Knuffelhormoon

Het vrouwtje loopt op een roze wolkje. Ik denk dat het door de Oxytocine komt. Dat is een hormoon dat ik ook heb en dat ook wel knuffelhormon genoemd wordt.

Door wetenschappers is vastgesteld dat het hormoon oxytocine invloed heeft op het zogenoemde parasympatische zenuwstelsel. Dit hormoon komt vrij als je bijvoorbeeld een hond aait of knuffelt. Oxytocine heeft een rustgevend effect en zorgt voor een vermindering van agressie, angst en stress. Wie vaker dit hormoon aanmaakt, heeft langer ‘plezier’ van de effecten. Hoe meer van het hormoon wordt aangemaakt, hoe beter de sociale relaties. Ook honden die in zo’n relatie betrokken zijn, maken meer oxytocine aan. Het zorgt ervoor dat honden gehecht raken aan hun baasje.

Nu heb ik op zich niets tegen delen, maar om nou mijn aanmaak van het knuffelhormoon af te laten nemen doordat iemand anders ook aandacht krijgt. Dat kan niet de bedoeling zijn. Dus gooi ik al mijn charmes in de strijd. Ik begroet haar nog enthousiaster dan normaal. Ik wil nergens anders meer liggen dan op haar schoot. Ik zorg dat ik mijn dagelijkse portie aaien krijg, zodat ik mijn hormoon op peil kan houden.

Ondertussen mag zij dan van mij best dromen van iemand anders. Van glaasjes wijn, snackjes en romantische uitjes. Dat romantische daar heb ik toch niets mee. Kaarsjes, rozen, gesproken woorden, het is niet mijn ding. Ik wil gewoon fysiek aandacht en zolang ik dat krijg hoor je mij niet blaffen.

Catootje