Modderbad

Op zich ben ik niet zo van het vroege opstaan, dus toen het vrouwtje om 6.40 haar bed uit ging ben ik snel bij Sjoerd op de bank gaan liggen. Helaas stond die even later ook op, zodat er voor mij niets anders op zat dan mee te doen. Het had allemaal wel zin, want al snel zat ik heerlijk op schoot op een boot die heel snel over het water ging.

Toen ik weer gras onder mijn pootjes voelde bleken we op Terschelling te zijn. Een dagje uit dus. Met een stukje taart, een stukje ijshoorn, een stukje kaas, mij hoor je (alweer) niet klagen. Al was het wel jammer dat ik zelfs op de uitkijkduin aan de riem moest en in de bus steeds op schoot.

Ik was dan ook heel blij toen we op het strand aankwamen. Daar mocht ik los! Die mensen snappen er werkelijk niets van, gaan ze na een kwartiertje strand alweer richting het gras en de stenen. Waren ze alleen ‘vergeten’ mij weer aan de riem te doen, dus ik rook mijn kans en verdween om helemaal alleen over het strand te rennen. Heb ik toch mijn vijf minuten van echte vrijheid ervaren.

Jammer dat het vrouwtje me terugfloot. Braaf hondje als ik (soms) ben rende ik prompt in een rechte lijn naar haar toe. Om opeens tot mijn buik in de modder te staan. Snel een omweg genomen, maar het was al te laat. Ik was heel, heel , heel vies. Zo vies dat het vrouwtje me oppakte en me een aantal keren in een diepe plas met water gooide om me schoon te spoelen. Het leek wel alsof ik in het bad was geweest of echt gezwommen had, zo nat was ik.

Nu ben ik weer helemaal droog en lig ik lekker op Sjoerds tas te slapen.

Catootje