Terschelling - thuis in Vinkeveen

Ik lig in de keuken bij Bart, die heeft vloerverwarming dus dat is wel lekker. Kan ik rustig vertellen over de reis van Terschelling helemaal hier naar Vinkeveen.

Na een ontbijt met heel veel scoutingvriendjes (en dus heel veel hapjes menseneten), een laatste rondje gelopen en de fietsen teruggebracht. Ik wilde nog even rustig gaan liggen, maar dat lukte niet zo goed want Dennis, Marcus en Tijmen hadden niet opgeruimd. Alhoewel... op hun tassen met kleren ligt het wel lekker hoor.

 

De wind was heel lief voor ons, want die kwam uit het Noorden. En dus konden ze lekker zeilen. Het was zelfs zo'n mooi weer dat ik buiten mocht zijn tijdens het varen. Dat moest ook wel een beetje want allebei de hondenkooien lagen vol met jongens. Raar hoor, mensen... zeuren als ik als hond menseneten wil maar wel slapen in een hondenkooi.

 

 

 

Bij de sluis kwamen de grote boot van Evert-Jan weer tegen. Konden we mooi naast liggen om te wachten en daarna gingen we wachten aan een dukdalf  en nog meer wachten aan een dukdalf  en toen snel gas geven en in de sluis gaan. Pfff, wat duurde dat allemaal lang. Mocht niet buiten zijn, want dan zou ik in de weg liggen/lopen/zitten dus ik moest wel binnen op schoot bij een van de jongens. Zo vervelend.

 

Weer in de haven van Makkum hebben we opgeruimd, foto's gemaakt en opeens waren de papa en mama van Tijmen er om ons naar huis te brengen. Gingen ze bij Hoofddorp van de snelweg af naar de Mac, bleek dat alleen maar te zijn om vrouwtje en mij af te zetten want Bart wachtte daar op ons.

 

Nu zijn vrouwtje en Bart buiten de deur eten en moet ik het met een kussen en een bakje hondeneten doen. Het leven is niet eerlijk! Ik wil mijn scoutingvriendjes terug.

 

Catootje

Zon, zee en strand

Omdat ik heel moe ben van al het rennen op het strand, helpen Dennis en Marcus mij vandaag met typen. Ik hoop dat hun pootjes goed bij de toetsen kunnen. Weet wel dat ze heeeeel stil kunnen zijn, want Philip was nier eens wakker van ze geworden toen ze vannacht binnen kwamen (ik wel, maar ik ben ook een echte waakhond).

Vanochtend werd ik even over acht wakker van het stommel van philip. Die ging voor de jongens thee zetten. Ik werd natuurlijk weer overgeslagen, maar kreeg wel een lekker bakje water. Voor het eten mocht ik nog even een grasveldje opzoeken. Bij terugkomst was iedereen heeeel nerveus. Toen zag ik waarom; het was etenstijd! Van die lieve Philip kreeg ik gelukkig al snel een lekker stuk kaas en van Jasper een boterham met pindakaas.

Na het eten liepen we de boot af richting het toilethuisje. Onderweg kwamen we die aardige meneer tegen, bij wie we de avond ervoor ‘bespreking gehouden’ hebben. Daarna gingen we naar een winkel met heel veel fietsen ervoor. Het vrouwtje tilde me op en zette me zo ineens in een mandje. Het was heel spannend om in dat mandje te zitten, maar ik had thuis al geoefend dus ik kon het wel! 

Eenmaal onderweg kwamen we langs een hele hoop schaapjes, maar het vrouwtje mocht er van mij geen meenemen hoor! Even later stonden we voor een winkel, maar daar mocht ik niet in. Gelukkig bleef Philip bij me staan om me gezelschap te  houden. Toen iedereen weer terug was gingen we richting de volgende halte; de zandbak!

Toen we bij het strand aankwamen kon ik lekker rondrennen. Philip en ik rende samen naar het water en philip gooide steentjes. Toen ik even niet oplette kreeg ik ineens een grote golf over me heen! 

Ik was helemaal nat, maar bleef gewoon staan hoor. De jongens hadden een bal dus daar kon ik ook lekker achteraan gaan rennen. Toen iedereen klaar was op het strand gingen we rustig terug naar de Overstag. 

Onderweg naar de Overstag reden we door een bos, maar niemand wilde takken voor me gooien, ik maar zitten in dat mandje, maar ik mocht er niet eens uit. Dan maar wachten tot we terug zijn...

Eenmaal aangekomen bij de overstag ben ik lekker op mijn favoriete plekje gaan liggen en heb ik alle jongens die daar wilden zitten weg gepest. Vervolgens gingen we eten, Philip Theimen, Marcus en Dennis hadden patat en frikandellen gehaald en natuurlijk kreeg ik ook een frikandel. En nu gaan we youtube filmpjes kijken gezellig met zijn allen.

Ik hoop dat straks als de jongens gaan stappen ik ook mee mag. Maar ik ben bang dat dat wel weer niet zal mogen. Ga ik gewoon heel hard blaffen als ze thuiskomen, wordt iedereen wakker en zijn ze boos op hen... haha

Catootje

Lekker geslapen aan boord

We lagen vandaag in Makkum. Ik had gisteren al gehoord dat we vandaag naar Terschelling gaan. Dat is heel ver weg. Toen we eenmaal weggingen moesten we eerst door de afsluitdijk. Gelukkig begrijpt het vrouwtje wel hoe je moet varen, want de andere boten begrepen het niet. Kreeg zo’n grote boot van de sluiswachter te horen dat ze het verkeerd deden. Of hij voor de eerste keer aan het varen was vroeg die meneer. Heel hard, want mijn oren deden er een beetje pijn van.

Toen we eenmaal door de afsluitdijk waren moesten we eerst nog een stukje moteren. Dat vind ik heel fijn, want dan ligt de boot niet schuin en kan ik gewoon rondlopen. Toen we de Boontjes over waren konden we gaan zeilen, maar ja toen ging de boot schuin en dat ligt niet lekker kan ik je vertellen. Gelukkig was Dennis heel moe dus die kwam al snel binnen liggen. En toen mocht ik lekker warm gaan liggen bij Dennis in zijn slaapzak. Maar ja, Dennis die stinkt dus daar was ik al heel gauw weg. Heb nog even geprobeerd op de tassen te liggen of op het hoofd van Dennis. 

Gelukkig kwamen de anderen net binnen kon ik lekker daar mee op de bank.

Maar ja de weg daar naartoe was wel moeilijk, want Philip ging net overstag dus toen slingerde ik de hele boot door. Lekker bij de jongens gezeten, die kriebelen lekker op mijn koppie en zorgen dat ik niet van de bank glij en uiteindelijk kwamen we in Terschelling. Toen werd ik uitgelaten door Kees en Niels. Weer terug bij de boot kreeg ik eten van Jasper.  Toen gingen de jongens met het vrouwtje pannenkoeken eten en ik heb nog geen eens een stukje gekregen. Dat vond ik echt jammer niet eens van mijn goede vriend Philip (mocht natuurlijk wel zijn vanillevla bakjes uitlikken, maar dat is geen spekpannenkoek).

Na het eten gingen de jongens boodschappen doen, en toen de jongens terugkwamen gingen ik, vrouwtje en Philip op bezoek bij een vriend van Philip. En die had een hele grote boot met een andere hond zijn naam is Bas, maar hij was heel groot. Na die lange wandeling op die steiger af en weer terug op de overstag gingen een aantal jongens stappen in West-Terschelling en gingen Kees en Niels mij helpen mijn blog te schrijven.

Catootje

Heel veel aandacht - mijn vriendjes zijn er

Het is afzien als hond. Zo heb ik vannacht weer in de slaapzak van vrouwtje geslapen, heb ik vanochtend buiten in de zon ontbeten en mocht ik van Philip lekker op de bank blijven liggen tijdens het zeilen.

Een kort, zonnig en rustig tochtje vandaag. Ze zijn van Workum naar Makkum gevaren. Beetje wind uit de goede hoek, heel veel zon en bijna geen golfjes. Als je wil weten hoe dat eruit ziet moet je even op de Facebook van vrouwtje kijken, mijn uitzicht was de hele weg gewoon de binnenkant van de boot.

In Makkum aangekomen hebben we eerst gelunched. Had jullie nog niet verteld dat ik deze vakantie allemaal lekkere zakjes eten heb. Pedigree zakjes nog wel, dus ik mag over het hondeneten niet klagen. Al is en blijft het menseneten natuurlijk lekkerder.

Vanmiddag hebben we in het zonnetje gelopen, heb ik Philip geholpen om de stuurautomaat te repareren en heeft het vrouwtje zitten frobelen. Aan het einde van de middag kwamen Jasper, Kees en Niels aan. De moeder van Kees had ze gebracht. Nadat alle spullen aan boord waren gebracht zijn de jongens de buurt gaan verkennen en ging het vrouwtje eten koken. De macaroni vond ik niet zo lekker, maar de stroopwafelvla was weer heerlijk.

Een kopje koffie buiten was voor mij een goed moment om eens uit te proberen hoe lekker de bovenbenen van de jongens zitten. Heb bij alledrie even op schoot gezeten. Tja, ben er nog niet uit. Denk dat ik de komende dagen maar verder moet blijven proberen ;-)

Wachtend op de andere jongens zijn we naar het IJsselmeer gelopen. Mocht ik gewoon niet op het strand en de pier. Het is gemeen! Ik ben toch een heel lief, klein hondje en doe toch niemand kwaad. Al lijk ik natuurlijk wel op de Hulk. Het lukte me zelfs om me los te breken, haha was mijn riem opeens kapot. Jammer genoeg was mijn vrijheid van korte duur, Kees tilde me meteen op en de supermarkt hier verkoopt gewoon nieuwe riemen. Jammer joh, zit ik gewoon weer vast.

Nu zitten we allemaal in de boot te wachten tot Dennis, Marcus en Tijmen komen. Gelukkig mag ik opblijven, want ik ben wel blij om nog meer vriendjes te zien. Misschien willen ze morgen wel met me spelen. Wie weet ...

Catootje

Een zonnig begin

Wat een lekker dagje. Vanochtend in het zonnetje buiten ontbeten, ja ik ook. Was daarvoor al even met het vrouwtje naar het hondentoilet geweest en mocht gewoon buiten blijven.

Daarna braaf op de boot gepast terwijl vrouwtje en Philip boodschappen gingen doen. Beloofd om naar havenmeesters te blaffen en naar andere mensen te grommen. Het boodschappen doen gelukkig duurde het niet heel lang, want ik was wel een beetje alleen.

Weer terug gingen ze eerst nog koffie drinken en daarna de boot klaarmaken voor vertrek. Ben ik snel naar de hondenkooi gegaan, lekker in de slaapzak van het vrouwtje gaan liggen. Daar heb ik de hele middag gelegen, rustig want ze gingen niet overstag. Weer buiten bleken we in de haven van Workum te liggen. Gelukkig is aan het eind van de steiger een grasveldje, maar daar mag ik alleen plassen ...

Na een rondje over het haventerrein was het tijd voor vrouwtje en Philip om wat te drinken. En wat ging Philip daar voor pakken? Ja inderdaad ... de luxe kussen kwamen naar buiten. Ik was heel snel en lag al op kussen 1 voordat kussen 2 buiten was ;-)

Natuurlijk mocht ik na het eten weer de vlabakjes leegeten. Ze hadden ze zelfs allebei op de grond gezet. Ik lag alleen op de bank (dat is mijn lievelingsplek) en nu ik weer een jaartje ouder ben is naar beneden springen best lastig. Gelukkig tilde vrouwtje me naar de grond, vanaf morgenavond zijn er nog meer mensen die me vast op en van de bank willen tillen. Toch jongens :-)

Nu ga ik zo weer slapen. Ben best een beetje moe want we hebben net een uur gelopen. Heb ik wel mooi de zeesluis van Workum en de pittoreske winkelstraat gezien. En heeeel veel gesnuffeld. Dat dan weer wel.

Catootje

Heb mijn plekje weer gevonden

Soms heeft het leven aangename verrassingen. Vandaag gingen vrouwtje en ik eerst naar Bart. Daar werd ik al heel blij van want daar kan ik altijd lekker door de tuin struinen.

Om een uur of half acht moest ik opeens in Barts (!) auto gaan zitten/liggen. Dat is raar, waar zouden we naar toe gaan vroeg ik me steeds af. Dus ik ben niet gaan liggen maar met beide pootjes op de armsteun uit het raam gaan kijken.

De reis ging langs Amsterdam, richting Hoorn en toen nog een beetje verder. Opeens kon ik het Markermeer zien, zouden we dan toch ...

Een paar minuten later stonden we voor het hek van de Buyshaven en kwam Philip aanlopen. Mijn grote, geefmijnogmaareenbeetjemenseneten, vriend Philip! We gaan dus zeilen de komende dagen. Zelf hoop ik wel dat we ook nog naar zout water gaan, want dat is natuurlijk pas echt :-)

Catootje