Vanochtend was de wereld grijs, grauw en vol wind. Zoveel wind dat de fietsen al snel werden opgeborgen, lopen zou een betere optie zijn. Dus zijn ze, met een forse windkracht 6 tegen, naar de vuurtoren gelopen om daar in de buurt echte Vlielandse kaas te kopen. Nu ben ik dol op kaas, maar niet zo dol op tegen de wind in lopen. Ben ik op de Overstag gebleven, dat stukje kaas krijg ik binnenkort toch wel.
In de middag nam het aantal wel vertrekkende zeilboten toe en daarmee de hoeveelheid werk voor de mensen hier aan boord. Handje hier helpen, lijntje daar vasthouden, met elkaar weten ze er toch steeds een mooi schouwspel van te maken. Dat een enkeling weer terug de haven in kwam omdat er voor hen teveel wind stond buiten. Dat een ander alleen met hulp van de havenmeester weg kwam (duwtje hier, sleepje daar, hij had het er maar druk mee). Of dat een derde gewoon zelf het ruime sop koos. Het maakte de mensen hier aan boord niet uit, wij gingen voorlopig niet en daarna was kijken naar de anderen tot tijdverdrijf gebombardeerd.
Rond 16 uur mocht ik opeens naar buiten, zijn we naar het havenplein gelopen. Kon ik mooi even sanitair ontspannen onderweg. Eerst snapte ik niet waarom ik opeens naar buiten ging, maar terug op de boot kwam er allemaal actie. Bleek dat wij rond 17 uur weggegingen. Volgens alle verwachtingen zou dan de wind afnemen en het was dus al de hele dag het plan om dan weg te gaan. Zullen ze mij niet even zeggen...
Nou, het bleek een gouden greep. Heerlijk kunnen zeilen, tegen de tijd dat we recht tegen de wind in zouden moeten was er helemaal geen wind meer. Dat gaf kansen voor avondeten. Kopje koffie in de sluis en rond 23 uur lagen we in Makkum. Nog niet op de goede plek, want we zijn net nog even een stukje gaan varen. Naar een box dichterbij de douches (met het goede nummer).
Nu bijkomen van een drukke dag. Morgen gaan vrouwtje en ik naar huis, Philip wacht hier de verwachte storm af.
Pootje van Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten