zondag 8 mei 2011

Ode aan tienerjongens

Je leest de meest verschrikkelijke verhalen over tienerjongens. Ze zouden niets kunnen, niets willen en eigenlijk alleen maar lastig zijn. De afgelopen dagen heb ik weer gemerkt dat al die vooroordelen ook echt vooroordelen zijn.

Met het vrouwtje was ik op de Kaag. Er waren kaderdagen voor de oudste jongens van scouting. Acht pubers van 15-18 jaar oud, ga er maar aan staan. Van te voren dacht ik dat ik genoeg aandacht zou gaan krijgen. Heerlijk knuffelen, steeds een aai en, met het idee van "ze gaan toch alleen maar hangen" in mijn hoofd, had ik me al ingesteld op een paar dagen verwennerij.

Dat viel een beetje tegen. Er was een lange lijst met klussen waar ze allemaal mee hielpen. Terwijl de een aan het schuren was, haalde de ander de tank leeg en was weer een ander met reparaties bezig. Weg met de aandacht, geen tijd meer voor mij. De jongens waren hard aan het werk. En dat bleven ze doen. In elk verloren momentje pakte ze uit zichzelf (!) een klus op. Gelukkig was er 's avonds nog wel tijd voor mij. Maar overdag waren het de klussen die hun aandacht hadden.

Bij deze wil ik alle kranten tegenspreken en een ode brengen aan de tienerjongens van de afgelopen dagen. Aad, Tim, Guido, Maarten, Thomas, Boris, Maarten en Gillian, jullie waren top!


Catootje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten