Judaskus?

In de Amerikaanse staat Georgia heeft een Golden Retriever zich ontfermd over een pasgeboren hertje. De hond ontdekte het hertje in de tuin van zijn baasjes, waar het zijn moeder leek te hebben verloren. Meteen nam de hond een beschermende rol aan en wist hij het hertje te kalmeren.

Ik heb het nu zo op Golden Retrievers, sinds een van de honden in de buurt wel hel driegend boven mijn kleine koppie kwam staan. Nu weet ik dat hij me waarschijnlijk wilde adopteren. Niet nodig, want al spring ik als een hertje ik ben een hondje met een baas en een huis.

Dat huis en mijn vrouwtje zal ik verdedigen. Zo blaf ik de vogels weg uit de tuin, grom is naar vreemde figuren in de nacht en zal ik zeker ook net zo reageren als een collega in Terneuzen. Toen daar een vrouw haar hond uit liet bedreigde een man haar met een mes. Op het moment dat de man een stap naar voren deed, beet de hond hem. Kijk, daar kan ik me helemaal in vinden. Van mijn vrouwtje blijf je af!

Dat is dat soms wat ver doorvoer en begin te blaffen als iemand haar te verwelkoming kust, dat moet ze maar gewoon voor lief nemen. Want hoe kan ik weten of het geen Judaskus is?

Catootje