Mensen zijn rare wezens. Nu hadden een stel wetenschappers blijkbaar weer eens niets anders te doen en dus zochten ze antwoord op de vraag: "Hoe kijkt een hond eigenlijk naar mensen?"
Ja, echt waar. Onderzoekers van een Mexicaanse universiteit hebben onderzocht hoe een hond naar een mens kijkt, dat staat (met video) in
The Huffington Post. Uit dat onderzoek blijkt dat honden een speciale manier hebben om gezichten te zien. Daar had je mijn soortgenoten dus niet voor in zo'n enge scanner hoeven stoppen, dat had ik je ook kunnen vertellen.
Het is maar goed dat ik niet ben gevraagd voor dit onderzoek. Want ze trainden de honden om doodstil te blijven liggen in een scan. Mochten ze naar tekeningen van mensen en alledaagse voorwerpen kijken. Ik ga veel liever een uur scharrelen in Barts tuin, lekker snuffelen, rollen door het gras en met extra zwarte vlekken weer binnen komen.
Maar okay, alles voor de wetenschap. Dus als een van mijn verre verwanten naar het gezicht van een mens keek, zagen wetenschappers in het gebied waar emoties en herinneringen ontstaan opvallend meer hersenactiviteit ontstaan dan bij het zien van plaatjes van voorwerpen. Daaruit concluderen ze dat menselijke gezicht dus zeker speciaal zijn voor honden. Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat ze niet de goede plaatsjes hadden. Neem plaatjes van gerookte zalm, hachee vlees en yoghurt, daar ga ik ook hersenactiviteit bij vertonen hoor.
Wie mij een beetje kent weet dat ik voorkeur heb voor mensen boven andere honden. Ik sluit me dan ook totaal niet aan bij de slotalinea van het stuk uit de Huffington Post:
And while the question of whether dogs truly carry a torch for their owners remains unanswered, there's good evidence that dogs can at least recognize us -- in photos as well as in the flesh -- but still prefer to look at other pooches rather than at people.
Geef mij maar mensenaandacht
Catootje
