Donderdag voelde ik het al aankomen. Er werden tassen gepakt, mijn eten werd verzamelt en ook mijn mooie roze reddingvest kwam tevoorschijn. Gelukkig pakte ze wel lekker eten, luxe zakjes hmmm!
Vrijdag mocht ik in de auto, zouden we naar de Overstag gaan? Dan zou wel heel leuk zijn, lekker zeilen met Philip. Eerst stopte we nog bij de Grobbekuikens. Stapte er opeens ook nog drie Grobbekuiken in de auto! Helemaal gezellig natuurlijk, ik hou wel van aandacht en nu mocht ik dus de hele weg tussen Noor en Tijn zitten.
Die weg was wel een beetje lang, helemaal naar Den Oever. Maar toen we daar aankwamen zag ik Philip weer en was ik meteen helemaal vergeten hoe het in de auto was. Natuurlijk snel even gekeken of mijn favoriete hoekje op de bank nog net zo lakker lag als vorige keer. Hmmm.
Zaterdag gingen we varen naar Texel. Wel een heleboel motoren hoor. Eerst ging het vrouwtje en toen mocht Noor. Die kan het echt heel goed, want ik kon lekker slapen onderweg. Heel belangrijk. Later ging ook Jelle aan het roer, Tijn bleef gezellig bij mij. Maar ik was wel beetje zeeziek dus heb ik hem met een kleine duw van mijn voorpootje duidelijk gemaakt dat hij wat afstand moet houden. Daarna ging het helemaal goed.
Op Texel mocht ik mee wandelen, wat altijd heel leuk is. En als ze allemaal binnen waren dan ging er altijd wel iemand met mijn knuffelen. Het regende veel, dus ik heb heel veel knuffels gehad. Van Noor en Philip, die pannenkoeken gingen bakken, mocht ik ook een stukje. Niet tegen het vrouwtje vertellen hoor, van haar mag ik alleen maar hondeneten.
Zondag waren we nog steeds op Texel. Het waaide heel hard en dus konden we niet gaan varen. Wel fijn, want ik hou niet zo van grote golven op zee. Het regende ook nog steeds, dus ik had fijn de kans om bij iedereen in bed te kruipen. Sowieso mocht is 's nachts bij Noor en vrouwtje liggen in de meisjeskamer. In de avond ging ik op de dijk rennen. Het was heel donker, maar ik durfde toch wel echter een konijn aan te rennen. Wat zijn die beesten snel. Ben daarna maar snel weer gaan slapen.
Maandag moesten we wachten op het veranderen van de wind. Niet erg: knuffeltijd! Laat in de middag zijn we toch gaan varen. Nog steeds wel veel wind (33,8 knopen bijna windkracht 8), maar uit de goede hoek. Dus merkte ik er bijna niets van. Weer in Den Oever mocht ik van Jelle en Tijn nog even lekker in een bos lopen. Daarna gingen we naar huis, kon ik weer fijn tussen Noor en Tijn liggen.
Nu ben ik lekker aan het uitrusten, vrouwtje is werken. Ik wil volgende keer nog wel zo'n weekendje weg.
Catootje
Voor wie niet weet wat een Grobbekuiken is, hier een plaatje:
