Nat

Ik weet niet hoe het met andere honden is, maar ik heb een hekel aan water. Het maakt me niet uit of het sloot-, bad- of regenwater is. Nat worden is gewoon niet mijn idee van een leuke vrijetijdsbesteding. En daarom is de herfst eigenlijk niet aan mijn hondenlijf besteed.

Want een wandeling in de regen om op het dichtstbijzijnde gras je behoeft te doen (niet te ver en meteen omdraaien als je denkt dat je het wel weer een paar uur uithoudt) wil nog wel eens zorgen voor moddervlekken op je vacht. En zij is dan onverbiddelijk: ik moet in bad.

Op zich kan ik met een beetje stilstaan wel zorgen dat het badderen zelf niet meer dan vijf minuten gaat duren. Alleen duurt het daarna dus uren voor je droog bent en ben je dus (je raadt het al) al die uren nat. Zelf snap ik dan ook niet helemaal wat de toegevoegde waarde is van in het bad gaan na een regenbui. Je wordt er nog natter van, het duurt dus nog langer voor je weer droog bent en na die uren was de modder er ook wel met een borstel uit gegaan.

Maar goed, zij wordt er blijkbaar blij van, want waarom zou ze anders zich door mij nat laten spetteren in de badkamer zodat zij na regen en mijn bad zelf ook moet opdrogen.
En als zij blij is, ben ik blij.

Catootje