Soms heeft het leven aangename verrassingen. Vandaag gingen vrouwtje en ik eerst naar Bart. Daar werd ik al heel blij van want daar kan ik altijd lekker door de tuin struinen.
Om een uur of half acht moest ik opeens in Barts (!) auto gaan zitten/liggen. Dat is raar, waar zouden we naar toe gaan vroeg ik me steeds af. Dus ik ben niet gaan liggen maar met beide pootjes op de armsteun uit het raam gaan kijken.
De reis ging langs Amsterdam, richting Hoorn en toen nog een beetje verder. Opeens kon ik het Markermeer zien, zouden we dan toch ...
Een paar minuten later stonden we voor het hek van de Buyshaven en kwam Philip aanlopen. Mijn grote, geefmijnogmaareenbeetjemenseneten, vriend Philip! We gaan dus zeilen de komende dagen. Zelf hoop ik wel dat we ook nog naar zout water gaan, want dat is natuurlijk pas echt :-)
Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten