Kusema nini?

Soms, heel soms, snap ik jullie mensen niet. Kan je praten, kan je nog steeds niet communiceren. De afgelopen week/weken vertelde het vrouwtje bij ons laatste wandelingetje voor het slapen gaan vaak over mensen die elkaar niet verstaan. Niet omdat ze dezelfde taal niet spreken. Nee, ze zouden allebei gewoon Nederlands spreken. Alleen verstaan ze elkaar niet of interpreteren het verkeerd. En dat geeft zo ongelooflijk veel gedoe (achteraf dan).

Zelf praat ik dus niet. Blaffen, wat ik elke dag oefen, kan ik heel goed. Het jammere is alleen dat dat niet altijd goed begrepen wordt. Niet gek, want het vrouwtje probeert wel te blaffen, maar dat lijkt meer op gewoon hoesten. Nee, dan mijn gepiep. Daar communiceer ik pas goed mee. Ik piep als er een bal onder de bank ligt, zij begrijpt me en pakt de bal. Ik piep als ik een goede plek zoek om een botje te verstoppen, zijn begrijpt me en doet de deur naar de tuin open.

Niet dat ik altijd ‘woorden’ nodig heb. Stil voor de deur zitten betekent dat ik naar buiten wil, mijn pootjes tegen de stoel dat ik ook wat wil eten. En zij begrijpt me elke keer weer (al baal ik wel dat het niet altijd lukt en ik van de week dus geen pizza kreeg).

Waarbij ik jullie mensen maar wil zeggen: goed communiceren/elkaar echt verstaan kan, maar je moet er wel je best voor doen. Dan lukt het zelfs mij.

Catootje

PS "Kusame nini" = "wat zeg je?" in het Swahili