donderdag 20 augustus 2020

20-8 Vrouwen

Vanochtend heb ik het rustig aan gedaan. Eerst Noor en Max wakker gemaakt. raar joh, die hadden gisteren gezegd dat ze om 7.30 uur op wilde staan. Dus om 7.42 uur gingen vrouwtje en Philip opeens heel hard tegen elkaar praten dat het al na 7.30 was en of ze wel wakker waren. Heeft vrouwtje daarna Jochem Myjer een handje laten helpen door haar telefoon door het raampje te doen en "wakker worden" af te spelen. Waren ze opeens heel snel buiten. Gingen ze ontbijt maken bij de buren.

Een tijdje daarna kwam Max gedag zeggen. Kristie en hij namen vandaag de trein terug en wij gingen zeilen. Ben ik eerst met vrouwtje naar de havenmeester gelopen om de toegangskaart terug te brengen.

Op de Waddenzee waaide het best, dus hebben we eerst een kleiner zeil gezet. Voer de Veritas met vol zeil hard van ons weg. Keken we nog even goed, bleek Noor daar achter het roer te zitten. Ze kregen hier aan boord wel een beetje buikpijn en spierpijn van de geknepen billen, ze ging steeds een klein beetje buiten de geul. Maar uiteindelijk waren zij eerder in Den Oever, eerlijk is eerlijk. Hebben we dus gewonnen van Sjoerd en verloren van Noor, dat dat duidelijk is ;-)

Bij de sluis van Den Oever was een meneer heel erg aan het treuzelen. De sluiswachter had al 2 keer gevraagd om door te varen en nog haalde hij er wat gas af. Hebben we dus maar ingehaald. Kijk hij wel boos, maar liever een boze meneer dan een boze sluiswachter.

Na de sluis zijn we nog even samen opgevaren. Daarna zette de Veritas koers naar Lemmer en gingen wij naar Stavoren. Het zou namelijk gaan waaiden de komende dagen en dan lig je daar in de binnenhaven lekker beschut. Kwamen we bij de sluis, lag er aan bakboord in het midden een platbodem. We hadden even de neiging ervoor te gaan liggen, maar dat vind de schroef geen goed plan. Dus zijn we aan stuurboord gaan liggen, maar wel netjes helemaal vooraan. Konden nog meer boten mee naar binnen.

De Overstag uiteindelijk aan de steiger gelijk aan de vaart mogen vastleggen. Heb je dus uitzicht op de mensen die van en naar de sluis gaan. Zelf zijn we nog een rondje door het stadje gaan lopen en daarna ging vrouwtje inpakken.

Omdat er voor de komende dagen heel slecht weer is voorspeld zijn wij vandaag naar huis gegaan. We hebben nog met Philip gegeten, maar toen kwam Bart ons ophalen. Mocht ik de hele tijd in de auto bij vrouwtje op schoot. Bij thuiskomst heb ik lekker gegromd naar de teckels, je moet wel laten zien wie de baas is. 

Straks op het grote bed slapen en ik hoor de wind al. Wat zal ik lekker slapen.

Meike

 

 

woensdag 19 augustus 2020

19-8 Wedstrijd

Vanochtend met het vrouwtje gaan lopen. Toen we terugkwamen waren Noor en Max ook wakker en had Philip het ontbijt voor vrouwtje en hem klaargezet. Kreeg ik brokjes.

Om 10.30 uur zijn we weggevaren uit de haven, op naar de sluis. Vrouwtje, Philip en ik op de Overstag en de anderen op de Veritas. Kwamen ze bij het wachten op de sluis naast ons liggen en kon ik nog even lekker met Sjoerd knuffelen.

Rond 12 uur kwamen we het wad op. Toen wij de zeilen gingen zetten bleek dat de Veritas dat helemaal had voorbereid. Binnen een minuut of 2 hadden zij alle zeilen staan, terwijl wij nog rustig bezig waren. Konden ze ook nog hoger aan de wind, liepen ze ons op het eerste stukje er gewoon uit. Sjoerd stuurde de Veritas of het een Laser was en zetten hem gewoon even boven ons.

Maar toen... kwam onze kans. Op zich hebben wij meer zeil, maar dat betaalde zich pas uit op de ruimere rakken. Philip stuurde de Overstag op gepaste afstand achter de Veritas langs en wij namen de koppositie. Nu wisten we dat het laatste stuk (voor Texel langs) weer aan de wind zou zijn en daar zouden we dus weer ingelopen gaan worden. Dus moesten we iets bedenken om zoveel voorsprong te hebben dat we uiteindelijk ongeveer gelijk in Den Helder aan zouden komen.

Ik kon het allemaal goed volgen, liggend tegen vrouwtjes benen. Kwam Tweety weer tevoorschijn. Hoorde we later dat Sjoerd meteen aan Noor had gevraagd sinds wanneer Philip zo'n zeil heeft. Haha, het was de troefkaart van de dag. Met Tweety gingen we 9 knopen over de grond en konden we inderdaad zover uitlopen dat we ongeveer gelijk de haven van Den Helder ingingen. Want inderdaad op het aan de windse rak kwam de Veritas rap dichterbij.

Langs de grijze boten naar de sluis. Bleek naast de sluis nog een werkeiland te liggen, daar kon Wilco mooi een foto van maken. Nu liggen we in haven Willemsoord, de Veritas ligt een paar boten van ons vandaag. Net zijn we al patatjes gaan eten bij Frietboetiek De Werviaan en daarna een ijsje bij Kaap Hoorn. Zei vrouwtje dat ze ging trakteren van het ijsjesgeld dat ze van opa en oma had gekregen, had Sjoerd meteen iets van "dan krijg jij veel mee dan ik". Haha, er kan er maar 1 echt de oudste zijn ;-) Had zelfs ik een eigen hondenijsje.
Na het ijsje hebben we een rondje gelopen door Den Helder. Waren we net op tijd terug, want nu regent het. Ben ik moe van een dag zoute zeewind en dat rondje lopen. Het was een heel lekker zeilweertje, maar daar wordt je dus wel een beetje boel moe van. Ga ik zo maar lekker slapen, merk ik het vanzelf wel als Noor en Max ook komen slapen.

Meike

dinsdag 18 augustus 2020

18-8 Moe van het knuffelen

Vanochtend ben ik met Philip helemaal de dam opgelopen en weer terug. Tja, hij vroeg of ik meeging en vandaag had ik daar wel zin in.

Daarna hebben we het rustig aan gedaan. Zijn ze diesel gaan tanken en daarna naar een andere box teruggevaren. Was Philip boos op me. Vrouwtje had me voor dat korte stukje mijn tuigje niet aangedaan en dus kon ik overal in de kuip gaan liggen. De achterlandvast aan de windkant (die die Philip als eerste nodig had) was toch echt het allerlekkerste plekje. Maar dat mocht dus niet. Heb het wel vier (4!) keer geprobeerd, maar werd er steeds weer weggestuurd. Heel raar.

Heb ik het weer goed gemaakt door bij Philip te blijven, terwijl vrouwtje naar Makkum fietste om wat boodschappen te doen. Gezellig met zijn tweeën wat quality-time. Toen vrouwtje terug was deelde Wilco een livepositie via de app. Zagen we daarop dat ze om gingen draaien. Ze waren er bijna. Wij dachten dat ze misschien een Grobbekuiken waren vergeten mee te nemen uit Hindelopen, maar later draaide ze gelukkig weer richting Makkum. Bleek dat het zeilen zo lekker ging dat ze gewoon nog een stukje wilde.

Maar goed, even later lagen ze dus 2 boxen verderop. Mocht ik met vrouwtje mee om daar wat te drinken en heel veel knuffels te krijgen. Werd er al snel besloten dat we vandaag pannenkoeken gingen eten. Janneke, Wilco en Philip zijn op de fiets naar Makkum gegaan om boodschappen te doen. Ondertussen hebben vrouwtje en ik met de Grobbenkuikens Take5 gespeeld. Na 1 potje kwamen Max en Kristie. Leuke mensen, want daar kreeg ik meteen een knuffel van.

Voor het eten hebben Noor en Max samen met Philip pannenkoeken gebakken op de Overstag, terwijl Tijn op de Veritas achter de pannen stond. 
Het rook allemaal heel lekker. Gingen ze opeens weg met die hele stapel die ze hadden gebakken. Moest ik met een kluifje in de boot blijven. Nou dat kluifje heb ik snel opgegeten en daarna heb ik gezorgd dat de halve haven wist dat ik een heeeeeel zielig en eenzaam hondje was. 

Na een minuut of 5 en nadat een mevrouw van een andere boot er wat van zei... hebben we gezellig samen gegeten op de Veritas. Hadden ze zoveel pannenkoeken dat er over waren, maar ik mocht geen stukje :-(

Na het afwassen kwam Sjoerd even langs, die vond de kooien bij ons heel ruim. Maar hij gunde het ook aan Noor en Max. Heeft hij nog wel geholpen om alle spullen uit de kooi op de bank te leggen. Kon ik onwijs goed bij in de weg lopen.

Probeerde vrouwtje vanavond met me te gaan wandelen. Hé, 1 keer lopen per dag is echt genoeg he. Ben ik zo gaan mutsen dat we snel weer terug gingen.

Nu slapen met veel mensen aan boord. Krijg ik veel knuffels voor het slapen gaan. Een top dag dus.

Meike

maandag 17 augustus 2020

17-8 Naar de overkant

Na een nacht met regen, was het vanmorgen zowaar warm. Niet dat ik daardoor wel meewilde een rondje lopen. Dat lopen wordt zwaar overschat. Ik kan best een ochtend zonder.

Onze ene buren gingen vandaag ook naar het westen, terwijl de andere buren (de Katwijkers waar Philip gisteren een tijd mee heeft staan praten) naar het strand gingen. Er was alleen niet zoveel wind. Nu hebben we het gunstigste tij niet afgewacht, we zijn ook niet nog een nachtje gebleven. Nee, wij hebben gewoon het ruime sop gekozen.

Het voordeel van niet heel veel wind was, volgens Philip dan, dat het eerste stukje Tweety aan de slag kon. Stond er dus opeens een heel groot zeil met een vogel erin te stralen aan de bewolkte hemel. Gingen we wel 2,1 knopen over de grond. En na de vierde ton bleek het windtechnisch niet meer haalbaar om die vogel te laten vliegen. Is ie gewoon zijn kooitje weer ingegaan en hebben ze de motor op standje tuftuf gezet.

Toen bleek het voordeel van niet heel veel wind volgens mij. Dan hebben ze namelijk genoeg tijd en aandacht voor dat leuke hondje (moi) en krijg ik veel knuffels en aandacht. Eigenlijk ben ik dus al knuffelend de Waddenzee over gevaren. Ben er eigenlijk zelf wel tevreden over.
Onderweg kwamen we een paar keer de buren uit Texel tegen en uiteindelijk lagen we samen in de sluis bij Kornwerd. Dat schutten liep vlot en toen konden we op weg naar de Marina. Stond er nog een mevrouw van de watersportvereniging naar Philip te zwaaien, maar dat deed ze niet naar een snelvarend strijkijzer. Dus dat was vast een soort offline tinder, want het kan niet zijn om zijn vaarstijl.

De landvasten lagen net vast, toen de temperatuur daalde en de wind aantrok. Ben ik snel nog gaan plassen (terwijl vrouwtje betaalde voor de ligplaats) en zijn we daarna weer aan boord gegaan.  Al snel daarna begon het ook met regenen. Lagen we lekker binnen. Hebben de mensen gegeten.

Net zijn we nog een stuk gaan lopen. Hebben ze koffie gedronken op een terrasje, mocht ik melkschuim van vrouwtje. Nu ben ik best wel weer moe en toe aan een knuffel en slaap.

Morgen komen de Grobbekuikens!

Meike

zondag 16 augustus 2020

16-8 Zondagsrust

Vanochtend zijn we echt pas laat opgestaan. Philip wilde een rondje met me lopen, maar daar had ik dus mooi geen zin in. Zondag is een rustdag en die begin ik dus niet met een rondje.

Kalm een ontbijtje gegeten, rustig een kopje koffie gedronken en ondertussen was besloten dat we vandaag hier gingen blijven. Ik moet zeggen dat de mensen ook niet echt heel actief waren deze ochtend.

Bij de lunch een gebakken eitje (ook voor mij een stukje!) en daarna kwam er iets meer beweging in. Philip ging een nieuwe gastank halen en vrouwtje en ik hebben voor de lol naar de winkels gelopen. Hebben een cadeautje voor de papa en mama van vrouwtje gekocht. Ik mag niet vertellen wat, want zij lezen het blog en dan is de verrassing eraf.

Weer terug op de boot gingen de mensen wel twee keer zwemmen. Ik ben gewoon lekker binnen gaan liggen uitrusten. 

Vanavond zijn we helemaal naar het havenhoofd gelopen over de dijk. Er waren geen andere honden, dus ik mocht van vrouwtje loslopen. Kreeg ik elke keer knuffels omdat ik zo goed bij haar bleef en omdat ik netjes kwam als ik geroepen werd. Laat die snoepjes maar zitten hoor, voor knuffels wil ik best luisteren.

Weer terug op de boot werd het snel donker om ons heen. We zagen gewoon de donkere lucht vanuit Den Helder op ons afkomen.


Opeens ging het hard waaien en werd het graden kouder. Eerst waren de bliksemschichten nog boven het vaste land. Nu (21.30 uur) is het buiten aan het regenen en bliksemt het boven ons hoofd. Vandaag gaan we niet veel meer doen, denk ik. Gewoon rustig aan deze zondag uitliggen.

Morgen gaan we naar Makkum, daar zien we dan de Grobbekuikens dinsdag.

Meike

zaterdag 15 augustus 2020

15-8 Werkbezoek

Lache joh die mensen hier aan boord. Moesten ze midden in de nacht hun bed uit om de luiken dicht te doen, de beloofde regen kwam toch. Ben ik daarna lekker bij vrouwtje gaan liggen. Hebben we best lang geslapen.

Maar eenmaal wakker vroeg Philip al snel of ik mee ging een stukje lopen. Tuurlijk, geen probleem. Als je aan het einde van de steiger maar wel gewoon naar links gaat, want rechts is het gras heel ver lopen.

Na het ontbijt gingen ze weer heel gek doen. Alles werd gesopt, gestoft en gestofzuigd. Dat de hele boot weer spik en span is. Mij krijgen ze daarmee niet gek. Ik ben gewoon snel in de hondenkooi gaan liggen en heb vanaf dat bed de zaak eens rustig bekeken. Bleek dat het water ook nog gevuld moest worden, ik hou ze niet tegen als ze opeens zo actief worden.

In de middag moest ik mee op pad. Ik zou het heel leuk vinden, zeiden ze. Nu is samen op pad gaan altijd leuk. Langs de zee naar het noorden gelopen en bij het strandje met de suppers en surfers het land in gegaan. Bleek dat we op weg waren naar eendenkooi Spang. Dat is natuurlijk super. Want ik ben een Kooikerhondje en mijn papa was van de eendenkooi in Montfort.

Bij de kooi aangekomen kwamen net drie groepen terug van hun rondleiding. Die mensen hadden allemaal alleen een foto gezien van een Kooikerhondje en toen was ik daar opeens. Dat was gaaf. Kwamen wildvreemde meisjes me knuffelen, werd ik op de foto gezet en was gewoon iedereen helemaal blij mij te zien. Een paar meneren van Natuurmonumenten die er waren hebben of hadden ook een Kooikerhondje. Voelde me helemaal in mijn element.

Zijn we de hele kooi rondgelopen. Heb ik laten zien dat ik echt ook om de schermen heen kan. En dat ik heel stil kan zijn. Er waren ook eendjes en die heb ik braaf met rust gelaten, want dat waren de tamme eenden en dat zijn mijn vrienden. Die kennen hondjes als ik en zijn er niet bang voor.
Na het bezoek heb ik nog een knuffel gehad en zijn we weer naar de zee gelopen en daarna terug naar de haven. Daar had ik toch een stuk minder bekijks. Was wel een beetje moe, want ik heb dus 10 km gelopen vanmiddag.

Aan boord hebben de mensen een duik in het water genomen, ben ik lekker binnen gaan liggen slapen. Dromen van eenden en aandacht.

Vanavond met Philip nog even de dijk om de haven op en neer gelopen. Heel braaf, niet gesnuffeld maar gewoon meegehuppeld. Hé, ik ben een werkhond, ik kan het wel (als ik wil). Kwamen we terug op de steiger een poedeltje tegen. Dus ik dacht daar even lekker tegen te grommen, mocht niet van Philip. Ik had al gegeten ;-)

Straks lekker slapen. Ben benieuwd welke avonturen ik morgen ga beleven.

Meike

vrijdag 14 augustus 2020

14-8 Lekker daggie

Ik hoop dat jullie wel hebben geslapen afgelopen nacht. Hier aan boord was er voldoende actie. Eerst ging Philip zijn parapluutje redden. Dat hangt boven het raam tegen de regen, maar het waaide dus te hard. Dat vond ik een mooi moment om mijn brokjes op te eten. Ben ik daarna bij vrouwtje gaan liggen. Was er ruim een uur later weer actie. Werden de horren weggehaald, de luiken dichtgedaan en zelfs de deurtjes erin gezet. Dat beloofde wat. En inderdaad, dat kwam er ook. Alsof ze met de tuinslang de boot aan het schoonmaken waren. Vanochtend bleek er 5 cm water in de puts te zitten, die gisteravond nog leeg was. Blij dat ik binnen was, kon ik de bliksem zien maar voelde ik de regen niet.

Na zo'n nachtje wat later opgestaan. Pas om 9 uur met Philip nog een rondje door het bos gelopen. Was wel nat hoor.

De tocht ging naar zout en de bestemming was nog niet helemaal duidelijk. Texel of Den Helder, dat was de vraag. De website van de waddenhavens vertelde ons dat de haven van Oudeschild zeer beperkt plek had. Maar de sluis richting het IJsselmeer lag heel vol, dus dat bracht ons al aan het twijfelen.

Hadden we gelukkig meer tijd om na te denken. Want terwijl wij al een tijdje in de sluis lagen, ging opeens de deur achter ons in plaats van die voor ons open. Moest er nog een werkboot mee. Het was er wel warm, dus we waren blij dat het toen die werkboot eenmaal binnen lag snel ging.

Aan de zoute kant van de sluis zagen we weer een heleboel schepen naar zoet gaan. En we kwamen er ook nog eens een heel stel tegen onderweg. Dus zo halverwege was het besluit wel genomen: Texel en als dat dan toch niet kan dan kan Den Helder alsnog.

Maar goed, dat kon dus wel. Liggen we hier en blijven we een dagje.

Vanmiddag zijn we al naar de winkels gelopen. Ik ben braaf helemaal meegegaan en heb niets eens heel erg gesnuffeld of gemutst. Goed he. Was ook nog een ander Kooikerhondje, die heb ik even gedag gezegd. Daarna snel weer met vrouwtje meegelopen. Gingen ze na het boodschappen doen een ijsje eten. Heb ik een hapje lactosevrij aardbeienijs en een stukje van het hoorntje van vrouwtje gehad. Daarna met Philip teruggelopen naar de boot. Mocht ik niet eens op het (voor mijn pootjes te warme) asfalt lopen of snuffelen, maar moest ik in 1 keer op het gras op de stenen doorlopen naar de boot.

Gelukkig is er vanaf de boot voldoende te zien. 

Vanavond ben ik nog een rondje met vrouwtje gaan lopen. Was wel gezellig. Niet dat ik iets nuttigs heb gedaan, maar samen op stap is altijd leuk. Nu lig ik gewoon weer lekker op de bank te wachten tot de mensen gaan slapen.

Meike