'Even' door Amsterdam, dat viel dus tegen.
Het wegvaren bij de steiger was al een avontuur. De Halve Maen (replica van VOC schip) ging ook mee, maar die kan dus niet zo makkelijk de hoek om. Om haar weg te laten varen moest onze buurman weg, want die lag in de route. Maar goed, uiteindelijik was iedereen door de brug en lagen we in de Nieuwemeersluis.
Duurde het wel wat lang voor de deur richting de stad open ging. Bleek die dus kapot. En de handige meneren konden hem niet maken. Vertelde de sluiswachter ons rond 00.15 uur dat ze de monteur hadden wakker gebeld en dat die onderweg was.
Mocht ik gelukkig met vrouwtje mee even op de kant snuffelen, want het werd wel heel laat voor me. Maar ik wilde niet gaan slapen, want als je slaapt mis je alle aktie.
Uiteindelijk konden we om 1.40 uur beginnen met onze tocht door de stad. De Halve Maen voorop en wij bijna aan het einde van de stoet. Achter ons zat nog een klein houten bootje met buitenboordmotor dat dapper met ons tempo meevoer. Ook zat de buurman van aan de steiger achter ons maar die kan varen (werkt op binnenvaartschip) dus dat is niet leuk. Maar als een na laatste boot voeren kneus en kneus. Met boot en haar dat eruitzag alsof ze een wereldreis hadden gemaakt, maar met stuurmanskunsten die een eerste tripje deden vermoeden. Daarbij hadden ze geen verlichting en kon je ze dus heel slecht zien. De bruggwachter moest steeds op ze wachten.
Gelukkig ging het verder redelijk voorspoedig. Rond 3.15 uur lagen we aan de kant voor de Westerkeersluisbrug en konden we gaan slapen.
Om een uur of 8 vond ik dat het wel tijd was om op te staan en ben ik maar eens wat heen en weer gaan trippelen. Werden de mensen wakker van, dus dat plan is gelukt. Nog voor het ontbijt met vrouwtje naar het Westerpark gelopen om sanitair te ontspannen. Daarna gingen zij ontbijten en ben ik maar gaan liggen.
Om 10 uur gingen we door de brug, de stad uit en het verdere avontuur tegemoet. Bij de Oranjesluis waren dit keer geen stewards, maar wel een beleefde zeilbootmeneer die de sluiswachter over de marifoon vertelde dat de man met sloep de schroef niet uit had gezet waardoor een andere zeilboot niet netjes bleef liggen. Ging de sluiswachter ons allemaal nog op zijn Amsterdams op de spandoeken wijzen die voor ons hingen "lijnen vast, schroef uit" stond daar.
Na netjes een hele tijd superstrak de tonnen te hebben gevolgd kozen we een vrije koers richting Enkhuizen. Met een briesje wind, een motor op tuftuf stand en een schaduwplekje om te liggen was het goed uit te houden.
In de sluizen had het vrouwtje vandaag nog een leermomentje. Het schijnt dat de nieuwe trend is dat je als vrouw aan boord zeilhandschoenen moet dragen. Die moet ze nog wel even opdiepen en de discussie is nu welke soort. Gewone of met vingers? De winterhandschoenen mogen in de tas blijven heb ik begrepen.
Nu liggen we in de Buyshaven. Zijn net even naar de gemeentehaven gelopen, ben ik heel braaf meegelopen en heb ik maar een klein beetje gesnuffeeld. Net werd Philip nog boos op mij, want ik was zomaar buiten de kuip gaan lopen. En ik heb geen zwemdiploma dus dat mag niet zonder reddingsvest.
Nu snel slapen, morgen tijd voor nieuwe avonturen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten