30-7 Bruinisse

Vannacht ben ik heel braaf geweest en heb ik lekker bij vrouwtje geslapen. Ik ben er nu namelijk achter dat haar dekbed echt super zacht is, dus ook overdag kan je me daar vinden als ik even geen zin heb ik wat dan ook.

Zodra Philip wakker was heb ik duidelijk gemaakt dat het tijd was om op te staan. Bleef hij gewoon nog even liggen. Maar niet heel heel heel lang, zodat we snel samen konden lopen. Dacht ik op de terugweg de kortere sluiproute naar de boot te nemen, zat ik vast aan mijn riem en strandde ik halverwege de heuvel ☹

Philip ging na het ontbijt op de fiets naar de AH 4 km verderop en ondertussen gingen vrouwtje en ik het oud papier en glas wegbrengen. Heel langzaam, maar daardoor kon ik dus én snuffelen én braaf met vrouwtje meelopen. Vond zij me zomaar een grote hond 😉

Toen Philip terug was zijn we vertrokken, we gingen naar zout hoorde ik ze zeggen. Zal eerlijk zijn, daar heb ik niet veel van gemerkt. Ik heb namelijk ontdekt dat je op de vloer van de kuip echt heel goed in slaap kan vallen bij het gebrom van de motor. Koppie net onder het roer en dan languit met je ogen dicht. Als de motor anders klinkt wordt het tijd om wakker te worden en om je heen te gaan snuffelen, want dan is er iets te doen.

Eerst de Volkeraksluis. Daar zat een solozeiler voor ons en die hebben we door tactisch te varen rustig de tijd gegeven om aan te leggen. In de sluis hoorde ik onze motor niet meer, maar wel een motor in de verte. Bleek van een RWS-schip te zijn. Kwam de sluiswachter heel hoog boven ons langs lopen om naar dat schip te gaan en daarna zijn excuus aanbieden voor de herrie. De motoren konden echt niet uit. Heb ik dus geleerd dat je in een sluis je motor uit moet doen.

Na de sluis kon ik slapen tot de volgende sluis. Bij de Krammersluis ben ik maar weer even op de bank gaan zitten. Heb ondertussen door dat sluizen wel voor actie zorgen. Ook in deze sluis werd da waar. Bijna ging de boot achter ons tegen ons aan omdat er wel een mevrouw aan het roer stond maar ze met haar stem meer paniek maakte dan rust bracht. Zelfs ik kreeg zin om terug te blaffen. Heb ik niet gedaan, ik heb hier aan boord geleerd dat je altijd rustig moet blijven en zeker niet moet schreeuwen.

Nu was er maar tijd voor een klein dutje, want de afstand naar de volgende sluis, de Grevelingensluis, was niet zo groot. Moesten we eerst even wachten en konden we daarna als laatste boot aan stuurboord in de sluis. Kwam er nog een zeilboot naast ons liggen, wat wel gezellig was. Er was alleen een meneer op de kant die tegen iedereen aan het blaffen was. Dat vond ik minder leuk, maar blaffende honden bijten niet, toch? Bij het wegvaren moesten we even wachten, de boot voor ons hing wel erg schuin aan de kant. Ging goed zonder dat er een mes aan te pas moest komen.

Nu liggen we op het Grevelingenmeer in Jachthaven Bruinisse. Na het aanleggen dronken vrouwtje en Philip een (alcoholvrij) steigerbiertje en kreeg ik een steigerbotje. Zo’n lekkere met een stukje kip eromheen. In Bruinisse gaan we 3 nachtjes blijven. Ik heb al lekker in de buurt gewandeld, kennisgemaakt met de overbuurhond en los aan boord gezeten. Ben benieuwd wat ik morgen mee ga maken als we niet gaan varen.

Meike