maandag 20 juli 2015

Logeren bij Bart

Na een week logeren bij Bart ben ik weer thuis. Het was heel fijn in de tuin rond te rennen, al mocht ik dat niet de hele week om dat ik weggelopen was. Ik dacht "laat ik eens gaan kijken bij die hondjes die ik hoor blaffen", maar dat mocht dus niet want die wonen 'over de brug' en daar mag ik niet komen. Maar misschien moet ik eerst even uitleggen wie Bart is.

Bart is het vriendje van vrouwtje. Ze kennen elkaar van haar werk bij het gerechtshof, hij is namelijk raadsheer. Toen vrouwtje jarig was in 2011 kreeg ze van hem een hele mooi bos rode en witte rozen en nu zijn ze vriendjes. Eerst had ik daar helemaal niets aan, gingen ze alleen uit eten enzo. Maar gelukkig gaan we nu regelmatig samen bij Bart logeren. Dan ben ik heel blij want Bart heeft een heel grote tuin, daar kan ik echt uren in rondscharrelen. En hij verwent mij met echt vlees. Met zijn katten heb ik afgesproken dat we elkaar met rust laten en dat gaat goed. Ik mag trouwens veel meer dan de katten, want ik mag ook in de woonkamer :-) en bij Bart in zijn studeerkamer. In de garage mag ik dan eigenlijk weer niet, maar stiekem lukt het me toch best vaak om het eten van de katten ook op te eten. Dat Bart en vrouwtje soms zoenen neem ik op de koop toe, blaf ik gewoon heel hard en dan stoppen ze vanaf omdat ze zo om me moeten lachen. Slim he.

Vroeger ging ik altijd naar een pension als vrouwtje op scoutingkamp ging, maar nu mag ik dus een hele week bij Bart logeren. Die is echt heel lief voor me. Zet hij de voordeur open zodat ik makkelijk van binnen naar buiten en weer naar binnen kan. Soms vergeet hij dat, maar 1 blafje is dan genoeg om de deur open te (laten) doen. En dan mag ik dus zelf in de tuin spelen. Hij woont op een eiland en ik mag dus NIET over de brug. Schijnen ze zenuwachtig van de worden als ik dat wel doe, want de mensen in de straat rijden zo hard. De straf was trouwens echt rot, moest ik aan de riem in de tuin. Nou dan is er dus niets aan. Dus ik moet het maar niet meer doen.

Zondag kwam vrouwtje om me op te halen en nu zijn we weer in ons eigen huis. Daar is de tuin wel een beetje klein, dus ik hoop dat we snel weer uit logeren gaan.







Catootje

Geen opmerkingen:

Een reactie posten