In belang van de wetenschap en dit blog heb ik me wel afgevraagd wat managers zouden kunnen leren van al die scouts. Eigenlijk is dat wel heel wat.
• Begeleid de zwakkere: Een van de jongens kan niet zo goed zien, de rest heeft hem wel een deel van de route laten uitzoeken. Natuurlijk wel liepen ze met z’n tweeën voorop en kon zijn werk dus subtiel gecontroleerd worden. Maar hij deed het wel zelf en was daar trots op.
• Goede sfeer houdt de moed erin: 11 jongens hebben de wat langere route gelopen. Dat snap ik wel, in het bos is zoveel te beleven daar wil je niet weg. Ze hebben niet gebeld dat ze opgehaald wilde worden, ze hebben zelf de route naar het eindput gevonden. Ze waren verdwaald met veel lol.
• Durf te vragen: soms is iets niet duidelijk. Een slecht manager laat niet merken dat hij het ook niet weet. Die doet net alsof. Goede managers durven wel de weg te vragen. De beloning is soms een onverwachte ervaring, zoals wandelaars die spontaan een paar kilometer met je mee lopen.
• Iedereen heeft andere kwaliteiten: de ploeg die zondag heel goed bleek in het maken van vuur zonder lucifers, was slecht in het onthouden van cijfers. De ene jongen wist een tak snel door te hakken, de ander kan goed tochten lopen. Met elkaar weten ze er een leuk weekend van te maken. Het beste zie je die samenwerking als je hond bent. De een knuffelt me, de ander gaat takken gooien en weer een ander geeft eten.
Binnenkort start het zomerseizoen weer en ga ik deze jongens weer elke week zien. Dan zullen me vast nog wat dingen opvallen. Een hond ziet, hoort en ruikt alles!
Catootje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten