31-7 Bruinisse

Vanochtend was ik heel vroeg wakker want ik moest heel nodig. Heb ik net zo lang al piepend heen en weer gelopen tot Philip zijn bed uit kwam en met me ging lopen. Het bleek het begin van een dagje rustig aan doen.

Hier in Bruinisse hebben we namelijk best wat buien gehad. Wat tot gevolg had dat we allemaal in de boot bleven. De mensen een beetje lezen, puzzelen of internetten en ik lekker slapen of op mijn botje kauwen. Ging de dag toch nog best snel voorbij.

Aan het eind van de middag werd het droog en zijn Philip en ik gaan wandelen. Was een bijzondere wandeling, plots wilde hij op allerlei plekken snuffelen. Heb ik toch even aan hem duidelijk gemaakt dat dat echt niet kan. Weer terug op de boot nog een beetje gehangen. Toen de mensen pizza gingen eten, ben ik verder gegaan met slapen.

Werd ik wakker omdat er opeens een liedje over De Kneu te horen was. Bleek dat Inge had geschreven dat ze kneuzen had gezien, dus gingen ze hier zoeken welke dieren dat zijn. Bleek dus over het vinkachtige vogeltje de Kneu te gaan.

Na het eten is er buiten koffie/thee gedronken. Was er opeens wel een leuk zonnetje. Kon ik buiten het botje dat daar lag opeten. Zonet met Philip een laatste rondje gelopen. Ging hij anders dan anders terug, ben ik gewoon steeds voor zijn voeten gaan lopen. Gelukkig mocht ik ook nu het laatste stukje weer los, zodat ik over de gangway en de steiger snel aan boord en naar beneden naar vrouwtje kon rennen. Kreeg ik weer een heleboel knuffels omdat ik zo'n grote hond ben.

De mensen zijn nu douchen, zodat ik rustig dit verhaal kan schrijven. Morgen blijven we nog een dagje hier, ik hoop dat de zon zich dan wat meer laat zien.

Meike

30-7 Bruinisse

Vannacht ben ik heel braaf geweest en heb ik lekker bij vrouwtje geslapen. Ik ben er nu namelijk achter dat haar dekbed echt super zacht is, dus ook overdag kan je me daar vinden als ik even geen zin heb ik wat dan ook.

Zodra Philip wakker was heb ik duidelijk gemaakt dat het tijd was om op te staan. Bleef hij gewoon nog even liggen. Maar niet heel heel heel lang, zodat we snel samen konden lopen. Dacht ik op de terugweg de kortere sluiproute naar de boot te nemen, zat ik vast aan mijn riem en strandde ik halverwege de heuvel ☹

Philip ging na het ontbijt op de fiets naar de AH 4 km verderop en ondertussen gingen vrouwtje en ik het oud papier en glas wegbrengen. Heel langzaam, maar daardoor kon ik dus én snuffelen én braaf met vrouwtje meelopen. Vond zij me zomaar een grote hond 😉

Toen Philip terug was zijn we vertrokken, we gingen naar zout hoorde ik ze zeggen. Zal eerlijk zijn, daar heb ik niet veel van gemerkt. Ik heb namelijk ontdekt dat je op de vloer van de kuip echt heel goed in slaap kan vallen bij het gebrom van de motor. Koppie net onder het roer en dan languit met je ogen dicht. Als de motor anders klinkt wordt het tijd om wakker te worden en om je heen te gaan snuffelen, want dan is er iets te doen.

Eerst de Volkeraksluis. Daar zat een solozeiler voor ons en die hebben we door tactisch te varen rustig de tijd gegeven om aan te leggen. In de sluis hoorde ik onze motor niet meer, maar wel een motor in de verte. Bleek van een RWS-schip te zijn. Kwam de sluiswachter heel hoog boven ons langs lopen om naar dat schip te gaan en daarna zijn excuus aanbieden voor de herrie. De motoren konden echt niet uit. Heb ik dus geleerd dat je in een sluis je motor uit moet doen.

Na de sluis kon ik slapen tot de volgende sluis. Bij de Krammersluis ben ik maar weer even op de bank gaan zitten. Heb ondertussen door dat sluizen wel voor actie zorgen. Ook in deze sluis werd da waar. Bijna ging de boot achter ons tegen ons aan omdat er wel een mevrouw aan het roer stond maar ze met haar stem meer paniek maakte dan rust bracht. Zelfs ik kreeg zin om terug te blaffen. Heb ik niet gedaan, ik heb hier aan boord geleerd dat je altijd rustig moet blijven en zeker niet moet schreeuwen.

Nu was er maar tijd voor een klein dutje, want de afstand naar de volgende sluis, de Grevelingensluis, was niet zo groot. Moesten we eerst even wachten en konden we daarna als laatste boot aan stuurboord in de sluis. Kwam er nog een zeilboot naast ons liggen, wat wel gezellig was. Er was alleen een meneer op de kant die tegen iedereen aan het blaffen was. Dat vond ik minder leuk, maar blaffende honden bijten niet, toch? Bij het wegvaren moesten we even wachten, de boot voor ons hing wel erg schuin aan de kant. Ging goed zonder dat er een mes aan te pas moest komen.

Nu liggen we op het Grevelingenmeer in Jachthaven Bruinisse. Na het aanleggen dronken vrouwtje en Philip een (alcoholvrij) steigerbiertje en kreeg ik een steigerbotje. Zo’n lekkere met een stukje kip eromheen. In Bruinisse gaan we 3 nachtjes blijven. Ik heb al lekker in de buurt gewandeld, kennisgemaakt met de overbuurhond en los aan boord gezeten. Ben benieuwd wat ik morgen mee ga maken als we niet gaan varen.

Meike

29-7 Strijensas

Slapen aan boord is nog niet echt mijn ding. 's-Nachts dan. Overdag lig ik heerlijk in de kuip in het zonnetje te doezelen. Maar in de nacht weet ik niet zo goed wat ik wil: bij vrouwtje op bed, bij Philip (wat niet mag), op de ene bank, op de andere bank en dan het hele rondje nog een keer of drie. Tot bij vrouwtje, daar waar ik begonnen was, toch de beste optie blijkt en dat ik daar een leuk plekje onder de slaapzak probeer te vinden. Vrouwtje en Philip schijnen niet zo blij te zijn met mijn keuzestress, maar ik weet het gewoon echt niet en dan moet je het gewoon allemaal even proberen.

Na het opstaan met Philip weer de wijk in geweest. Dat reddingvest blijf ik een raar ding vinden, maar het is wel handig dat ze me zo van en op de boot tillen. Gelukkig hoef ik als we gaan varen niet het roze reddingvest aan, dan krijg ik mijn zwarte tuigje om. Daarmee kan ik ook op de banken staan en dat ik handig als ik goed wil snuffelen. Want er was weer veel te snuffelen vandaag.

Eerst gingen we via de Noord naar Dordrecht, het laatste stukje gingen we via de Rietbaan. We gingen niet zo snel, want we hadden alle tijd. Dus ik kon goed ruiken wat er allemaal te doen was daar. Rook ik eerst staal en roest en daarna vogels en bos. Daarna even gewacht tot de Spoorbrug open ging. Nou daar rook het vooral naar diesel en boten. Na de brug moest ik even stil zijn, want ze wilde een verhaal op de marifoon volgen. Was een sloepje op een strekdam gevaren op de Oude Maas. Wat heel knap is, want er is daar weinig strekdam en veel Oude Maas. Gelukkig liep het goed af, Smit bleef in de buurt en de KNRM kwam redden.

De Dordtsche Kil was daarna wel een beetje saai. Heb ik mijn ogen maar weer dicht gedaan. Dat bleek een goede zet, want net om het hoekje gingen we aanleggen. In Strijensas. Ben ik met Philip naar het bos geweest. Deed hij mijn riem even af, riep hij me, kwam ik netjes ... waren opeens mijn pootjes en mijn buik nat. Ben ik snel weer weggerend. Wel bij hem gebleven hoor. Al kan ik al wel zelf van en aan boord gaan als we met de achterkant tegen de steiger liggen.

Aan boord wat gehangen, botje geknaagd, knuffels gehaald en goed in de gaten gehouden wat de mensen allemaal deden. Zelf naar beneden gelopen toen Philip aan het koken was en tijdens het eten op bed gaan liggen. Ik kan wel zelf naar boven, maar daar had ik gewoon even geen zin in.

Vanavond nog een rondje met Philip. Wilde hij weer naar het bos. Ja, dag. Ik ben niet gek. Ga niet weer het water in. Dus zijn we een ander rondje gelopen, een veiliger rondje. Nu nog even aan mijn botje knabbelen en dan straks naar bed. Ben benieuwd waar ik morgenavond ben.

Meike

28-7 Rotterdam

Ik heb het pas 1 dagje gedaan, maar volgens mij is varen super. Veel slapen, veel knuffels krijgen, wat zou je als hondje meer willen?

Vanochtend eerst met Philip een stukje gaan lopen. Had ik de snuffeltruc door. Je moet gewoon vooruit huppelen en dan kan je snuffelen tot hij net 2 stappen verder is dan jij bent. Werkt echt supergoed, dus ik heb me wel vermaakt.

Daarna gingen we weg. Ik kreeg een zwart harnasje aan, werd met een riem vastgezet aan een eigen overloopje en mocht verder in de kuip lopen, liggen en zitten. Dat is dus goed te doen. Aan het begin van de dag (Aalsmeer- Brasem - door Aphen) heb ik vooral in de kuip liggen slapen.

Op de Gouwe ben ik wat meer bij vrouwtje op schoot gaan liggen en op de Hollandse IJssel durfde ik zelfs wel even op de bank te gaan zitten. Heb ik aan Philip gevraagd of ik ook even mocht sturen. Dat mocht niet :-(, maar stiekem heb ik af en toe wel geholpen met sturen hoor want ik vanaf de andere kant ook het roer vasthouden/met mijn pootjes op het roer. Knap he van mij.

De brugwachter van de Algerabrug was heel lief, want die seinde op tijd dat we nog mee zouden kunnen. Daarna zijn we een haven gaan zoeken. Want de mensen vonden het voor een eerste dag lang genoeg voor mij. Nu liggen we in Rotterdam.

Toen we vastlagen heb ik een botje gekregen omdat ik zo'n goede zeehond ben. Ik kreeg alweer lekker eten en vanavond zijn Philip en ik de buurt gaan verkennen. Was er een losloopveldje voor hondjes, daar kon ik lekker in mijn eigen tempo snuffelen.

Morgen gaan we verder naar het Zuiden, zolang het droog blijft vind ik het allemaal best.


Meike

27-7 Aalsmeer

Vandaag ging het allemaal een beetje anders dan anders. Vrouwtje bleef met ons thuis, Bart ging boodschappen doen. In de gang stonden allemaal tassen en mijn riem lag de hele ochtend op tafel.

Vanmiddag was er opeens aktie. Alle spullen gingen in de auto en ik mocht ook mee. Eerst wist ik niet of ik dat leuk moest vinden. Gisteren mocht ik ook mee en toen gingen we naar de dierenarts en kreeg ik prikken en een koekje. Maar snel was duidelijk dat we een heel andere kant op gingen.

Nu ben ik dus in Aalsmeer. Moest ik een roze reddingvest aan, over een steiger lopen en daarna aan boord blijven. Gelukkig heb ik een tuigje waarmee ik buiten in de kuip mag, is er een mandje voor me mee en lekker eten. Ik denk dus dat ik het hier wel uit ga houden.

Vanavond even een op een kennisgemaakt met Philip. Samen een ruime kilometer gewandeld, dat schept toch een band. Mocht alleen niet overal snuffelen.

Morgen gaan we varen. Heb ik nog nooit gedaan, dus ik ben benieuwd. Voorlopig krijg ik genoeg knuffels, dus hoor je me niet klagen.

Meike