet hoeven wachten. En daarnaast vragen ze hier of je snel wilt passeren, dus niet wachten op groen maar als het kan al bij groen-rood gaan. En de Tsunami (leuke naam trouwens) bleef steeds op groen wachten. Ik moet van het vrouwtje altijd luisteren naar de brugwachter.

Het plan was om bij Veere te gaan liggen. Maar dat plan is mislukt. Want bij Veere lag alles vol en bij de jachthaven meer west van Veere was het ook druk en niet helemaal duidelijk waar we wel of niet zouden kunnen liggen. Wie ons op de AIS volgt heeft het al gezien: we zijn omgedraaid. Vrouwtje heeft eten gekookt, terwijl Philip aan het sturen was. We moesten wel een aanlegplekkie aan de wal vinden, want ik ben mee en ik wil heel graag gras. UIteindelijk zijn we heel voorzichtig een vluchthaventje in gevaren. Liggen we nu aan een klein steigertje, heel dicht bij heel veel gras! Jippie.

Ben benieuwd welk avontuur ons morgen te wachten staat.

Catootje

Oppassen!

Ik was lekker op tijd wakker. Heb dus meteen ook het vrouwtje wakker gemaakt, zodat we samen een rondje konden lopen. Komen we terug op de boot, gaat ze gewoon weer slapen. Was ik het eigenlijk niet mee eens, heb dus ook geweigerd in de hondenkooi te gaan liggen. Ik ben op de bank gesprongen. En om een punt te maken op de andere bank dan waar ik normaal lig. Hielp allemaal niet.

Uiteindelijk werden ze dus laat wakker hier aan boord. En na het ontbijt en de koffie was het blijkbaar opruimtijd. Gingen ze opeens soppen en met stoffer & blik door de boot. Dat valt dan allemaal nog mee. Al meerdere keren heb ik het gezegd: Ik hou niet van douchen. Maar... ik hou ook niet van stofzuigers. Eerst vond ik dat stofzuigen van Philip niet zo'n probleem, want hij was binnen en ik was buiten. Later ontstond er toch een klein paniekmomentje. Kwam hij opeens met die stofzuiger naar buiten zetten! Het moet niet gekker worden, je bent ook nergens meer veilig als hond. Heb een vage poging gedaan van de trap af te springen. Gelukkig kent vrouwtje mij langer dan vandaag, die stond al klaar om me naar binnen toe te helpen. Heb nog wel even het snoer uit het stopcontact getrokken, hij zal het leren. Even later moest ik alweer goed opletten, want iemand was buiten met water bezig en voor je het weet... Het water bleef buiten, pffff.

Wel blij werd ik van de aai die ik van Yvonne kreeg via facebook. Dank je wel, het deed me goed. O ja en de 4 buurkindertjes die maken me ook blij. Ze maken wel heel veel herrie, maar zijn best lief.

Verder heb ik niet zoveel gedaan. Zij gingen steeds weg en dan mocht ik niet mee. Ze hebben wel lekkere kipsnacks voor me gekocht, dat dan weer wel.

Nu lig ik lekker met mijn koppie op het been van vrouwtje. Hmmm.

Catootje

Zon, zee en strand

Windgod Willem is goed voor ons. Vandaag kwam de wind weer uit de goede richting en konden we heerlijk ruime wind zeilend van Oostende naar Blankenberge. Kom je trouwens in de buurt van een groot windmolenpark. Die Belgen doen niet zo moeilijk, die laten de Denen zoiets gewoon in zee zetten. Maar, ik dwaal af. Het eerste deel van de reis heb ik achterin gelegen, de tweede helft leek me op de bank toch leuker. Dan heb je nog een beetje contact als ze even binnen komen.

Toen de motor weer uitging en ik naar buiten mocht werd ik helemaal blij. We lagen gewoon weer in box 19-07 in Blankenberge. Daar waar buiten het hek wel vier grasveldjes zijn! En daar waar het strand is waar hondjes mogen komen. Naar dat strand zijn we vanmiddag toe gegaan. Het was namelijk heel warm en zonnig hier. Op het strand heb ik op de handdoek van vrouwtje mogen liggen, water gedronken uit mijn nieuwe opvouwbare meeneem drinkbak en ik ben met mijn pootjes in de zee geweest.

Philip ging, heel lief, stenen voor me weggooien zodat ik er achteraan kan rennen. Leuk spelletje joh. Ik was alleen zo met die stenen bezig dat ik niet zo goed op de golven aan het letten was. Kwam er opeens een heel grote golf. Was ik zomaar nat tot aan mijn buik. Bleef er ook nog allemaal zand aan mijn buik plakken. Heel even was ik bang dat ik onder de douche zou moeten. Gelukkig droogde het allemaal goed op en kon vrouwtje het gewoon van me af vegen. Dat scheelt echt nat worden.

Vanavond heb ik op de boot gepast. Ik had wel weer genoeg gelopen en heb me aangeboden als vrijwilliger. Vrouwtje en Philip zijn naar de avondmarkt geweest op de Zeedijk. Heel leuk, ik had best mee gewild. Heel veel hondjes hier kunnen dat ook, want de trend is om een wandelwagen voor je hondje te hebben. Echt waar! Speciale hondjeswandelwagens, Lars zou er jaloers op zijn. Vrouwtje wil er alleen geen voor me kopen, stom he.

Op de vraag van gisteren heb ik van Ferry antwoord gehad. Dank je wel! Ik ben blij dat ze het hier aan boord goed doen (want net zo als hij), vond het gisteren al een beetje raar al die mensen die probeerde aan te leggen zonder landvasten en stootwillen. 

Catootje

Food for though

Na een goede nachtrust begon de dag rustig. Philip ging namelijk weer klussen en dus gingen vrouwtje en ik rustig buiten zitten. Dat klussen duurde wel een beetje lang, ik heb gewoon helemaal uit kunnen rusten in de tussentijd. En klussen is ook niet gezellig, want als Philip aan het klussen is is hij niet met mij bezig. Dus... dat klussen is nu wel klaar, hoop ik.

Na de lunch mocht ik mee. We gingen een lange wandeling maken. Eerst met het veerbootje naar de andere kant van het water, toen naar het strand en Fort Napoleon en daarna helemaal via de stad teruglopen. Gelukkig gingen we tussendoor ergens wat drinken, maar ik kreeg er wel een beetje pijn aan mijn pootjes van. Heb wel heel veel kunnen snuffelen, er is hier zoveel te ruiken.

Vanavond was er super lekker eten. Philip had een hamburger. Dat was een goede want er was heel lekkere jus. Ze hadden een beetje teveel jus, kreeg ik zomaar ook een beetje over mijn brokjes. Hmmmm. Vrouwtje had vis, dat vind ik ook lekker. Kreeg ik zomaar ook een stukje van :-) En toen de toetjesbeker leeg was, mocht ik die verder helemaal uitlikken. Oostende is echt top!

In de haven is veel te beleven. Er komen steeds nieuwe boten aan en dat geeft veel entertainment. Je moet hier namelijk een mooring (da's een stalen bal in het water) aanpikken en dan daar een lange lijn aan vastmaken. Daarna kom je rustig naar de kant en maak je daar lijnen vast. Een beetje zoals ze het in Griekenland doen. Omdat ik al veel boten heb gezien die het anders doen dan vrouwtje en Philip wil ik het graag aan jullie vragen.

Moet je je stootwillen al uithangen en je landvast klaarleggen voor je een haven in vaart?

Ik lees graag de reacties hier of op Facebook van vrouwtje.

Catootje

Vuurwerk

Vanochtend afscheid genomen van Nieuwpoort. Ben gewoon twee keer nog een rondje gaan lopen daar. Tijdens het varen lag ik lekker beneden (ze noemen dat ding niet voor niets hondenkooi) toen ik opeens een vogel boven me zag. Hadden ze de halfwinder gehesen. Eerst gingen we wel 6,5 knopen, maar later viel de wind een beetje weg. Gingen we door dat grote zeil gelukkig nog 3 knopen. Door het water dan, want met 1,8 knoop stroom tegen schoot het over de grond niet echt op. Aan de andere kant: de zon scheen en we zeilde, dus wat zou ik klagen ;-)

Bij aankomst in de haven van Oostende was ik een beetje teleurgesteld. Ze hebben hier een aanwezige, markante havenmeester, maar die heeft ochtenddienst en was er dus niet. Als ik zeg aanwezig, dan bedoel ik ook aanwezig. Zelfs de Vaarwijzers duiden deze man op die manier aan. Wie er wel was... een lief meisje op de buurboot. Ze verveelde zich en toen zei vrouwtje dat ze wel een hondje kon komen aaien (daar bedoelde ze mij mee!) en dat kwam dat meisje ook doen. Fijn joh! Werd ik helemaal blij van.

Gras is hier helaas ver te zoeken (aan de andere kant van het water of op 10 minuten lopen) maar het strand is dichtbij en omdat vrouwtje toch netjes mijn troep opruimt kan ik daar mijn rondje lopen. Ben ook al even langs de visstalletjes gelopen. Philip ging namelijk voor de 2e keer deze vakantie de stuurautomaat uit elkaar halen en daar wil ik niet bij zijn. Legt hij de hele tafel vol met rommel die je niet op kan eten.

Vanavond was er vuurwerk. Ik hou niet van vuurwerk. Met Oudjaar ben ik naar Vinkeveen gevlucht en nu moest ik mee vuurwerk kijken. Het was wel heel mooi vuurwerk, dat wel. En wij gingen niet naar dichtbij de knallen, maar we gingen naar het havenhoofd. Daar konden we het goed zien en hadden mijn oren geen last van te harde knallen.

Nu ben ik wel een beetje moe. Morgen gaan we lekker een eindje lopen aan de andere kant van het water. Heb ik nu al zin in.

Catootje

Nieuwpoort #fail

Het was vandaag een baaldag! Gisteren hadden ze op internet gekeken of ik mee zou mogen naar de overkant van de IJzer. Daar kan je namelijk heel leuk lopen in een natuurgebied. Maar volgens internet mochten er geen hondjes komen. Ben ik dus de hele dag op de boot gebleven, terwijl zij wel lekker in het zonnetje gingen lopen.

Eerst gingen ze richting strand. Daar mogen echt geen hondjes, maar ik kan ook wel op de boulevard blijven hoor. Had ik het koekje bij de koffie kunnen opeten bijvoorbeeld. Dat was al niet fijn om te horen (dat ze dat koekje niet voor me meegenomen hadden, het wordt allemaal minder). Nog minder fijn was het toen ze vertelde dat er wel hondjes mee mogen op het veer en dat hondjes wel aan de overkant mogen komen.

Okay, ik snap ook wel dat het een beetje ver was om mij eerst weer op te komen halen en daarna terug te gaan. Wat ik niet snap is waarom de informatie op internet niet klopt? Dat is toch niet zo moeilijk, de juiste dingen op internet zetten? Ik doe het elke dag!

Gelukkig waren ze om een uur of vijf terug en hebben we daarna buiten op de kussens kunnen zitten. Ik heb gewoon een van de kussens ingepikt, lekker puh.

Morgen gaan we weer weg uit Nieuwpoort, net goed. Het is hier toch niet leuk voor hondjes. Ik hoop dat we naar Oostende gaan, daar mag ik wel mee met het veer (hoop ik).

Catootje

1600.... hoogwater Nieuwpoort

Het lag niet aan mij. Ik was vanochtend echt op tijd wakker om nog voor laagwater weg te kunnen. Maar nee, de mensen hier aan boord wilde nog even blijven liggen. En dus werd het na laagwater. Bij laagwater staat er maar 1,6 meter water en we hebben 2 meter nodig. Dus hebben we geduldig gewacht tot er voldoende water was. Nog even bij het strand gekeken of de wind echt uit de goede hoek kwam (Zeebrugge is geen optie, dus bij wind uit de verkeerde hoek waren wij nog een dagje blijven liggen). Alle seinen stonden op groen en het werd tijd om zuid te gaan.

Op zee werden de zeilen gehesen en kon een keurig aan-de-winds koersje worden gevaren. Dat ging allemaal zo lekker, met wind en zon en weinig golven, dat we Oostende voorbij gevaren zijn en koers hebben gezet naar Nieuwpoort. De haven waar ze daar willen liggen heeft een drempel en we moesten dus rond hoogwater aankomen. Dat is gelukt.

Toen vrouwtje zich bij de havenmeester ging melden was er geen box meer vrij. Eerst wilde de havenmeestermevrouw ons naast een andere boot leggen. Maar toen zei vrouwtje dat ze mij heeft en dat andere boten dat soms niet leuk vinden. Dat begreep die mevrouw, want die heeft zelf ook een hond(je). Gelukkig was er nog net een plekje vrij tussen een foute motorboot en een catamaran. Vrouwtje heeft de Overstag daar keurig tussen gelegd, er is aan allebei de kant nog 30 cm over!

Na een kopje thee ben ik cultureel gaan doen. Er is bij de monding van de IJzer een plek waar ook andere riviertjes op de IJzer uitkomen. Daar zijn wel 7 sluizen (3 echte en 4 spuisluizen). Wij zijn een rondje gelopen, ik heb heel braaf alle bruggen langs het randje gelopen. Hebben we meteen ook gekeken bij een monument voor alle mensen die hier in WOI gevochten hebben.

Daarna terug naar de boot, eten en net nog even een klein rondje gedaan. Ik denk dat de rest zo gaat douchen (mij niet gezien hoor), kan ik rustig gaan slapen.

Catootje

Dagje in de haven

Mijn dag begon (net als elke dag aan boord trouwens) goed. Als ik na een nacht slapen onder de slaapzak van vrouwtje wakker wordt ga ik altijd eerst even kijken hoe het met Philip is. Dus dan spring ik van de honden kooi, loop de kajuit door en ga in de masterbedroom met mijn voorpootjes tegen het bed aan staan. Als het goed is is Philip dan al wakker geworden van mijn getrippel en krijg ik een aai over mijn bol. Ook vandaag hoefde ik niet lang te wachten. Fijn hoor, zo'n begin van de dag.

We bleven vandaag in de haven liggen. Da's wel fijn, want dan kunnen veel mensen mijn mooie reddingvest zien. Dat is altijd een succesje. Wie anders heeft zo'n mooi roze camoeflagereddingvest? In de ochtend gingen vrouwtje en Philip naar de markt. Ik heb begrepen dat het geen leuke markt is zoals in Boulogne-sur-mer, maar een grote commerciele markt. Ze hebben van ellende maar op een terrasje mensen zitten kijken. Daar was ik ook heel goed in geweest, in mensen kijken dan, maar ik ben blij dat ik niet mee hoefde. Want als het zo druk is dan kan je niet lekker overal snuffelen. Ze hadden het koekje weer voor me meegenomen, ik klaag niet over de uitstapjes van ze.

Bij de lunch waren er voor mij stukjes gedroogde kip. Had vrouwtje speciaal voor mij gekocht, is dus hondeneten. Dat heeft het voordeel dat je er niet voor hoeft te bedelen, ze geven het je vanzelf een keer want zelf eten ze het niet op.

Vanmiddag lekker naar het strand geweest. We moesten naar de andere kant van de haven lopen, maar toen waren we wel bij een strand waar ik los mocht lopen. Heb ik heel hard achter schelpen, steentje en houtjes aangerend. Ik had op een gegeven moment zelfs zo'n mooie grote steen dat ik eigenlijk bedacht had die mee terug te nemen. Maar helaas, we kwamen een heel grote hond tegen. Daar tegen blaffen en grommen (en heel hard wegrennen) was belangrijker dan mijn steen.

Vanavond heb ik patatjes gegeten en lekker liggen slapen. Dat ga ik zo maar weer doen, slapen, want een middagje strand daar wordt je best moe van.

Catootje

Vrienden maken

Heb ik net een nieuw vriendinnetje in Breskens (een leuk blond meisje van een jaar of 5 dat dol op me is, ook een reddingvest heeft, net zo zwemt als ik en die me heel graag aait) gaan we weg. Er wordt hier ook nooit rekening gehouden met de behoefte van een hond.

Maar goed, in het zonnetje mijn ochtendwandelingetje gedaan en na nog wat ochtendrituelen als ontbijt en koffie vertrokken we dan echt. Eerst hoorde ik steeds nog de motor. Die klinkt best hard als je er naast ligt in de hondekooi! Gelukkig ging de motor na een uurtje uit. Bleek dat we bij de hoek waren en nu rustig zeilend naar België konden. Ik heb heerlijk geslapen. Hoorde later van vrouwtje dat de wind in de middag weg viel en daarmee de snelheid. Niets van gemerkt, volgens mij waren we nog best op een mooie tijd in Blankenberge.

Daar de havenmeester gedag gezegd, een eerste plasje gedaan en toen moest ik weer op de boot passen. Ze gingen naar de stad, gewoon een rondje lopen. Had ik natuurlijk best meegekund, maar daar denken ze dan weer niet aan als ze weg gaan. Blijkbaar denken ze onderweg wel aan me, want ik heb een Tweety halsband gekregen. Stoer! O ja, ze hadden ook nog een stukje ijshoorn voor me meegenomen. Ik mag eigenlijk niet klagen.

Na mijn eten ging Philip klussen, toen hij daarmee klaar was moest ik weer op de boot passen, want zij gingen in de stad naar de shoarmatent. Heb nog gevraagd wat voor me mee te nemen, maar ze begrepen me denk ik niet. Ik heb in ieder geval geen Donner gezien ;-)

Nu gaan we lekker op de bank hangen. Morgen blijven we hier. Vrouwtje heeft gezegd dat we naar het strand gaan waar hondjes ook mogen komen. Heb er nu al zin in.

Catootje

Een hondenleven

Een dag regen. En omdat veel wind en veel regen niet bij het vakantiegevoel horen zijn we een dag binnen gebleven. Wat heb ik allemaal gedaan?

Ik heb geslapen

Ik heb water gedronken

Ik heb in een andere hoek van de bank geslapen

Ik heb gebedeld

Ik heb de vlabakjes leeg gemaakt

En ik heb een stukje gelopen toen het even droog was

Morgen zon?!

Catootje

Rust roest ...

Ze hadden geen haast met opstaan, ze hadden een rustdag. Zij wel! Ik moest de hele dag op de boot passen. Snappen ze echt niet hoe vermoeiend dat is. Steeds als je iets hoort je koppie een stukje optillen, je oren spitsen en dan beoordelen of het wel of niet iets is waar je voor moet blaffen. Mooie rustdag.

Maar goed, ik had dus bijna de hele dag de boot voor mij alleen. Dat heeft dan wel het voordeel dat ik gewoon daar op de bank kan gaan liggen waar ik wil. Alleen voor de lunch zijn ze even teruggeweest. In de ochtend schijnen ze een rondje Breskens gelopen te hebben. Onderweg hebben ze koffiegedronken aan het strand. Gelukkig had de dierenwinkel geen hondenshampoo, stel je voor had ik misschien nog wel een keer onder de douche gemoeten deze vakantie.

Na de lunch met z'n allen een powernap gedaan. Wel makkelijk, kon ik even echt slapen want waren vrouwtje en Philip er om op te letten. Na een paar uur was ik ze wel weer zat (ze zitten steeds daar waar ik wil liggen) en heb ik ze Breskens weer ingestuurd. Ze waren pas laat weer thuis. Hadden ze op een terrasje zitten borrelen met hapjes erbij. Op zich niet erg, ze hadden ook iets voor mij meegenomen. Maar waarom moet ik dan op mijn eten wachten?

De avond was rustig. Net nog wel even een wat overleg over morgen. De voorspelling is nu: veel wind en veel regen. Daar houden we allemaal niet van, dus misschien blijven we nog wel een dagje in Breskens. Kan ik ook uitrusten, want bij regen gaan ze toch niet weg. Of het gelukt is zal ik morgen laten weten.

Catootje

Love is all you need

Vanochtend hebben vrouwtje en ik een goede daad gedaan. Wij zijn helemaal naar de Spar bij de camping aan de andere kant van de dijk gelopen om melk te halen. Ik moest daar buiten blijven wachten en ben daarom van mening dat mijn bijdrage aan deze frisse versnapering beloond had moeten worden. Helaas heb ik er tot op dit moment niets van terug gezien.

Wel was deze liefdevolle en sociale aktie de start van een dag vol liefde, aandacht en wederzijds begrip. In sluizen, bij bruggen, de vriendelijke woorden waren niet van de lucht. Om te beginnen kwamen we langs het scoutcentrum bij het Veerse meer. Daar lagen om 11.00 uur de vletten nog aan de wal! Ik wilde al gaan blaffen om ze wakker te maken en ze het water op te jagen, maar dat mocht niet. Dus heb ik begrip getoond, al begrijp ik het niet.

In de sluis van Veere lagen we weer lekker hutje mutje op elkaar gepakt. Dit keer met aan de ene kant Luxemburgse tieners die graag een lijntje van ons aanpakte en aan de andere kant een echtpaar dat tijdens het schutten een babbeltje maakte. Hoe anders dan gister was de sfeer?

Bij een van de bruggen in het kanaal kwam er een echtpaar dat aan de ringvaart woont naast ons liggen wachten. Die mevrouw bleek de Overstag te (her)kennen, omdat ze haar zo vaak door de ringvaart ziet varen. Leuk zo'n mini-fanclub van 1. Philip weet waar ze woont en ze hebben afgesproken volgende keer naar elkaar te zwaaien.

Bij de sluis van Vlissingen lagen we naast papa, mama en 2 dochters. Die meneer heet ook Philip, grappig he. Hij vertelde dat ze vandaag naar Vlissingen gingen en morgen naar Stellendam. Een klein rondje Zeeland.

Helaas was in Breskens de aardigheid blijkbaar op. We kwamen hier aan en de buren bleven gewoon aan boord van hun eigen schip staan kletsen, terwijl er heel lastige steigers zijn om aan te leggen. Er zijn namelijk geen bolders (waar je iets om heen kan gooien), maar ringen (waar je iets door heen moet doen, maar dat lukt niet vanaf de boot).

Omdat we lekker op tijd waren zijn we een ijsje gaan eten in de stad, ik mocht ook een beetje softijs. Nu ben ik een gelukig hondje.

Catootje

Oh nee he

Na een heerlijke nacht, we hebben uitgeslapen, werd mijn ochtendritueel verstoord door een boeg- en hekschroef aan bakboordzijde. Iets later hoorde ik ook een boegschroef aan stuurboord. Bleek dat we in een haven lagen waar je niet zonder gebruik van boegschroef de box uit mocht varen. Van pure ellende heeft Philip, toen we de box al uit waren, heel even de boegschroef aangezet. Want anders hoorde we er niet bij ;-)

Rustig tufde we de haven uit, ik zat lekker binnen. Hoor ik opeens vrouwtje en Philip heel hard lachen. Bleek dat Catweazle voorbij kwam varen. Bij de sluizen daarna hebben we geweten dat we weer in de buurt van Catweazle waren. De kluiverboom (grote houten stok voor op de boot, steekt uit en kan je niet in je bek nemen) was nog steeds niet opgehaald. Dat kostte ruimte.

Het Hollands Diep overvaren was overdag veel makkelijker dan in de nacht. Wel zie je nu veel beter dat aan de ene kant gekke fabrieken staan en aan de andere kant mooi groen is. Verder ging de reis voorspoedig. In de sluis kwamen er twee grote snelle motorboten (zegt de bijnaam strijkijzer jullie iets) naast ons liggen. Vrouwtje denkt (heel optimistisch) dat wij eerst mochten uitvaren omdat zij ons geen last van hun schroefwater wilde geven. Ik denk dat ze gewoon zelf niet durfde als wij nog naast ze lagen.

Het Volkerak was (weer) saai. Gelukkig kregen we bij de Krammersluis genoeg aktie. Het was er druk, heel druk. Vrouwtje stond aan het roer. Schijnen Philip en zij leuk te vinden, dat als het heel druk is zij aan het roer staat. Maar ik was aan het vertellen...

Wij varen in slakketempo richting sluiskom, liggen al veel boten in maar het licht staat nog op groen en dus denkt de sluiswachter blijkbaar dat het nog past. Om zeker te weten dat iedereen naar hem zou luisteren kwam hij zelfs zijn sluiswachterhuisje uit om vanaf de kade aanwijzingen te geven. Scheepje A nog wat naar voren, scheepje B er dan tussen en als wij met onze punt tussen schip X en Y gingen, achter schip B dan konden C en D nog net aan beide zijde naast ons. Snap je het nog? Anders hier een plaatje:

Bakboord van ons zat meneer D. Kwartel op een schip. Eerst laat hij de schroef van zijn buitenboordmotor in werking staan (ook als wij hem er drie-vier keer op attenderen). Daarna luistert hij niet als vrouwtje vraagt zijn voorlandvast even los te maken zodat die op een betere manier vast kan. En dan bij het wegvaren moet vrouwtje bijna schreeuwen dat hij los moet maken voordat wij hem kwijt zijn en de Oosterschelde op kunnen. Echt een D. Kwartel.

Ook de sluis naar het Veerse meer had een fijne medewatersporter voor ons. Lodewijk van Avezaath (google hem even) is lid van de KNR&ZV uit R'dam, heeft een oceaanwaardig jacht, een vale oranje broek (een bierbuik) en kan niet varen. Echt, het ziet er heel stoer uit, maar...

- schroef in werking laten staan aan de wachtsteiger

- je achterlandvast zo strak leggen in de sluis dat je voor niet meer kan afmeren

- op het Veerse meer (waar veel kinderen zelf varen) gas geven alsof je op volle zee zit

valt toch echt in de categorie "niet kunnen varen". Blij dat we die kwijt zijn.

Gelukkig kwamen er lieve Belgen naast ons liggen in de sluis. Die hebben ons ook getipt voor de haven waar wij nu liggen. Morgen hopen we Breskens te halen, kan ik nog steeds Nederlands blaffen.

Catootje

PS  Philip zegt dat ik snurk

Kansen moet je grijpen

Soms zijn er van die dagen dat er kansen langskomen die je niet kan laten liggen. En al is de prijs die je betaald soms hoog, wat moet dat moet. Maar daarover later meer.

Om 6.45 werden we gewekt door Jochem Myer (wakker worden). Wij wachten op het konvooi dat uit Amsterdam zou komen. Bleek wel 1 Collin Arthur te zijn met een man die niet kan varen en een vrouw die eruit ziet als Catweazle. Wij onze kans gepakt en mee gaan varen. Onderweg kwamen we wel allemaal sloepjes met roze ballonnen tegen die naar A'dam gingen.

Op de Braasem werd het getreuzel van de meneer in de CA ons te veel en hebben we ze ingehaald. Jammer dat de prijs die we daarvoor moesten betalen was dat we bij elke brug of sluis om ze moesten wachten omdat zij de laatste boot in het konvooi werden. Want het konvooi groeide, tegen de tijd dat we bij de spoorbrug in Gouda waren was het een clubje van 7 schepen.

Bij de Algerabrug (Capelle a.d. IJssel) namen we onze kans en hebben we een half uurtje kunnen powernappen. Daar waren we allemaal aan toe. Ik was ondertussen ook naar buiten gegaan. Met mijn tuigje aan heerlijk in het zonnetje liggen liggen ;-). Na onze powernap met tempo naar de volgende brug, die dit jaar gehaald. Dat scheelt toch een vertraging van 2 uur. Omdat we ook de spoorbrug in Dordt op tijd door konden zijn we doorgevaren naar Strijensas. Vrouwtje, Philip en ik hebben op de Dordtse kil gegeten. Vrouwtje verstopt mijn pillen nu in soepballetjes, niks mis mee. Want omdat ze denkt dat ik zielig ben krijg ik er elke keer 2. Lekker joh.

Terug naar Strijensas. Voor de derde keer in de haven daar. En eindelijk hebben we eens wat verder gelopen dan de dijk. Eerst via bos 1 naar de lichtopstand gegaan, da's een soort vuurtorentje, daarna naar een uitkijktoren in gebied/bos 2. Daar mocht ik loslopen. Vanuit mijn ooghoek zag ik een mooie plas, even rondkijken leerde me dat en het vrouwtje en Philip niet keken en dus ...

Heb nog heerlijk een half uurtje stinkend in de wind kunnen rondlopen. Helaas kwamen we daarna weer bij de Overstag en dus bij de onvermijdelijke douche. Nat worden is niet (ik herhaal niet!) mijn hobbie.

Nu ruik ik heel lekker, is mijn haar zacht en gevoed en ga ik maar weer bedelen om snacks. 

Catootje

Voel me al helemaal thuis

He he, eindelijk aan boord. Wat duurt het wachten zo'n laatste dag toch lang. Het vrouwtje druk bezig met heen en weer rijden en de boodschappen, terwijl ik geduldig thuis op de bank bleef liggen in afwachting van de tekst "Cato ga je mee?". Natuurlijk wil ik mee. Mee naar Zeeland, mee naar Belgie of eigenlijk mee naar Philip.

Nu lig ik heerlijk op mijn eigen kussen in 'mijn' eigen hoekje aan boord.

Morgen gaan we om 8 uur wegvaren. Ik hoop dat alle bruggen het doen, want met deze temperaturen weet je het nooit. Als je ons wilt volgen kan dat door op www.marinetraffic.com te zoeken naar een schip met de naam Overstag.

Catootje

Bijna klaar voor vertrek

Ik heb al een tijdje niets meer van me laten horen. Niet omdat er niets te vertellen was. Vrouwtje had een ontsteking in haar pols, ze is begonnen in een nieuwe baan en er is een klein Valkje bij. Maar met al die dingen was ik zo druk dat ik gewoon geen tijd had. En als ik dan eens tijd wilde nemen, dan had het vrouwtje de iPad al in gebruik. Terwijl ik ook over mijn eigen dingen wil vertellen. Dat ik een gewapende vrede heb met de katten van Bart, zodat zij en ik samen in de tuin kunnen (kan je heel goed rondjes rennen). Dat ik pillen heb tegen epilepsie en dat ik sinds ik die slik geen aanval meer heb gehad (afkloppen). Of dat ik dit jaar al drie keer in het hondenhotel ben geweest, de laatste keer vorige week. IK had daar toen airco, heel fijn met 35 graden.

Nu is zij haar tas aan het pakken en kan ik wel een berichtje schrijven. Mijn spullen liggen namelijk al klaar.

De komende weken mag ik weer met Philip mee zeilen. Heb er heel veel zin in, want dat is altijd gezellig. We gaan eerst naar Zeeland en dan misschien ook nog wel naar Belgie. Ik hou jullie op de hoogte!

Catootje